۱۱ نتیجه برای رئیسی
کیوان رئیسی، احمد ساعتچی و محمدعلی گلعذار،
دوره ۲۳، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۸۳ )
چکیده
مورفولوژی و بافت پوشش رسوب الکتریکی ’روی‘ بر سطوح الکتروپولیش شده فولاد در دانسیته جریانهای کم مورد بررسی قرار گرفت. پوشش ’روی‘ متشکل از کریستالیتهای هگزاگونال است که بر روی همدیگر چیده شده و یک بسته را ایجاد کرده‌اند. این بسته‌ها در اندازه‌های مختلف و در جهات مختلف در کنار همدیگر پراکنده شده و پوشش نسبتاً همگونی را بر روی سطح فولاد ایجاد کرده‌اند. این پوشش فاقد بافت قوی است. با افزایش دانسیته جریان، مورفولوژی پوشش تغییرات عمده‌ای یافت به طوری که هر دانه دارای یک جهت گیری خاص شد. پوشش در این حالت دارای بافت قوی قاعده (۰۰۰۲) همراه با صفحات با زاویه کم (۱۰۱۳و ۱۰۱۴) است. پوشش حاصل بر روی سطوح فولاد پولیش مکانیکی شده شامل بسته‌های منفردی از کریستالیتهای ’روی‘ است که در جهات مختلف در کنار هم واقع شده‌اند. بافت مشاهده شده در این نوع پوشش شامل دانسیته بیشتری از صفحات با زاویه کم (۱۰۱۳و ۱۰۱۴) همراه با دانسیته کمتری از صفحات قاعده (۰۰۰۲) نسبت به سطوح الکتروپولیش است. علت این تغییرات مورفولوژی و بافت در پوششهای رسوب الکتریکی ’روی‘ با افزایش مقدار پلاریزاسیون کاتدی و آماده‌سازی سطح فولاد، وابسته به تأثیرات آنها بر جوانه زنی و رشد است
داود مستوفی نژاد و محمد رئیسی،
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۸۴ )
چکیده
امروزه استفاده از میکروسیلیس در بتن به دلیل بهبود خواص سیمان از نظر مقاومت و دوام کاملاً متداول شده است. از طرفی استفاده از پودر سنگ آهک به جای بخشی از سیمان در بتن نیز به دلیل فراوانی و ارزان بودن، توجه محققان در تکنولوژی بتن را در سالهای اخیر به خود جلب کرده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش توام میکروسیلیس و پودر سنگ آهک بر مقاومت فشاری و بهینه‌سازی طرح اختلاط بتن بوده است. بدین منظور در این مطالعه، ۲۷ طرح اختلاط بر اساس سه نسبت آب به مــواد سیمانی (۴/۰ و ۳/۰ و ۲۵/۰ = W/CM)، سه نسبت میکروسیلیس به مواد سیمانی (۱۰% و ۵% و ۰% = SF/CM) و سه نسـبت پـودر سنگ آهک به سیمان (۳۰% و ۱۵% و ۰% = LP/C) ساخته و مقاومت فشاری ۲۸ روزه آنها اندازه‌گیری شد. سپس با رسم منحنیهای هم پاسخ برای مقاومت فشاری و محاسبه پارامتری به نام «ضریب تأثیر قیمت»که با تقسیم مقاومت فشاری بر قیمت بتن به‌دست می‌آید، نقش میکروسیلیس و پودر سنگ آهک بر مقاومت فشاری مورد بررسی قرار گرفت و بهینه‌سازی برای طرح اختلاط بتن حاوی میکروسیلیس و پودر سنگ آهک انجام گرفت.
سحر صالحی، محمدحسین فتحی، کیوان رئیسی،
دوره ۲۹، شماره ۱ - ( تیر ۱۳۸۹ )
چکیده
پوششهای تک‌فاز هیدروکسی آپاتیت به دلیل چقرمگی شکست پایین و چسبندگی ناکافی بین پوشش و زیرلایه، با انواع پوششهای کامپوزیتی حاوی تقویت‌کننده‌های سرامیکی مثل زیرکونیا جایگزین شده‌اند. ساخت پوشش بیوسرامیکی کامپوزیتی حاوی اجزا نانومتری می‌تواند زیست‌سازگاری و زیست‌فعالی مطلوب، کنترل نرخ اضمحلال پوشش و بهینه ساختن خواص مکانیکی را موجب شود. در پژوهش حاضر، ساخت و مشخصه‌یابی پوشش نانوساختار هیدروکسی آپاتیت- زیرکونیا و پوشش هیدروکسی آپاتیت تک فاز بر روی زیرلایه فولاد زنگ‌نزن ۳۱۶ ال به روش سل- ژل موردنظر قرار گرفت و مقاومت خوردگی و میزان انحلال آن ارزیابی شد. نتایج آزمون طیف‌سنجی جذب اتمی حاکی از افزایش غلظت یون کلسیم آزاد شده از پوششها با گذشت زمان بود و میزان یون کلسیم آزاد شده در پوششهای کامپوزیتی نسبت به پوشش تک‌فاز هیدروکسی‌آپاتیت کمتر بود. در دمای کلسینه کردن ۹۵۰ درجه سانتیگراد، فاز غالب در پوشش کامپوزیتی تهیه شده، هیدروکسی‌آپاتیت و زیرکونیا با شبکه‌‌های بلوری مختلف بود. تعیین اندازه دانه‌ها به کمک معادله شرر، حضور نانوذرات زیرکونیا با اندازه (۲۰-۳۰ نانومتر) در زمینه هیدروکسی‌آپاتیت (۴۰-۸۰ نانومتر) را تأیید کرد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، حصول پوششهای بدون ترک ولی متخلخل را نشان داد. نتایج حاصل از آزمون خوردگی بیانگر آن است که پوشش کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت- زیرکونیا با ساختار متخلخل و داشتن ریزترکها قادر نیست به طور کامل از برهمکنش زیرلایه با الکترولیت جلوگیری کند و احتمالا نمی‌تواند از آزادشدن یونهای فلزی ممانعت جدی به عمل آورد. به نظر می‌رسد که پوشش نانوساختار هیدروکسی‌آپاتیت- زیرکونیا به دلیل ساختار و ابعاد نانومتری فازهای تشکیل‌دهنده، بتوانند موجب کاهش مدت زمان تثبیت کاشتنی در مجاورت بافت سخت شده و ضریب اطمینان درمان را افزایش دهد.
آرش فتاح الحسینی، محمد علی گلعذار، احمد ساعتچی، کیوان رئیسی، بهزاد باوریان،
دوره ۳۲، شماره ۲ - ( دى ۱۳۹۲ )
چکیده
در این تحقیق، تاثیر پتانسیل بر ترکیب شیمیایی و پروفیل غلظتی عناصر در لایه رویین تشکیل شده روی فولاد زنگ نزن ۳۱۶ کم کربن در محلول ۰۵/۰ مولار اسید سولفوریک با استفاده از تحلیل طیف سنجی فوتوالکترون پرتو ایکس بررسی شد. برای تشکیل لایه رویین در بازه رویین شدن، چهار پتانسیل ۲/۰-، ۲/۰، ۵/۰ و VSCE ۸/۰ انتخاب و نمونه ها در پتانسیل های تشکیل مربوطه به مدت ۶۰ دقیقه نگه داری شدند. نتایج آزمون های طیف سنجی فوتوالکترون پرتو ایکس نشان داد که غلظت اتمی آهن و کروم در ابتدا با افزایش پتانسیل تا VSCE ۵/۰ افزایش و پس از آن کاهش می یابد. این کاهش، نشان دهنده‌ی انحلال سطحی کاتیون های آهن و کروم از لایه رویین به درون محلول است. برای دو عنصر آلیاژی نیکل و مولیبدن تغییر آشکاری در غلظت اتمی با افزایش پتانسیل لایه مشاهده نمی شود. نتایج نشان داد که با افزایش پتانسیل و نزدیک شدن به منطقه رویین گذرا، اکسید شدن کاتیون کروم سه ظرفیتی به شش ظرفیتی در لایه رویین اتفاق می افتد.
محمدرضا گرسیوزجزی، محمدعلی گلعذار ، کیوان رئیسی،
دوره ۳۳، شماره ۳ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان ۱۳۹۳ )
چکیده
در پژوهش حاضر، ترکیب شیمیایی، ضخامت و رفتار تریبوخوردگی لایه اکسیدی بر روی آلیاژ Ti-۶Al-۴V، ایجاد شده به روش آندایزینگ۱ در محلول H۲SO۴/H۳PO۴ و ولتاژهای بالاتر از ولتاژ شکست دی‌الکتریک مورد بررسی قرار گرفت.
اندازه‌گیری ضخامت لایه‌های اکسیدی نشان داد که ضخامت پوشش با افزایش ولتاژ آندایزینگ به صورت خطی افزایش
می‌یابد. تحلیل طیف‌سنجی پراکنش انرژی (EDS۲) از فیلم اکسیدی، حضور عناصر فسفر و گوگرد از الکترولیت را درون فیلم اکسیدی نشان داد. نتایج حاصل از آزمون‌های تریبوخوردگی۳ مشخص کرد که فرایندآندایزینگ، باعث بهبود رفتار تریبو خوردگی نمونه‌ها میشود. به علاوه لایه‌های اکسیدی ایجاد شده در ولتاژهای بالاتر، رفتار تریبوخوردگی بهتری از خود نشان دادند. بررسی سطح سایش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی۴ و تحلیل EDS نشان داد که لایه اکسیدی در نمونه‌های آندایزشده در ولتاژهای کمتر به طور کامل برداشته شده‌اند؛ اما در نمونه‌های آندایزشده در ولتاژهای بیشتر، تخریب لایه به صورت جزئی در سطح سایش رخ داده است. حجم ساییده شده نمونه‌ها پس از آزمون تریبوخوردگی نیز مقدار کمتری را برای نمونه‌های آندایز شده در ولتاژهای بالاتر نشان داد.
شهره خرسند، کیوان رئیسی، فخرالدین اشرفی‌زاده،
دوره ۳۴، شماره ۴ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده
در این پژوهش، پوشش های فوق آبگریز نیکل و نیکل- کبالت با ساختار مخروطی میکرو- نانومتری توسط یک و دو مرحله رسوب‌دهی با جریان های مستقیم روی زیرلایه مسی تولید شدند. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، آزمون اندازه‌گیری زاویه تماس، آزمون امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون تافل، ساختار، ترشوندگی و مقاومت به خوردگی نمونه ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد که با قرارگیری نمونه ها در معرض هوا به‌مدت دو هفته، رفتار ترشوندگی پوشش های میکرو- نانو ساختار پایه نیکل از حالت فوقآب‌دوستی به فوق‌آب‌گریزی تغییر میکند. نتایج حاصل از آزمون های خوردگی نشان داد که تغییر رفتار ترشوندگی از حالت آبدوستی به آبگریزی سبب افزایش مقاومت به خوردگی پوشش نیکل (۱۰ برابر) و پوشش نیکل- کبالت (۱۰۰ برابر) نسبت به پوششهای اولیه آنها شده است. مقایسه رفتار دو نوع پوشش نشان داد که پوشش فوق آبگریز نیکل از مقاومت به خوردگی بالاتری نسبت به پوشش فوق آبگریز نیکل-کبالت برخوردار است.
وحید رجائی، کیوان رئیسی، مرتضی شمعانیان، حامد رشتچی،
دوره ۳۵، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار ۱۳۹۵ )
چکیده
در این پژوهش پوششهای نانوبلوری آلیاژ نیکل- مولیبدن به‌روش رسوب‌دهی الکتریکی و از حمام سیترات – آمونیاکی، با اعمال چگالی جریانهای ۳۰، ۶۰ و mA/cm۲ ۱۰۰ بر روی زیر لایه فولادی ایجاد شدند. نتایج نشان داد که پوششهای ایجاد شده یکنواخت و فشرده هستند و افزون بر آن با افزایش چگالی جریان پوشش‌دهی، مقدار مولیبدن آلیاژ و بازده جریان کاهش پیدا می‌کنند. تحلیل پراش پرتو ایکس نشان داد که تمامی پوششها، محلول جامدی از مولیبدن در نیکل و با اندازه دانه ۵- ۹ نانومتر بودند. هم‌چنین صفحه بلوری (۱۱۱) برای نیکل بیشترین شدت در طیف پراش پرتو ایکس را داشت. بررسی زبری پوششهای به‌دست آمده نشان داد که با افزایش چگالی، زبری این پوششها افزایش یافته است. بررسی رفتار خوردگی گویای کاهش چگالی جریان خوردگی زیرلایه با اعمال پوششهای آلیاژی نیکل- مولیبدن بود. افزون بر این با افزایش مقدار مولیبدن پوشش، چگالی جریان خوردگی کاهش یافت که کمترین مقدار مربوط به پوشش با مقدار ۱۳ درصد اتمی مولیبدن بود.
محمد رضوانی، کیوان رئیسی، فتح اله کریم‌زاده،
دوره ۳۵، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۵ )
چکیده
در این پژوهش به بررسی خواص فولاد زنگ‌نزن کروفر تولید شده به‌روش آلیاژسازی مکانیکی که به‌عنوان صفحات اتصال‌دهنده پیلهای سوختی اکسید جامد استفاده میشود، پرداخته شده است. این آلیاژ پس ازمخلوط شدن پودرهای مورد نظر و آلیاژسازی به مدت ۴۰ ساعت تولید شد. برای ایجاد نمونه‌ای با چگالی بالا از روش سینتر کردن جرقه-پلاسما در دمای ۱۱۰۰ درجه‌سانتی‌گراد و با اعمال تنش ۵۰ مگاپاسکال در مدت ۱۰ دقیقه استفاده شد. برای رسیدن به خواص مطلوب شامل مقاومت الکتریکی پایین و مقاومت به اکسیداسیون بالا، تعدادی از نمونه ها به‌روش رسوب‌دهی الکتریکی با چگالی جریان ۱۵۰ میلی‌آمپر بر سانتی‌متر‌مربع در مدت ۴۰ دقیقه پوشش منگنز-کبالت داده شدند. در ادامه با توجه به خواصی که یک صفحه اتصال‌دهنده در پیل سوختی اکسید جامد باید داشته باشد، مقاومت به اکسیداسیون و مقاومت الکتریکی نمونه های پوشش‌دار و بدون پوشش مورد بررسی قرار گرفت. رفتار اکسیداسیونی نمونه های پوشش‌دار و بدون پوشش در مدت زمان اکسیداسیون ۱۰۰ ساعت در هوا در دمای ۸۰۰ درجه‌سانتی‌گراداز هیچ قانونی پیروی نکرد و نمودار آن به صورت سینوسی بود. مقاومت الکتریکی نمونه های بدون پوشش در محدوده‌ی ۱/۰-۲/۰ میلی‌اهم سانتی‌متر مربع بود، لیکن مقاومت الکتریکی نمونه‌های پوشش‌دار بعد از ۱۰۰ ساعت اکسیداسیون به مقداری کمتر از نمونه متناظر بدون پوشش خود رسید.آلیاژ تولید شده به‌روش آلیاژ سازی مکانیکی در مقایسه با آلیاژ تجاری تولید شده به‌روش ریخته‌گری، رفتار اکسیداسیون مشابهی را پس از ۱۰۰ ساعت اکسیداسیون از خود نشان داد، اما نمونه تولید شده به‌روش آلیاژسازی مکانیکی مقاومت الکتریکی سطحی به مراتب کمتری از نمونه ی تجاری خود دارا بود.
محمدحسین طهماسبی، کیوان رئیسی، محمدعلی گلعذار، آنتونیلو ویچنزو، ماسیمیلیانو بستتی،
دوره ۳۵، شماره ۳ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز ۱۳۹۵ )
چکیده
در پژوهش کنونی، نانو اکسید دوتایی منگنز - نیکل به روش پتانسیودینامیک در دمای اتاق بر روی فولاد زنگ نزن رسوب داده شد و اثر فرایند آنیل (در دمای ۲۰۰ درجه سانتیگراد، به مدت ۶ ساعت) بر ریز ساختار و عملکرد الکتروشیمیایی شبه خازن تولیدی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان از اثر قابل توجه فرایند آنیل در افزایش ظرفیت خازنی و هم چنین کاهش مقاومت انتقال بار الکترود داشت. تصاویر FESEM، وجود نانو ورقههای پیوسته و تصادفی را در میکروساختار فیلم اکسیدی نشان داد. به علاوه، در فیلم اکسیدی لایه‌نشانی شده با میزان حدود ۱۰ درصد اتمی نیکل در ترکیب آن، پس از فرایند آنیل، ساختار بلوری جزیی شامل فاز birnessite شش وجهی نامنظم شکل گرفت. براساس منحنیهای شارژ - دشارژ در جریان ثابت، بالاترین ظرفیت خازنی ( F g-۱۳۸۴) و انرژی ویژه (۵۳ وات ساعت بر کیلوگرم) در جریان ویژه دشارژ ۱/۰ آمپر بر گرم برای الکترود اکسیدی آنیل شده به دست آمد. در نهایت، نتایج آزمون عمر سیکلی در جریان ویژه ۱۰ آمپر بر گرم، حاکی از پایداری سیکلی عالی و افزایش حدود ۲۳ درصدی ظرفیت خازنی ویژه شبه خازن تولیدی پس از اعمال ۵۰۰۰ سیکل شارژ - دشارژ در الکترولیت یک مولار سولفات سدیم بود.
حامد رشتچی، مرتضی شمعانیان اصفهانی، کیوان رئیسی،
دوره ۳۶، شماره ۴ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان ۱۳۹۶ )
چکیده
صفحات دوقطبی فولاد زنگ‌نزن گزینه‌ای مناسب جهت به کارگیری در پیل سوختی پلیمری هستند، لیکن با توجه به دمای کاری ۸۰ درجه سانتیگراد و محیط اسیدی و خورنده پیل سوختی پلیمری، برای افزایش پایداری و عمر مفید صفحات دوقطبی فلزی نیاز است تا سطح آنها با اعمال پوششهای هادی الکتریسیته و مقاوم به خوردگی محافظت شود. در این پژوهش، با اعمال پوششهایNi–Mo و Ni–Mo–P به روش رسوب‌دهی الکتریکی بر صفحه دوقطبی فولاد زنگ‌نزن L۳۱۶، مقاومت به خوردگی بهبود و تشکیل لایه‌های اکسیدی روی سطح زیرلایه که عامل افزایش مقاومت الکتریکی است، کاهش یافته و عملکرد صفحات دوقطبی پیل بهبود یافت. بررسی‌های انجام شده شامل مطالعات ریزساختاری و فازی برای بررسی ترکیب پوششهای اعمالی، آزمون ولتامتری سیکلی جهت بررسی رفتار الکتروشیمیایی، آزمون ترشوندگی سطح پوششها جهت تعیین میزان آبگریزی، آزمون مقاومت تماسی برای تعیین مقاومت الکتریکی پوشش و آزمون پلاریزاسیون پیل سوختی جهت بررسی عملکرد صفحات دوقطبی در شرایط کاری در یک سلول پیل سوختی است. درنهایت نتایج نشان دادند که پوششهای فوق به‌طور مؤثری خوردگی و مقاومت الکتریکی تماسی فولاد زنگ‌نزن را کاهش دادند.
موسی فرهادیان، کیوان رئیسی، محمدعلی گلعذار،
دوره ۳۹، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۹ )
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افزودن SiO۲ آمورف در تحولات فازی و ریزساختاری ZrO۲ است. نتایج پراش پرتو ایکس (XRD) نشان داد، به‌دلیل تشابه ساختاری بین زمینه آمورف و ساختار تتراگونال ZrO۲، اولین فازی که از زمینه آمورف جوانه می‌زند فاز شبه‌پایدار تتراگونال است. این فاز در نمونه ZrO۲ خالص ناپایدار بوده و در دمای حدود ۶۰۰ درجه سانتیگراد به فاز پایدار مونوکلینیک تبدیل میشود. درحالی که با افزودن SiO۲ به ساختار ZrO۲، فاز شبه‌پایدار تتراگونال حتی تا دمای حدود ۱۱۰۰ درجه سانتیگراد پایدار می‌ماند. محدوده دمایی پایداری ساختار تتراگونال شبه‌پایدار از حدود ۱۵۰ درجه سانتیگراد در ذرات ZrO۲ خالص به حدود ۵۰۰ درجه سانتیگراد در ذرات کامپوزیتی ZrO۲-SiO۲ با محتوای ۱۰ درصد مولی SiO۲ افزایش پیدا کرد. با افزایش بیشتر محتوای SiO۲ به ۳۰ درصد مولی، محدوده پایداری دمایی ساختار تتراگونال شبه‌پایدار ثابت ماند ولی میانگین اندازه ذرات نسبت به ذرات خالص ZrO۲، حدود ۱/۶ برابر کاهش یافت. پایداری ساختار تتراگونال شبه‌پایدار ZrO۲ به‌دلیل اثر محدودکنندگی SiO۲ و ایجاد پیوندهای شیمیایی جدید Zr-O-Si در فصل مشترک ذرات است.
