۳ نتیجه برای حمید رضا سلیمی جزی
حمید رضا سلیمی جزی، طیبه - بهزاد، جواد - مستقیمی،
دوره ۳۱، شماره ۱ - ( تیر ۱۳۹۱ )
چکیده
فوم های فلزی دارای حفره های به هم پیوسته به دلیل قابلیت انتقال حرارت و عبور گاز بالا می توانند در مبدل-های حرارتی دمای بالا و راندمان عالی مورد استفاده قرار گیرند به شرطی که لایه های سطحی قرار داده شده بر روی سطوح خارجی فوم به خوبی به فوم متصل شده باشند. در این تحقیق یک پروسه ی جهت ایجاد لایه سطحی بر روی فوم های نیکلی توسط پوشش حرارتی ابداع شد و لایه هایی از جنس سوپرآلیاژ Inconel ۶۲۵ بر روی سطوح فوم های نیکلی با اندازه های مختلف (۱۰ , ۲۰ , ۴۰ PPI) ایجاد شده است. در این تحقیق فرآیندهای مختلف پوشش دهی حرارتی شامل HVOF و APS و Wire-Arc مورد استفاده قرار گرفته است. میزان نفوذ لایه سطحی پوشش به داخل حفره های فوم در این پروسه قابل کنترل می باشد. زیرساختار پوشش ایجاد شده, چسبندگی و سطح مشترک بین پوشش و فوم مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که لایه های پوششی با دانسیته بالا و بدون داشتن حفره های متصل به سطح به وسیله هر سه روش پاشش حرارتی با موفقیت ایجاد شده است و پوشش های ایجاد شده با HVOFو Wire-Arc دارای چسبندگی بالاتری نسبت به پوشش های ایجادشده به روش APS به خاطر داشتن تخلخل و ترکیبات اکسیدی کمتر می باشند
شهاب سیدین، حمید رضا سلیمی جزی، محمد رضا طرقی نژاد، فتح اله کریم زاده،
دوره ۳۳، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۳ )
چکیده
باتوجه به خواص مطلوب نانوکامپوزیت‌های زمینه‌ی آلومینیومی از قبیل استحکام ویژه بالا، مقاومت خزشی خوب وحفظ استحکام در دماهای بالا، این مواد پیشرفته کاربردهای بالقوه ای درصنایع پیشرفته مانند هوا-فضا، صنایع دفاعی و برخی کاربردهای خاص درخودروسازی یافته‌اند. بااین حال، عدم وجود روش مناسب برای اتصال این گونه مواد، موجب شده که کاربردهای این مواد پیشرفته به شدت محدود شود. لذا پژوهش در زمینه‌ی اتصال این گونه مواد مفید بوده و گامی مؤثر در جهت کاربردی کردن آن‌ها محسوب می‌شود. زمان اتصال یکی از عوامل مهم و مؤثر در اتصال نفوذی با استفاده از فاز مایع گذرا است که برای رسیدن به خواص ریزساختاری مطلوب باید به صورت بهینه انتخاب شود، لذا در تحقیق حاضر اتصال نانوکامپوزیت Al/Al۲O۳ به روش اتصال نفوذی با استفاده از فاز مایع گذرا در دمای۵۸۰ درجه سانتی‌گراد و در زمان‌های ۲۰، ۴۰ و ۶۰ دقیقه انجام شد و تاثیر زمان اتصال بر ریز ساختار اتصال‌ها مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد در زمان‌های اتصال ۲۰ و ۴۰ دقیقه، زمان کافی برای انجماد همدمای مذاب مهیا نبوده و ریزساختار نهایی، شامل مقداری جامد α ایجاد شده در مرحله انجماد هم‌دما و مقداری جامد α اولیه ناشی از سرد شدن مذاب از دمای اتصال تا دمای یوتکتیک و در نهایت جامد یوتکتیک CuAl۲+α در اثر انجماد یوتکتیک مذاب در دمای یوتکتیک است. از آن‌جایی که شکست اتصال‌ها در موارد فوق از میان این ترکیبات ترد یوتکتیکی انجام می‌شود، لذا استحکام اتصال‌ها در این دو زمان کم است. با افزایش زمان اتصال به ۶۰ دقیقه، مذاب به‌صورت کاملاً هم‌دما منجمد شده، ریزساختار نهایی شامل فاز نرم α-Al بوده و استحکام اتصال‌ها به طور چشم‌گیری افزایش می‌یابد. حداکثر استحکام برشی اتصال‌ها در دمای اتصال ۵۸۰ ، در زمان اتصال ۶۰ دقیقه حاصل شده است که در حدود ۸۵% استحکام برشی فلز پایه می‌باشد.
وحید عمرانی دیزج یکان، رحمت الله عمادی، حمید رضا سلیمی جزی،
دوره ۳۳، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۳ )
چکیده
اعمال جریان الکتریکی مستقیم و متناوب در زمان ریخته گری و انجماد موجب اصلاح ریزساختاری دانه های آلومینیم و سیلسیم شد. بالاترین مقاومت سایشی در جریان مستقیم به وجود آمده و برای جریان متناوب، مقاومت سایشی متناسب با جریان الکتریکی است. تغییر قطبیت در آلومینیم خالص تغییری در مقاومت سایشی ایجاد نمی کند، ولی برای آلیاژ آلومینیم-سیلسیم، بالاترین مقاومت سایشی در اتصال مذاب به قطب منفی و قالب به قطب مثبت حاصل می شود. اعمال جریان الکتریکی مستقیم در آلیاژ آلومینیم-سیلسیم موجب ایجاد سه ریز ساختار متفاوت شامل سیلسیم های کشیده شده در امتداد شارش الکترون ها در نزدیکی قطب منفی، تیغه های ظریف سیلسیم در قسمت میانی که دانه های بیضی گون α-Al را احاطه کرده اند و تیغه های خرد شده سیلسیم در نزدیکی قطب مثبت است.
