۱۸ نتیجه برای عباسی
غلامرضا آریانپور، محمدحسن عباسی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۷-۱۳۷۱ )
چکیده
در این مقاله ضمن مروری بر اهمّ تحقیقات انجام شده در مورد کینتیک اکسیداسیون مولیبدنیت در رآکتورهای با بستر سیال و چند طبقه ای، نتایج به دست آمده مورد بررسی، مقایسه و درمواردی نقد قرار گرفته است. سپس یک مدل کینتیکی ارائه شده و براساس آن تشکیل اکسید MoO۲ در رآکتورهای چندطبقه ای، علی رغم ناپایداری ترمودینامیکی و همچنین مکانیزم پیشرفت تشویه و مراحل کنترل کننده سرعت، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
غلامرضا آریانپور، محمدحسن عباسی،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۷۱ )
چکیده
در این مقاله دیفیوژن یا نفوذ ملکولی گاز و پارامترهای مؤثر بر آن در لوله های مؤئینه و جامدات با تخلخل موازی مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری لوله های مؤئینه، جامدات متخلخل، حرکت ذرات گاز و محاسبه کسری از ذرات گاز که پس از برخورد به سطح جامد از خلل و فرج آن عبور می کنند، میسر گردید. نتایج به دست آمده نشان می-دهد که کسر ذرات عبور کرده گاز تابع میزان تخلخل و نسبت شعاع خلل و فرج به طول آنها بوده و استفاده از مدل تخلخل موازی برای جامدات دارای طیفی از اندازه خلل و فرج رضایتبخش است. تعداد برخوردهای ذرات گاز با دیواره خلل و فرج و نحوه توزیع و عوامل مؤثر بر آن نیز بررسی شده است.
غلامرضا آریانپور، محمدحسن عباسی،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۷۲ )
چکیده
محمدحسن عباسی و محسن صفرنورا...،
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۷۷ )
چکیده
سوخت سنگین یا مازوت که در نیروگاه های حرارتی استفاده می شود، حاوی ناخالصیهای فلزی نظیر وانادیم است. پس از احتراق سوخت، این فلز به صورت اکسید در خاکستر باقی می ماند. در این تحقیق با به کارگیری یک فرایند مرکب پیرو هیدرومتالورژی و یک فرایند هیدرومتالورژی استخراج اکسید وانادیم از خاکستر مورد بررسی قرار گرفته است. در فرایند مرکب پیرو هیدرومتالورژی ابتدا خاکستر مورد تشویه نمکی یا ذوب قلیایی قرار گرفت. سپس محصول به دست آمده در آب حل شده و ترکیبات وانادیم رسوب داده شد و تکلیس گردید. در فرایند هیدرومتالورژی خاکستر در هیدروکسید سدیم حل شد. سپس وانادیم به صورت اکسید از محلول بازیابی شد. در دو فرایند پارامترهای مؤثر بر استخراج مورد بررسی قرار گرفته و شرایط بهینه برای دستیابی به حداکثر میزان بازیابی تعیین و ارائه شده است.
علی سعیدی، محمد حسن عباسی و جعفر صفریان، ،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۷۹ )
چکیده
آهن اسفنجی (DRI) به سبب داشتن سطح ویژۀ بسیار بالا، تمایل به اکسیداسیون مجدد و در برخی موارد احتراق ناگهانی (خودسوزی) در محیطهای حاوی اکسیژن دارد. در این پژوهش رفتار اکسیداسیون مجدد و خودسوزی آهن اسفنجی تهیه شده از سنگ آهنهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. سینتیک و مکانیزم اکسیداسیون مجدد و همچنین دمای خودسوزی هریک از نمونه های آهن اسفنجی توسط اکسیداسیون مجدد در شرایط ایزوترم و غیر ایزوترم شناسایی شد. مطالعات بر روی ترکیب شیمیایی، ریزساختار، تخلخل و توزیع تخلخل هریک از انواع آهن اسفنجی برای تعیین ارتباط بین این خواص و خصوصیات مواد اولیه انجام شد. رفتار اکسیداسیون مجدد آهن اسفنجی وابسته به خواص شیمیایی و ساختار فیزیکی آن است که این خواص متأثر از مواد اولیه به کار رفته در تهیه آن هستند. آهن اسفنجی تهیه شده از سنگ آهن هماتیتی در مقایسه با نمونۀ مشابه از سنگ آهن مگنتیتی نسبت به خودسوزی ایمنتر است و همچنین آهن اسفنجی تهیه شده از سنگ آهنهای با عیار پایین و گوگرددار نسبت به خودسوزی حساسیت بیشتری دارد.
طیبه موسوی، محمد حسن عباسی، فتح الله کریم زاده و محمد حسین عنایتی، ،
دوره ۲۶، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۸۶ )
چکیده
مسعود کثیری‌عسگرانی، علی سعیدی، محمدحسن عباسی،
دوره ۲۸، شماره ۱ - ( تیر ۱۳۸۸ )
چکیده
تاثیر عملیات مکانوشیمی بر تغییرات فازی زیرکونیای منوکلینیک (m) توسط آسیاب گلوله‌ای پر انرژی سیاره‌ای در زمانهای مختلف آسیابکاری مورد بررسی قرار گرفت. عملیات مکانیکی در آسیاب باعث ریز شدن دانه‌ها، افزایش کرنش شبکه، تغییر فاز و تولید فازهای ناپایدار تتراگونال (t) و مکعبی (c) شد. بررسیهای TEM و XRD وجود مقادیر قابل توجهی از فاز آمورف ایجاد شده در حین آسیابکاری را نشان داد. کاهش سطح مخصوص اندازهگیری شده به روش BET در زمانهای طولانی آسیابکاری نشانگر آگلومره شدن زیرکونیا و با کمک فاز آمورف به عنوان چسب است. عملیات مکانیکی، واکنش‌پذیری زیرکونیا را با گاز کلر به شدت افزایش داد. همچنین آنیل کردن زیرکونیای آسیابکاری شده در اتمسفر کلر منجر به ایجاد جاهای خالی آنیونی، کریستاله شدن فاز آمورف و تبدیل آن به فازهای مکعبی و تتراگونال و افزایش دمای پایداری این فازها به ترتیب تا C◦۸۰۰ و C◦۱۰۰۰ شد. در این شرایط کوچک بودن انرژی مرز دانه‌ها و وجود جاهای خالی اکسیژن، نقش اساسی را در پایداری فازهای تتراگونال و مکعبی به عهده دارد.
خدیجه بیرالوند، محمدحسن عباسی، علی سعیدی،
دوره ۳۱، شماره ۱ - ( تیر ۱۳۹۱ )
چکیده
مطالعه ترمودینامیکی احیای مولیبدنیت با کربن، در حضور اکسیدمنیزیم، انجام شد. دیاگرام های پایداری مربوط به دو سیستم MoS۲-MgO و MoS۲-MgO-C در دمای ثابت K۱۲۰۰ رسم و مورد بررسی قرار گرفتند. این بررسی ها نشان داد که فرآیند با اکسیداسیون مستقیم مولیبدنیت به وسیله اکسید منیزیم و در ادامه با تشکیل فازهای میانی اکسیدمولیبدن، نظیر MoO۲ وMgMoO۴، پیش می رود. ترکیب فازهای گازی موجود در فرآیند، حاکی از آن بود که بخش اعظم فازگازی به CO اختصاص دارد. همچنین دیاگرام های پایداری مربوط به سیستم های Mo-O-C(احیای MoO۲ با کربن) وMo-O-Mg-C (احیای MgMoO۴با کربن) رسم و مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی ها نشان داد که محصولات احیا شاملMo،Mo۲C وMoC خواهند بود.
کاظم شیبانی تذرجی ، محمد حسن عباسی، مرتضی شمعانیان ،
دوره ۳۳، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز ۱۳۹۳ )
چکیده
در این پژوهش سینتیک احیای کربوترمی مولیبدنیت در حضور کربنات سدیم بررسی شده است . بدین منظور مخلوط پودری مولیبدنیت، گرافیت و کربنات سدیم با نسبت مولی ۱ : ۴ : ۲ به وسیله آزمون آنالیز حرارتی هم زمان(STA)، با سه نرخ حرارت‌دهی خطی ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درجه سانتی‌گراد بر دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون آنالیز حرارتی با ۴ روش سینتیکی فریدمن، کسینجر،کوتز- ردفرن و اوزاوا تحلیل و مشخص شد که انرژی فعال‌سازی واکنش در این روش‌ها نزدیک به هم و حدود Kj/mol ۲۲۰ است. هم چنین مدل سینتیکی حاکم، مدل کنترل شیمیایی است. برای بررسی مکانیزم واکنش ، مخلوط پودری تا دماهای ۴۰۰، ۸۰۰ و ۱۱۰۰ درجه سانتی‌گراد، در اتمسفر آرگون و با نرخ حرارت‌دهی ۱۰ درجه سانتی‌گراد بر دقیقه به تدریج گرما داده شد. الگوی پراش پرتو ایکس فراورده‌های احیا و بررسی های ترمودینامیکی در این دماها نشان داد که واکنش احیای کربوترمی مولیبدنیت در حضور کربنات سدیم با تشکیل فازهای میانی مولیبدات سدیم و اکسید مولیبدن پیش می‌رود.
اسماعیل رستمی‌زاده، فخرالدین اشرفی زاده ، محمدحسن عباسی،
دوره ۳۴، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۴ )
چکیده
در این پژوهش، نانوکامپوزیتMoSi۲-TiB۲ با دو نسبت وزنی ۱۰ و ۲۰ درصد تقویت‌کننده TiB۲ از طریق آلیاژسازی مکانیکی به دو روش مختلف ساخته و مشخصه‌یابی شد. در روش اول، نمونه‌های پودری عناصر اولیه مولیبدن، سیلیسیم، تیتانیم و بور تا زمان ۶۰ ساعت آسیابکاری شدند. در روش دوم ابتدا MoSi۲ ازMo و Si طی ۳۰ ساعت آسیابکاری تولید و سپس پودر TiB۲ تجاری به آن اضافه شد و آسیابکاری تا ۶۰ ساعت ادامه یافت. پودرهای تولیدی از دو روش تحت عملیات گرمایی در دمای C ˚۱۰۰۰ به‌مدت یک ساعت قرار گرفتند. پیشرفت واکنش‌ها و ویژگی‌های ساختاری شامل اندازه دانه و کرنش شبکه بر مبنای روش ویلیامسون- هال به‌وسیله پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شد. خواص‌مکانیکی نمونه‌ها به‌وسیله آزمون سختی‌سنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمون سختی‌سنجی نشان داد با افزودن TiB۲ به ترکیب MoSi۲ سختی نمونه‌ها به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافت. فرایند کلوخه‌سازی روی پودرها برای استفاده در فرایند پاشش گرمایی از روش خشک کردن پاششی انجام و فراورده‌های خشک شده پس از فرایند کلوخه‌سازی به‌وسیله سرند دانه‌بندی شد. ریخت و ریزساختار پودرهای آسیاب شده قبل و بعد از عملیات کلوخه‌سازی به‌وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی و با کمک نرم‌افزار کلمکس میزان کروی بودن و توزیع مساحت ذرات ارزیابی شد. نتایج نشان داد پودر نانوکامپوزیت تولید شده از روش اول، با توجه به بالاتر بودن سختی و میزان کرویت مطلوب پس از عملیات کلوخه‌سازی از کیفیت بالایی برای استفاده در فرایند پاشش گرمایی برخوردار است.
سهیل توسلی، مهرداد عباسی، رامین تهوری،
دوره ۳۵، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۵ )
چکیده
هدف از این مقاله، بررسی تشکیل ترکیبات بینفلزی در فصل مشترک دوفلزی آلومینیوم و مس است که از روش ریخته‌گری مرکب مذاب آلومینیوم درون لوله مسی جامد تولید می‌شوند. مکانیزم تشکیل ترکیبات بینفلزی در فصل مشترک و اثرات دمای بارریزی مذاب آلومینیوم و دمای پیشگرم لوله مسی جامد بر نوع و ضخامت ترکیبات بینفلزی بررسی شد و ریزساختار فصل مشترک Al/Cu به‌وسیله میکروسکوپ نوری و رِیزتحلیلگر پروب الکترونی (EPMA) شناسایی شد. نتایج مبین این است که فصل مشترک از سه لایه اصلی شامل لایه I ترکیب یوتکتیک α-Al/Al۲Cu ، لایه II ترکیب بینفلزی Al۲Cu(θ) و لایه III شامل چندین ترکیب بینفلزی مانند AlCu، Al۳Cu۴، Al۲Cu۳ و Al۴Cu۹ تشکیل شده است. با توجه به ترکیب هایپریوتکتیک مذاب، در فصل مشترک ابتدا لایه II با مکانیزم جوانه زنی و رشد فاز θ، سپس لایه I با مکانیزم انحلال و انجماد و در انتها لایه III با مکانیزم استحاله فازی حالت جامد به‌وجود آمده است. افزایش دمای مذاب آلومینیوم و پیشگرم مس جامد منجر به افزایش ضخامت ترکیبات بینفلزی در فصل مشترک و در نتیجه افزایش مقاومت الکتریکی ویژه و کاهش استحکام پیوند Al/Cu شد که با توجه به نتایج آزمون تجربی به نظر می‌رسد استحکام پیوند تحت تأثیر ضخامت لایه‌های II و III باشد.
آفاق پناهی، معصومه سیف اللهی، سید مهدی عباسی، سید مهدی قاضی میرسعید،
دوره ۳۷، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۷ )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تأثیر افزودن جزئی منیزیم بر رفتار مکانیکی دما بالا و تغییرات ریزساختاری سوپرآلیاژ Hastelloy X است. نتایج نشان می‌دهد که با افزایش منیزیم از صفر تا ppm۴۷، اندازه دانه از ۶۴ به ۳۸ میکرومتر کاهش و میزان کسر حجمی کاربیدها از ۲/۲ به ۶/۴ درصد افزایش یافته است. همچنین منیزیم توزیع ذرات کاربیدی در زمینه را از درشت و پیوسته به‌صورت مجزا تغییر داده است. منیزیم با مکانیزم جدایش در مرزدانه و در مرز کاربید/ زمینه منجر به تغییر ترکیب شیمیایی کاربیدها شده و خواص مکانیکی آلیاژ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افزایش منیزیم از صفر تا ppm ۴۷ باعث افزایش استحکام کششی از ۳۰۹ به ۳۴۵ مگاپاسکال، کاهش داکتیلیته و افزایش عمر گسیختگی از ۱۶ به ۳۰ ساعت شده است. اندازه دانه و میزان کاربیدها عوامل تأثیرگذاری در میزان عمر گسیختگی است و در این پژوهش افزایش میزان کاربیدها در اثر افزودن منیزیم مکانیزم غالب بر افزایش عمر گسیختگی است.
امیرحسین شیخعلی، مریم مرکباتی، سید مهدی عباسی،
دوره ۳۸، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار ۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش، به‌منظور بررسی رفتار سیلان گرم و ازدیاد طول نسبی شمش‌ریختگی آلیاژ تیتانیوم SP-۷۰۰، آزمایش کشش گرم در مناطق دوفاز β/α و تک‌فاز β با نرخ کرنش ۱/۰ بر ثانیه انجام شد. نتایج نشان داد که رفتار کشش گرم آلیاژ SP-۷۰۰ در ناحیه دوفاز β/α (دماهای ۹۰۰-۷۰۰ درجه سانتی‌گراد) به‌دلیل ماهیت فازهای آلفا و بتا و ساختار بلوری آنها، متفاوت از ناحیه تک‌فاز β (دماهای ۱۱۰۰-۹۵۰ درجه سانتی‌گراد) است. زیرا تعداد سیستمهای لغزش و درنتیجه مکانیزم تغییر شکل در ساختار هگزاگونال فشرده متفاوت از ساختار بلوری مکعبی مرکزدار است. از سوی دیگر، تغییرات شدید میزان ازدیاد طول نسبی در محدوده دمایی ۹۰۰-۸۵۰ درجه سانتی‌گراد، ناشی از حذف تدریجی فاز آلفا از زمینه در اثر وقوع استحاله فازی آلفا به بتا بود. بررسی ریزساختار نشان داد که مکانیزم غالب تغییر شکل گرم آلیاژ SP-۷۰۰ هنگام کشش گرم، بازیابی دینامیکی است. بنابراین علت افزایش میزان ازدیاد طول نسبی آلیاژ با دما، به تضرس مرزدانهها و وقوع بازیابی دینامیکی نسبت داده شد. درحالی که با افزایش دما در محدوده ۱۱۰۰-۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد، رشد دانههای بتا و وقوع شکست مرزدانهای باعث کاهش میزان ازدیاد طول نسبی شده است.
مجید سهرابی، مرجان عباسی، ملک مسعود انصار،
دوره ۳۸، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار ۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش با استفاده از پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر، داربست‌های نانو‌لیفی از الکتروریسی دو نازل شامل پلی‌کاپرولاکتون، پلی‌وینیل پیرولیدون و پلی‌کاپرولاکتون، پلی‌وینیلالکل و بتا تری‌کلسیم فسفات به‌طور متناوب و لایه‌به‌لایه تولید شد. بعد از تهیه داربست، از آزمون‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی ((SEM، تورم، تخلخل، خواص مکانیکی و ارزیابی رفتار زیست‌تخریب‌پذیری در محلول نمک فسفات با خاصیت بافری، استفاده شد که نتایج آزمون‌ها زیست‌فعالی و خواص مکانیکی مناسب داربست لایه‌به‌لایه را تأیید می‌کند. مقادیر جذب آب با افزودن پلیمرهای آب‌دوست افزایش پیدا می‌کند و در داربست لایه‌به‌لایه به ۲۱۴±۸۱۱ درصد می‌رسد که اختلاف معناداری نسبت به پلی‌کاپرولاکتون خالص دارد. آزمون سنجش سمیت سلولی (MTT) روی داربست لایه‌به‌لایه بعد از گذشت ۳، ۵ و۷ روز کشت سلول‌های بنیادی مغز استخوان موش صحرایی (rMSC) درصد بقای سلولی بالای ۸۰ درصد را نشان می‌دهد و ریخت‌شناسی سلولها روی داربست نشاندهنده قابلیت زیست‌سازگاری مطلوب سلولها روی داربست است.
مهدی سمیعی زفرقندی، سید مهدی عباسی،
دوره ۳۸، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش، رفتار تغییر شکل سوپرآلیاژ پایه کبالت Haynes ۲۵ در محدوده دمایی ۱۲۰۰-۹۵۰ درجه سانتی‌گراد از طریق آزمایش کشش گرم در نرخ کرنش ۱/۰ بر ثانیه بررسی میشود. بررسیهای ترمودینامیکی نشان داد که دو نوع کاربید M۲۳C۶ و M۶C به‌ترتیب در محدوده دمایی زیر ۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد و بالای ۱۰۵۰ درجه سانتی‌گراد در آلیاژ Haynes ۲۵ پایدار هستند. منحنیهای تنش- کرنش حاکی از یک روند غیرعادی میزان کرنش شکست برای آلیاژ گفته شده بود، بدین ترتیب که با افزایش دما از ۹۵۰ به ۱۰۵۰ درجه سانتی‌گراد کرنش شکست کاهش و با افزایش مجدد دما افزایش یافت. ملاحظه شد که در محدوده دمایی حدود ۱۰۵۰ درجه سانتی‌گراد افزایش کسرحجمی کاربیدهای M۶C غنی از تنگستن، سبب کاهش میزان انعطافپذیری آلیاژ میشود. همچنین بررسی های ریزساختاری نشان داد که در دمای ۱۱۵۰ درجه سانتی‌گراد دانه های تبلور مجدد دینامیکی در اطراف کاربیدها و مرزهای اولیه جوانه زده و رشد کردهاند. وقوع تبلور مجدد دینامیکی سبب بهبود انعطاف پذیری از طریق مکانیزم ریزدانه سازی می شود. بنابراین دمای ۱۱۵۰ درجه سانتی‌گراد بالاترین میزان انعطافپذیری را نسبت به دیگر دماها از خود نشان داد.
محمد مهدی برجسته، کریم زنگنه مدار، سید مهدی عباسی، کوروش شیروانی،
دوره ۳۸، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش، تغییرات زبری سطح سوپرآلیاژ Rene۸۰ پوششداده شده توسط پلاتین آلومیناید، تحت تأثیر مشخصه های ریزساختار و ترکیب شیمیایی پوشش بررسی شده است. بدین منظور لایه پلاتین با ضخامت های ۲، ۴، ۶ و ۸ میکرومتربه‌روش رسوبدهی الکتریکی ایجاد و سپس پوشش نفوذی آلومینیم به دو روش دما بالا- اکتیویته پایین و دما پایین- اکتیویته بالا روی سطح اعمال شد. در ادامه عملیات حرارتی پیرسازی روی آلیاژ پوششدار انجام گرفت. نتایج بررسی های ساختاری توسط میکروسکوپ الکترونی و آنالیز پراش اشعه ایکس، نشاندهنده وجود ساختار سه لایه ای در تمامی ضخامت ها از پلاتین و در دو روش آلومینایزینگ بود. زبری سطح در سه مرحله و بعد از ۱- اعمال لایه پلاتین ۲- عملیات حرارتی این لایه و ۳- فرایند آلومینایزینگ و پیرسازی، اندازهگیری شد. نتایج بیانگر رابطه مستقیم افزایش زبری سطح با افزایش ضخامت پلاتین و ضخامت نهایی پوشش بوده است، به نحوی که کمترین زبری در ضخامت دو میکرومتر از پلاتین و در حالت اکتیویته پایین- دما بالا به میزان ۶/۲ میکرومتر و بیشترین زبری سطح در ضخامت ۸ میکرومتر از پلاتین و در حالت اکتیویته بالا- دما پایین و به میزان ۸/۸ میکرومتر مشاهده شد.
شاهین معصومی گنجگاه، مهرداد عباسی،
دوره ۳۹، شماره ۴ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
در این پژوهش هدف بررسی عوامل مؤثر در ساخت دوفلزی مس/ آلیاژ تنگستن- مس- نیکل از روش تف‌جوشی با قوس پلاسما (SPS) و بررسی ریزساختار و استحکام در فصل مشترک این دوفلزی است. پارامترهای دمای تف‌جوشی و درصد مس در آلیاژ تنگستن- مس- نیکل در این پژوهش تغییر داده شده‌اند. ابتدا از تف‌جوشی پودر آلیاژ تنگستن- مس (۱۲ و ۱۴ درصد وزنی)- نیکل (۳ درصد وزنی) نمونه‌های پولکی‌شکل در دمای ۱۳۵۰ درجه سانتی‌گراد از روش تف‌جوشی با قوس پلاسما ساخته شد، سپس این نمونه‌ها از روش تف‌جوشی با قوس پلاسما در دماهای مختلف به یک نمونه حجمی مس، جوش متالوژیکی داده شد و ریز ساختار و استحکام باند در فصل مشترک به‌ترتیب با میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و آزمون استحکام برشی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که از این طریق می‌توان یک پیوند فلزی یک پارچه با مرز مونولیتیک و با استحکام برشی بالا، حدود ۴۵ مگاپاسکال، بین آلیاژ تنگستن (W-۱۲Cu-۳Ni) با مس خالص ایجاد کرد، که در پژوهش‌های قبلی چنین جوش با کیفیت بالایی گزارش نشده است.
محمد جودکی، معصومه سیف اللهی، سیدمهدی عباسی، سید مهدی قاضی میرسعید،
دوره ۴۰، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار ۱۴۰۰ )
چکیده
در این پژوهش، اثر عناصر Nd و Pr در ترکیب MmNi۴,۷Al۰,۳ بر ریزساختار و مشخصه‌های جذب و واجذب هیدروژن بررسی شده است. آلیاژها به‌روش ذوب القایی تحت خلأ تهیه و تجزیه و تحلیل ریزساختاری و فازی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و تجزیه و تحلیل پراش پرتوی ایکس انجام و مشخصه‌های جذب و واجذب با آزمون سیورت ارزیابی شد. نتایج نشان داد که ریزساختار شامل فاز زمینه، فاز دوم در اثر جدایش آلومینیوم، تخلخل و ترک است. میزان فاز دوم و مقدار آلومینیوم در فاز دوم در آلیاژ Mm(Pr,Nd)Ni۴,۷Al۰,۳ کمتر از آلیاژ MmNi۴,۷Al۰,۳ مشاهده شد. درنتیجه توزیع همگن‌تری برای آلومینیوم در آلیاژ Mm(Pr,Nd)Ni۴,۷Al۰,۳ حاصل شده است. بررسی نتایج حاصل از منحنیهای همدمای فشار- ترکیب برای جذب و واجذب هیدروژن در دمای محیط نشان داد که در ترکیبات MmNi۴,۷Al۰,۳ و Mm(Nd,Pr)Ni۴,۷Al۰,۳ جایگزینی عناصر Nd و Pr با Mm فشار جذب را به‌ترتیب به مقدار ۱۴/۵۲ و ۹/۹۰ بار، فشار واجذب را به ۵/۵۳ و ۵/۴۹ بار، ظرفیت ذخیره‌سازی هیدروژن را از ۱/۳۷ به ۱/۳۳ درصد وزنی و پسماند را از ۰/۷۳ به ۰/۵۸ کاهش می‌دهد. با توجه به کاهش ناچیز در بیشینه ظرفیت جذب و در مقابل، کاهش قابل توجه در فشار جذب و پسماند، جانشینی این دو عنصر، اثر مطلوب و مؤثری در کاربردهای صنعتی است.
