جداشدگی جریان در دهانه آبگیرها از جمله عواملی است که باعث افزایش افت و کاهش آبدهی آبگیر می‌شود. بنابراین مطالعه ساختار جریان، شکل و اندازه ناحیه جداشدگی در طراحی بهینه آبگیرها از اهمیت زیادی برخوردار است. آبگیرها معمولا با زاویه 90 درجه در کنار کانال اصلی ساخته می‌شوند. ساختار جریان در این نوع آبگیرها همراه با حداکثر جداشدگی و تولید گرداب است. در این تحقیق اثر نسبت جریان آبگیر به جریان کانال اصلی ( (Qrبر مکان، شکل و اندازه ناحیه جداشدگی در آبگیرهای 45 درجه با روشهای آزمایشگاهی و حل عددی جریان متلاطم مورد بررسی قرار گرفت. سرعتهای نقطه‌ای سیال در دوجهت جریان در صفحه افقی و در فواصل و مقاطع مختلف از ابتدای دهانه آبگیر توسط یک دستگاه سرعت‌سنج الکترومگنتیک اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که مکان و شکل ناحیه جداشدگی تابعی از نسبت جریان در آبگیر ((Qr است. بدین طریق که در مقادیر زیاد ((Qr، جداشدگی در پایین دست و مقادیر کم ((Qr، جداشدگی در بالا دست دهانه آبگیر رخ می‌دهد. همچنین توانایی روشهای عددی مانند k-ε استاندارد و RNG- k-ε برای حل میدان جریان متلاطم در دهانه آبگیرها بررسی شد. نتایج نشان داد که حل عددی به روش k-ε استاندارد در مقایسه با روش RNG- k-ε همخوانی بهتری با نتایج آزمایشگاهی دارد.

واژه‌های کلیدی: آبگیر 45 درجه، جداشدگی جریان، حل عددی، سازه‌های انحراف آب، شبکه‌های توزیع آب

متن کامل [PDF 657 kb]   (1285 دریافت)