علیرضا نصر اصفهانی و محمود حیدرزاده سهی،
دوره 23، شماره 2 - ( 10-1383 )
چکیده
در این پژوهش با استفاده از آبکاری الکتریکی به دو روش جریان مستقیم (DC) و منقطع (Pulse)، پوششهای آلیاژی روی-نیکل روی ورقه های فولادی ایجاد شد. آن گاه پوششهای پدید آمده از نظر توپوگرافی، ساختار، ترکیب شیمیایی، یکسانی ضخامت، سختی و رفتار خوردگی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان می‌دهد ضخامت پوششهای حاصل از روش منقطع نسبتاً یکنواخت است. افزایش درصد زمان روشن و نیز کاهش چگالی جریان، باعث افزایش درصد نیکل و سختی این پوششها خواهد شد. نتایج حاصل از تاثیر عوامل زمان روشن و فرکانس بر روی دانه بندی و ساختار پوشش نشان می‌دهد که کاهش این دو عامل باعث ریزتر شدن ساختار می‌شود. بررسی رفتار خوردگی پوششها نشان می‌دهد پوششهایی که حدود 13% نیکل دارند، رفتار خوردگی مناسبتری خواهند داشت. همچنین بررسی پوششها توسط میکروسکوپ الکترونی نشان می‌دهد که چگونگی و سرعت فرایند پوشش دهی تاثیر به سزایی در رفتار خوردگی آنها خواهد داشت. لذا با توجه به اینکه پوششهای منقطع دارای ساختار هرمی مثلثی شکل و کاملاً یکنواخت است، در نتیجه رفتار خوردگی مناسبتری از خود نشان می‌دهند.
