جستجو در مقالات منتشر شده


سینتیک رشد لایه آستنیت در سطح فولاد زنگ‌نزن فریتی Fe-23Cr-2/4Mo حین عملیات نیتروژن‌دهی محلولی
خدیجه فرجام حاجی آقا، علیرضا اکبری، رقیه محمدزاده،
دوره 36، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده

در این تحقیق سینتیک رشد لایه آستنیت در سطح فولاد زنگ‌نزن فریتی Fe-23Cr-2/4Mo حین عملیات نیتروژن‌دهی محلولی و تأثیر افزودن نیتروژن برروی ریزساختار و سختی فولاد مورد مطالعه قرار گرفته است. تسمه‌هایی به ضخامت 2 میلی‌متر از این فولاد در دمای 1200 درجه سانتی‌گراد تحت اتمسفر گاز نیتروژن با فشار25/0 مگاپاسکال به مدت زمان‌های 2، 3، 6، 9 و 12 ساعت نیتروژن‌دهی شدند. ریزساختار، ضخامت لایه آستنیتی و سختی نمونه‌های نیتروژن‌دهی شده با استفاده از میکروسکوپ نوری، تفرق پرتو ایکس (XRD) و ریزسختی سنجی مطالعه شدند. نتایج نشان داد که با انجام عملیات نیتروژن‌دهی، نیتروژن به‌صورت مرزدانه‌ای و شبکه‌ای نفوذ کرده و باعث استحاله فازی فریت به آستنیت می‌شود. سینتیک استحاله فریت به آستنیت با نفوذ نیتروژن با ضریب نفوذ متوسط 5-10×54/6 میلی‌متر مربع بر ثانیه کنترل می‌شود. ضخامت لایه آستنیتی تشکیل شده متناسب با ریشه دوم زمان نیتروژن‌دهی افزایش می‌یابد و پس از 12 ساعت نیتروژن‌دهی، کل ضخامت نمونه فریتی با سختیHV0/1  262 به آستنیت با سختی HV0/1  420 تبدیل می‌شود.
 


تأثیر افزودن نانومنیزیا بر خواص آجرهای دیرگداز منیزیت- هرسنیتی ساخته شده با استفاده از لجن کنورتور
هاشم احمدی، ساسان اطرج، محمدرضا نیلفروشان، علیرضا دهقانی ورنامخواستی،
دوره 36، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده

در پژوهش حاضر، از مخلوط اسپینل آلومینات منیزیم و لجن کنورتور به‌عنوان مواد اولیه جهت تشکیل درجای فاز هرسنیت در ساخت آجر دیرگداز منیزیت- هرسنیتی استفاده شد. نمونه‌های پرس شده در دو دمای 1400 و 1500 درجه سانتی‌گراد سنتز شد و سپس ترکیب فازی آجرهای سنتز شده در 1400 درجه سانتی‌گراد مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر افزودن درصدهای مختلف نانوذرات منیزیا روی خواص آجرهای دیرگداز منیزیا- هرسنیتی مورد بررسی قرار گرفت. در این ارتباط خواص فیزیکی، استحکام فشاری سرد، مقاومت به شوک حرارتی و ریزساختار آجرهای دیرگداز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آنالیز فازی نشان داد که فاز هرسنیت در زمینه دیرگداز تشکیل و باعث برقراری اتصال و افزایش آن بین ذرات منیزیا می‌شود. با ارزیابی خواص مشخص شد که افزودن نانوذرات منیزیا به‌دلیل افزایش تراکم ساختار باعث کاهش تخلخل‌ می‌شود که در این ارتباط میزان بهینه نانوذرات منیزیا یک درصد وزنی تعیین شد. افزودن مقادیر بیشتر نانوذرات منیزیا به‌دلیل پدیده تجمع و بهم چسبیدن ذرات باعث افزایش تخلخل‌ می‌شود. سطح ویژه بالای نانوذرات منیزیای افزوده شده موجب انجام سینترینگ مناسب در 1400 درجه سانتی‌گراد، افزایش اتصالات بین ذرات و در نتیجه افزایش استحکام مکانیکی می‌شود اما تأثیری بر مقاومت به شوک حرارتی آجر دیرگداز ندارد. بررسی‌های ریزساختاری نیز کاهش تخلخل‌ و افزایش اتصالات بین ذرات را با افزودن مقدار بهینه نانوذرات منیزیا نشان داد.
 


تأثیر دما بر مورفولوژی سطح شکست و انعطاف‌پذیری در شیشه‌فلز حجمی آلیاژ La55Al25Ni5Cu10Co5
محمدتقی اسدی خانوکی، روح‌اله توکلی، حسین آشوری،
دوره 38، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
در این پژوهش، اثر دما بر اندازه متوسط مشخصه­ های سطح شکست و همچنین ارتباط بین مورفولوژی ­های سطح شکست و انعطاف ­پذیری شیشه ­فلز حجمی پایه لانتانیوم، که یک آلیاژ به‌نسبت ترد محسوب می­ شود، بررسی شده است. به‌همین منظور، پس از تهیه آلیاژ، نمونه­ های آماده شده در دماهای مختلف تحت آزمون خمش سه نقطه ­ای قرار گرفتند و سپس سطوح شکست آنها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی آنالیز شدند. نتایج نشان می ­دهد که عرض ناحیه رشد پایدار ترک (ΔW) با بهبود انعطاف­پذیری (δp) افزایش می­یابد. در مقابل، اندازه متوسط مشخصه­ ها در دو ناحیه رشد پایدار ترک (Ds) و رشد سریع ترک (Df) و همچنین عرض پله برشی (ΔL) با افزایش انعطاف­پذیری کاهش می­ یابند که این حکایت از کاهش ناپایداری نوارهای برشی و توزیع یکنواخت ­تر کرنش مومسان روی نوارهای برشی دارد. یکسان بودن مقیاس  ΔLو Ds تأکید می­ کند که تشکیل طرح رگ ه­ای ناشی از رفتار لغزش چسبنده و چندمرحله ­ای در داخل نوار برشی از طریق ناپایداری انحنای جریان است. به ­علاوه، نتایج به ­دست آمده درخصوص ارتباط انعطاف­ پذیری و مورفولوژی سطح شکست شیشه ­فلز در دماهای مختلف بیانگر کاهش اندازه مشخصه ­ها با افزایش انعطاف­ پذیری است.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal)

Designed & Developed by : Yektaweb