دوره 37، شماره 4 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1397 )
جلد 37 شماره 4 صفحات 89-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Razmjou A, Noorisafa F, Emami N. Modification of Superhydrophilic, Anti-bacterial Polyurethane Polymer with TiO2 Nanoparticles for Medical Devices. Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal) 2019; 37 (4) :73-89
URL: http://jame.iut.ac.ir/article-1-936-fa.html
URL: http://jame.iut.ac.ir/article-1-936-fa.html
رزمجو امیر، نوری صفا فاطمه، امامی ناهید. اصلاح ابرآبدوست و آنتی باکتریال پلیمر پلیاورتان به‌کمک نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم به‌منظور استفاده در ابزار پزشکی. نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی. 1397; 37 (4) :73-89
دانشکده علوم و فناوری های نوین، دانشگاه اصفهان ، amir_razmjou2001@yahoo.com
چکیده: (7431 مشاهده)
پلیمر پلیاورتان نقش مهمی در مراقبت‌های بهداشتی دارد و به‌طور گسترده در دستگاه‌ها و ابزارهای پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال، هنوز زیستسازگاری پایین و تشکیل بیوفیلم در سطح آن، موضوعی چالش برانگیز است. اصلاح ترشوندگی سطح روشی مؤثر برای افزایش زیستسازگاری سطح پلیمرهای دارای خواص توده مطلوب است. در این مطالعه، اصلاح سطح صفحات پلیاورتان توسط لایه نازک پلیاتیلن گلیکول و به دام افتادن نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم در پلیمر به‌کمک تغییر ساختار فیزیکی و شیمیایی سطح به‌منظور افزایش زیستسازگاری انجام گرفت. خواص فیزیکوشیمیایی سطوح اصلاح شده با استفاده از طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آنالیز پراش انرژی پرتو ایکس(EDX) و اندازه‌گیری زاویه تماس و انرژی آزاد سطح مشخص شد. زیستسازگاری سطوح اصلاح شده با استفاده از آزمون سمیت MTT بر سلولهای سرطانی دهانه رحم، چسبندگی باکتریایی‌ها و بررسی تشکیل بیوفیلم و سنجش جذب پروتئین به‌روش برادفورد مورد بررسی قرار گرفت. یک لایه نازک قابل اتوکلاو و ارزان با ساختار دارای زبری چندگانه و پایدار به‌طور کووالان روی سطح صفحات پلیاورتان برای کاربردهای زیستی و پزشکی ایجاد شد. نتایج نشان میدهد که به‌غیر از فعالیت‌های ضد باکتریایی، نمونه اصلاح شده نیز توانایی کاهش تشکیل بیوفیلم را دارد به‌طوری‌که حداکثر مهار بیوفیلم در 24 ساعت اول 94 درصد بیشتر از نمونه اصلاح نشده است.
واژه‌های کلیدی: زیست‌مواد، ابرآبدوستی، زیستسازگاری، نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم، پلیاتیلن گلیکول، پلیاورتان.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مهندسی سطح و پوشش ها
دریافت: 1396/6/7 | پذیرش: 1397/7/30 | انتشار: 1397/12/24
دریافت: 1396/6/7 | پذیرش: 1397/7/30 | انتشار: 1397/12/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
