رضا برادران کاظمزاده، رسول نورالسناء و مهدی کرباسیان،
دوره 24، شماره 2 - ( 10-1384 )
چکیده
آگاهی از هزینههای کیفیت به کارشناسان در طراحی بهینه کنترل کنندههای Run-to-Run(R2R) به منظور بهبود کیفیت فرایندهای تولیدی کمک موثری میکند. این آگاهی در جهت کاهش تعداد اشتباهات و خطاها در مورد هزینههای مربوط به این نوع کنترل کنندهها مورد استفاده قرار میگیرد. در این مقاله بر اساس مدل فرایندی هزینههای کیفیت، هزینههای تطابق و عدم تطابق برای فرایندی که کنترل کنندههای R2R را استفاده میکند، محاسبه میشود. سپس با استفاده از یک مدل ریاضی، پارامتر وزنی رویه میانگین متحرک موزون نمایی1 (EWMA) را که در کنترل کننده های R2R استفاده میشود به صورت بهینه طوری به دست میآید که مجموع هزینههای کیفیت حداقل شود. پارامتر وزنی رویه EWMA ، نقش اساسی در عملکرد کنترل کننده R2R و در نتیجه کاهش هزینههای کیفیت دارد. در پایان یک مطالعه موردی در صنعت اپتیک به منظور بررسی وتشریح نتایج مدل، آمده است.
منیر برادران، سیده سارا شفیعی، فتح الله مضطرزاده، سیده زهرا مرتضوی،
دوره 35، شماره 3 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز 1395 )
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از نانومواد در داربستهای مهندسی بافت استخوان بهدلیل تقلید از ساختار بافت طبیعی استخوان که دارای یک ساختار نانوکامپوزیتی درهم آمیخته با یک ماتریس سه بعدی است، مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، پلیکاپرولاکتان بهعنوان یک زیست پلیمر، درساخت داربستهای مهندسی بافت استخوان مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، ساخت داربست نانوکامپوزیتی پلیکاپرولاکتان/ هیدروکسید دوگانه لایهای با خواص مکانیکی، زیست فعالی و زیستی مناسب برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان اسفنجی است. برای ساخت داربستها از ترکیب دو روش فروشویی ذرهای و خشکایش انجمادی و همچنین برای مطالعات سلولی از سلولMG63 (استئوسارکومای استخوان) استفاده شد. تحلیل طیف سنج طول موج انتشاری از نمونهها، توزیع یکنواخت فاز سرامیکی در بستر پلی کاپرولاکتان را تأیید کرد. نتایج بررسی مکانیکی داربستها حاکی از افزایش مدول یانگ بعد از اضافه شدن فاز سرامیکی بود. بررسیهای میکروسکوپی نشان داد که داربستها از تجمع ریزکرهها پس از اضافه شدن فاز سرامیکی حاصل شدند و اندازه تخلخلها بین 100 تا 600 میکرومتر گزارش شد. همچنین با افزودن فاز سرامیکی آبدوستی پلی کاپرولاکتان افزایش یافت، اما تشکیل هیدروکسی آپاتیت در محیط شبیهسازی شده بدن، بهعلت وجود یون منیزیم بهتأخیر افتاد. ارزیابیهای سلولی، اتصال سلولها و تکثیرشان روی داربستها را تأیید کردند. نتایج نشان میدهد که داربستهای ساخته شده قابلیت کاربرد در مهندسی بافت استخوان اسفنجی را دارند.