در رابطه بااستقرار و برنامه ریزی تسهیلات عاملهای متعددی به‌صورت کمی و کیفی مطرح‌اند که ممکن است تاثیر آنها بر روی ارتباط بین تسهیلات متفاوت باشد. استفاده ازنظریه مجموعه‌های فازی1 در برنامه ریزی تسهیلات باعث می‌شود که بتوان با ترکیب داده‌های کمی و کیفی موثر بر جانمایی، جدول رابطه بین تسهیلات را به صورتی رضایتبخش به‌دست آورد. در این مقاله یک رویکرد قوی، براساس نظریه مجموعه‌های فازی، به منظور بهبود فرایند جانمایی تسهیلات پیشنهاد شده است. در این رویکرد از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP)2، برای تعیین وزن عاملها استفاده و یک برنامه رایانه‌ای به نام FDARC3 برای تولید جداول کمی رابطه فعالیتها توسعه داده شده است. جداول توسعه داده شده توسط برنامه دیگری به نام FLAYOUT4 برای بهبود جانمایی‌ها استفاده گردیده است. نتایج محاسباتی اثربخشی و کارایی این روش را در مقایسه با روشهای مطرح دیگر نشان می‌دهد.

واژه‌های کلیدی: جانمایی تسهیلات، تصمیم‌گیری فازی، فرایند تحلیل سلسله مراتبی

متن کامل [PDF 455 kb]   (1675 دریافت)