در پروژه‌های مهندسی امروزین، ساختمانها عموما برای عمر مفیـدی برابر 50 سال طراحـی می‌شونـد. این فرض می توانــد بــرای ساختمانهای با عمر کوتاه، به هزینه‌های اضافی و برای ساختمانهای با عمر بلندتر، به کاهش سطح ایمنی بیانجامد. در این مقاله، روشی برای اعمال اثر دوره بهره‌برداری ارائه شده که در آن، ضریب دوره بهره‌برداری در مقادیر اسمی بارهای زنده، زلزله، باد و برف ضرب می‌شود. بررسیها نشان می‌دهد که اعمال این ضریب می‌تواند تا 60 درصد از مقدار بار زلزله را برای ساختمانهای موقت بکاهد، و تا 50 درصد بر مقادیر بارهای دوره‌ای، برای دوره‌های بهره برداری 100 تا 150 ساله بیفزاید. بدین ترتیب، اثر دوره بهره‌برداری به گونه‌ای معنی‌دار در ملاحظات طراحی ساختمانها منعکس می‌شود.

متن کامل [PDF 221 kb]   (1301 دریافت)