مرتضی نقی پور و مسعود رئوفی،
دوره 19، شماره 1 - ( 4-1379 )
چکیده
اغلب آیین نامه ها نظیر API و BSI معادلۀ موریسون را برای تخمین نیروهای هیدرودینامیکی وارد بر سازه های دریایی توصیه می-کنند. تفاوتهای عمده ای که در به کارگیری از این آیین نامه ها مشاهده می شود عمدتاً ناشی از نحوۀ محاسبه و تخمین ضرایب نیروست. این تحقیق براساس داده های آزمایشها با مقیاس بزرگ برای بررسی اثرات امواج تصادفی و جریان یکنواخت بر پایه های استوانه ای صاف انجام گرفته است.
در مقالۀ حاضر از چهار روش تحلیلی دامنۀ زمانی و فرکانسی برای تخمین ضرایب هیدرودینامیکی و سپس تعیین نیروهای هیدرودینامیکی استوانه های صاف، استفاده شده است و ملاحظه شده که روش تحلیلی تطابق سریهای زمانی نیرو نسبت به سه روش دیگر از دقت بالاتری برخوردار بوده و نیز، خطاهای ناشی از تخمین نیروهای وارد بر پایه های صاف بیشتر از پایه های زبر است.
