دوره 39، شماره 4 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1399 )
جلد 39 شماره 4 صفحات 59-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهشکده زیست‌فناوری پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران، ایران ، sarashafiei@aut.ac.ir
چکیده: (2147 مشاهده)
داربستهای مهندسی بافت، چارچوب‌های زیستی هستند که از رشد، تکثیر و تمایز سلول‌ها در بدن حمایت می‌کنند. در این میان، داربستهای نانولیفی به‌شکل مناسبی از لحاظ مکانیکی و زیستی از زمینه خارج سلولی تقلید می‌کنند. این داربست‌ها نقش مؤثری در بازسازی و ترمیم بافت ایفا می‌کند. یکی از روش‌های تهیه داربستهای نانولیفی با خواص دستکاری شده، افزودن نانوذرات به زمینه پلیمری ( نانوکامپوزیت) است. در این پژوهش، الیاف یک‌دست از جنس پلیکاپرولاکتون تقویت شده با نانورس هیدروکسید دوگانه لایه‌ای با درصدهای 0/1 درصد تا 10 درصد وزنی توسط روش الکتروریسی تهیه شد. افزودن فاز نانورس به فاز پلیمری باعث کاهش قطر الیاف و بهبود خواص مکانیکی شد. به‌علاوه، حضور نانوذرات رسی در بستر پلیکاپرولاکتون به‌شکل قابل توجهی موجب افزایش چسبندگی سلول‌ها و تمایز سلول‌های چربی شد. نتایج نشان می‌دهد می‌توان از داربستهای الکتروریسی شده پلیکاپرولاکتون تقویت شده با نانوذرات رسی در کاربردهای مهندسی بافت نرم استفاده کرد.
واژه‌های کلیدی: مهندسی بافت، مهندسی بافت نرم، داربستهای الکتروریسی، پلیکاپرولاکتون، نانورس، الکتروریسی، هیدروکسید دوگانه لایه‌ای.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیومواد
دریافت: 1397/12/5 | پذیرش: 1399/10/21 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1397/12/5 | پذیرش: 1399/10/21 | انتشار: 1399/12/10