I. Noorbehesht. Mineralogical and Petrological Investigation of Iron Ore Deposits in North- East of Isfahan. Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal) 1991; 10 (1) :31-60
URL:
http://jame.iut.ac.ir/article-1-46-fa.html
چکیده: (4419 مشاهده)
در 75 کیلومتری شمال شرق اصفهان آهکهای کرتا سه در مجاور گرانودیوریتهای نئوژن دگرگون شده و باعث تشکیل کانسارسازی اسکارن در این منطقه گردیده است منطقه دگرگونی به دو بخش غربی با ترکیبی از کانیهای ولاستونیت + گارنت + اسپنل + اگزانتوفیلیت + کلسیت + وزوویان + ماگنتیت تقسیم می شود.
بخش غربی منطقه توسط نور بهشت وتر ابی [1] مورد بررسی قرار گرفته و مقاله حاضر نتیجه مطالعات در بخش شرقی منطقه است. در این بخش توده ای از مگنتیت وجود دارد که قسمتی از آن در اثر عمل مارتیتیزاسیون به هماتیت تبدیل شده است. کانی اصلی همراه سنگ آهن، گارنت از نوع آندرادیت است. بطورکلی عیار آهن بین 25 تا 60 درصد نوسان دارد. بر طبق مشاهدات و مطالعات سطح زمین، برای سنگ آهن ذخیره ای حدود 5/1 میلیون تن برآورد شده است، که ذخیره قطعی آن احتمالاً بمراتب بیشتر از این مقدار می باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1393/8/3 | انتشار: 1370/4/24