9 نتیجه برای مهدی صالحی
مهدی صالحی و عبدالصمد آیت اللهی،
دوره 15، شماره 2 - ( 10-1375 )
چکیده
در این پژوهش تأثیر حجم و مُرفولوژی کاربیدهای یوتکتیکی در ساختمان میکروسکوپی بر رفتار تریبولوژیکی چدنهای نیکل سخت نوع 4 بررسی شده است. بدین منظور ترکیب شیمیایی عمومی این آلیاژها بر طبق استاندارد 532A ASTM دستۀ I نوع D به عنوان مبانی پژوهش انتخاب و در تهیه نمونه ها تنها میزان کربن بین 3/2 تا 21/3 درصد تغییر داده شد. آزمایشهای سایش لغزشی در حالت خشک به صورت دیسک بر روی دیسک تحت سرعت خطی لغزشی m/s 283/0 صورت پذیرفت. در این پژوهش برای مطالعۀ ساختار میکروسکوپی و مُرفولوژی کاربیدها از میکروسکوپ نوری استفاده گردید و برای مشخص نبودن سایش نمونه توپوگرافی سطوح و ذرات سایش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی صورت پذیرفت. یافته های آزمایش نشان می-دهند که افزایش حجم فاز کاربید باعث کاهش تغییر شکل پلاستیکی سطوح و نهایتاً افزایش مقاومت به سایش شده است. البته این امر صرفاً در چدنهای هیپویوتکتیک صادق بوده و افزایش بیش از حد کاربید، سبب بروز ترک و اشاعۀ آن و کنده شدن ذرات و در نتیجه افت مقاومت سایش شده است. مطالعات میکروسکوپی همچنین نشان می دهند که ناپیوستگی کاربیدها در زمینه موجب افزایش مقاومت سایشی آلیاژ شده است.
مرتضی شمعانیان اصفهانی، مهدی صالحی و فخرالدین اشرفی زاده،
دوره 16، شماره 2 - ( 10-1376 )
چکیده
– استفاده از ترکیبات بین فلزی Fe-Al برای بهبود رفتار تریبولوژیکی فولاد ابزار کربنی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از روش پودر فشرده و پس از آن عملیات آنیل نفوذی در اتمسفر کنترل شده گاز آرگون و دمای C˚900 استفاده شد و زمان بهینۀ آنیل نفوذی براساس ضخامت و رفتار تریبولوژیکی تعیین شد.
ریزساختار و نوع فازهای تشکیل شده توسط متالوگرافی، سختی سنجی، پراش پرتوی ایکس (XRD)، میکروآنالیز (EDX) و اسپکتروسکوپی پلاسمایی (GDOS) مورد شناسایی قرار گرفت. نتایج حاصل بیانگر تشکیل ساختار سه لایه ای بر سطح نمونه های آلومینایز شده است که لایه اول 2Fe5Al و لایه های بعدی به ترتیب AlFe و 3AlFe هستند. همچنین در سطح نمونه ها پس از آلومینایزینگ و آنیل نفوذی در زمان بهینۀ 30 ساعت ساختار دولایه ای متشکل از AlFe در لایه اول و 3AlFe در لایه دوم تشکیل شد.
نتایج آزمایشهای سایش نشان می دهد که این نوع پوشش رفتار سایشی و اصطکاکی فولاد ابزار کربنی را به نحو مؤثری بهبود داده است. به طوری که بررسی سطوح، مقاطع و ذرات سایش نشان داده است، مکانیزم غالب سایش فولاد بدون پوشش، ورقه ای شدن همراه با خیش خوردن است و مکانیزم غالب سایش در نمونه ای که پس از آلومینایزینگ در زمان بهینه آنیل نفوذی شده از نوع ورقه ای شدن همراه با سایش اکسیداسیونی است.
سعیدرضا بخشی، مهدی صالحی و فخرالدین اشرفی زاده، ،
دوره 17، شماره 2 - ( 1-1377 )
چکیده
در این پژوهش، برای بهینه سازی فرایندهای سیلیکونایزینگ و بروسیلیکونایزینگ جامد روی فولادهای کربنی، گستره ای از زمان عملیات و ترکیب پودر در دمای ثابت در نظر گرفته شد به گونه ای که مبنای بهینه سازی، ضخامت، کیفیت سطحی و سختی لایه-های به دست آمده بوده است.
با توجه به یافته های آزمایشی، زمان و دمای بهینه هردو فرایند، به ترتیب 4 ساعت و C˚950 به دست آمد؛ ترکیب پودر در فرایند سیلیکونایزینگ، مخلوط 5/2% فروسیلیسیم، 5/2% کلریدآمونیم و مابقی اکسید آلومینیم تعیین شد در حالی که در عملیات بروسیلیکونایزینگ همزمان، ترکیب 90% پودر برونایز بهینه و 10% پودر سیلیکونایز بهینه، مخلوط مطلوب تشخیص داده شد. با انجام فرایندهای بهینه، پوششهای به ضخامت حدود mμ150 و حداکثر سختی HV600 در فولادهای سیلیکونایز شده و با ضخامت حدود mμ100 و سختی بیش از HV3000 در فولادهای بروسیلیکونایز شده به دست آمد. بررسیهای میکروسکوپی و فازشناسی پرتو ایکس توسط آزمایشهای متالوگرافی، XRD و EDAX نشان داد که فازهای ایجاد شده در فرایند سیلیکونایزینگ عبارت اند از si3Fe و 3Si5Fe، در حالی که طی فرایند بروسیلیکونایزینگ فازهای 3(FeSi)B، B2Si9/4Fe، FeSi، FeB و B2Fe شناسایی شدند.
مهدی صالحی،
دوره 18، شماره 1 - ( 1-1378 )
چکیده
در این پژوهش رفتار تریبولوژیکی پوششهای ترکیبات بین فلزی Ti-Ni-P آلیاژ تیتانیوم Ti6Al4V در شرایط خشک لغزشی توسط یک دستگاه سایش رفت و برگشتی مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات میکروسکوپی الکترونی سطوح سایش مبین بهبود مقاومت سایش چسبان پوششهای مزبور است که به طور گسترده توانسته اند از سیلان ماده در سطح و انتقال آن به سطح مقابل جلوگیری کنند. این امر همچنین کاهش ضریب اصطکاک و دامنه تغییرات آن را موجب شده است.
نتایج اندازه گیری شیب سختی بر روی سطح مقطع نمونه های پوشش داده شده نمایانگر سختی بالای لایه های خارجی در پوششهای ترکیبات بین فلزی Ti-Ni-P است. تغییرات شیب سختی و بررسی سختی لایه از سطح تا عمق نشان می دهد که علت اصلی چسبندگی خوب لایه های ترکیبات بین فلزی عمدتاً به لحاظ شیب ملایم و یکنواخت سختی و کاهش نقش فصل مشترک لایه و زیرلایه می باشد. به همین علت پوششهای ترکیبات بین فلزی توانسته اند زیرلایه های مزبور را تحت شرایط بارگذاری و سایش لغزشی خشک به خوبی محافظت کنند. این امر می تواند کاربرد صنعتی آلیاژهای تیتانیوم را در حالت خشک تریبوسیستم افزایش دهد.
محمد حسین فتحی، قادر فیضی، غلامرضا جهانشاهی، مهدی صالحی، احمدساعتچی ووجیهه السادات مرتضوی، ،
دوره 20، شماره 1 - ( 4-1380 )
چکیده
استفاده از پوشش هیدروکسی آپاتیت بر روی زیر لایه فلزی برای تهیه ایمپلنت بدن ، در دهه اخیر ، با هدف ترویج رشد استخوان اطراف ایمپلنت ، تثبیت بیولوژیکی سریعتر ایمپلنت و کوتاهتر کردن زمان التیام و درمان ، توسعه یافته است . در این مقاله به بررسی تأثیر نوع زیر لایه فلزی بر حصول نتایج کلینیکی و پاتولوژیکی پرداخته شده است . در پژوهش حاضر ، ایمپلنت هایی از جنس فولاد زنگ نزن و آلیاژ پایه کبالت با و بدون پوشش هیدروکسی آپاتیت پاشش پلاسمایی شده، تهیه و در دندان گربه اندوایمپلنت شد . پس از گذشت 4 ماه ، میزان ترویج رشد استخوان ارزیابی شد و بررسیهای هیستوپاتولوژیک صورت پذیرفت . نتایج نشانگر آن است که ایمپلنتهای با پوشش ، میانگین پاسخ بهتری از نظر ترویج رشد استخوان ارائه داده اند . بررسیهای هیستوپاتولوژیکی مؤید آن است که اگرچه ایمپلنتهای با پوشش تحریک بافتی کمتری در مقایسه با ایمپلنت های بدون پوشش ایجاد کرده اما هیچ یک از نمونه ها سازگاری بافتی کاملاً مناسبی نداشته اند . نوع زیرلایه فلزی در دستاوردهای حاصل نقش تعیین کننده داشته و آلیاژهای پایه کبالت با و بدون پوشش در مقایسه با فولاد زنگ نزن نتایج بهتری به بار آوردهاند. بررسی رفتار خوردگی آلیاژهای فلزی زیر لایه در آزمونهای آزمایشگاهی و تحلیل نتایج حاصل نیز مؤید تأثیر نوع زیر لایه فلزی و پیامدهای مرتبط با آنهاست
مرتضی شمعانیان، احمد ساعتچی، مهدی صالحی و توماس نورث،
دوره 21، شماره 2 - ( 10-1381 )
چکیده
در این تحقیق ریز ساختار و خواص مکانیکی جوشهای اصطکاکی Ti6Al4V/(WC-Co) مورد بررسی قرار گرفته است. ریزساختار منطقه مجاور جوش در نمونه تیتانیمی در کلیه حالتها متشکل از فریت سوزنی و هم محور همراه با فاز بتا بوده و در کلیه نمونه ها مخلوط شدن مکانیکی و نفوذ متقابل عناصر در یکدیگر رخ داده است. استحکام شکست جوشهای اصطکاکی Ti6Al4V/(WC-Co) با افزایش درصد کبالت موجود در زمینه کاربید تنگستن- کبالت به طور برجسته ای افزایش می یابد.
در طی آزمایش خمش جوشهای Ti6Al4V/WC-6wt.%Co ترک در قسمت محیطی فصل مشترک اتصال جوانه زده و به سمت زمینه کاربید تنگستن کبالت (WC-6wt.%Co) رشد می کند، در حالی که در جوشهای Ti6Al4V/WC-11wt.%Co و Ti6Al4V/WC-24 wt.%Co پس از جوانه زنی ترک در قسمت محیطی موضع اتصال، ترک در فصل مشترک رشد می کند.
واژگان کلیدی: جوشکاری اصطکاکی، آلیاژ Ti6Al4V، کاربید تنگستن کبالت، ریزساختار، استحکام شکست
محمد حسین عنایتی و مهدی صالحی،
دوره 25، شماره 2 - ( 10-1385 )
چکیده
ساخت و مشخصههای کامپوزیتهای زمینه آلومینیمی حاوی درصدهای حجمی مختلف ذرات ترکیب بین فلزی Ni3Al (40-5 درصد) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور ابتدا پودرNi3Al با آلیاژسازی مکانیکی مخلوط پودر عناصر نیکل و آلومینیم تهیه شد. قطعات کامپوزیتی Ni3Al-Al با روش متالوژری پودر طی دو مرحله تهیه شد. ابتدا مخلوط پودرهای آلومینیوم و Ni3Al در فشار MPa 500 فشرده و سپس در دمای °C420 تحت فشار MPa 250 به مدت 10 دقیقه سینتر شدند. ریزساختار و سختی قطعات کامپوزیتی با کمک روشهای پراش پرتوایکس، میکروسکوپی الکترونی روبشی، میکروسکوپ نوری، سختی سنجی و چگالی سنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در قطعات کامپوزیتی تهیه شده درصد ناچیزی تخلخل وجود دارد و به علاوه توزیع ذرات فازNi3Al در زمینه یکنواخت و همگن است. بررسیهای ساختاری نشان داد که در حین عملیات سینترینگ فاز جدیدی ناشی از واکنش بین Ni3Al و زمینه آلومینیومی ایجاد نمیشود. قطعات کامپوزیتی تولید شده سختی بالاتری را نسبت به نمونه آلومینیم خالص داشته و میزان سختی نمونهها با افزایش درصد حجمی فاز Ni3Al افزایش مییابد.
سعیدرضا بخشی، مهدی صالحی، حسین ادریس، غلامحسین برهانی،
دوره 29، شماره 1 - ( تیر 1389 )
چکیده
در این تحقیق، ترکیب پودری 76Mo-14Si-10B و 33Mo-57Si-10B (برحسب درصد اتمی) به کمک آسیاب سایشی آلیاژسازی مکانیکی شدند. به منظور تشکیل ترکیبات بینفلزی، پودرهای بهدست آمده عملیات حرارتی شدند و پودرهای بهدست آمده همراه با پودرهای بدون ترکیب بینفلزی، پس از آگلومراسیون، به کمک روش پلاسمایی روی زیرلایههایی از فولاد ساده کربنی پاشش حرارتی شدند. نمونههای فولادی در شرایط بدون پوشش و همراه با پوشش، تحت فرایند اکسایش پیوسته قرار گرفته و همزمان تغییرات وزن آنها ثبت شد. خصوصیات فازی و ساختاری پودرها، پوشش و لایه اکسیدی به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش پرتو ایکس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصله نشان داد که با اعمال پوشش Mo-Si-B حاوی ترکیبات MoSi2، Mo5Si3، MoB و ترکیب مهم Mo5SiB2، نرخ اکسایش فولاد به طور قابل توجهی کاهش یافته و با توجه به نتایج پراش پرتو ایکس پوشش، ترکیبات اعمالی روی فولاد، تفاوت خاصی را قبل و بعد از فرایند اکسایش از خود نشان نمیدهند. ضمن آنکه پوشش Mo-Si-B فاقد ترکیبات بینفلزی فوق، تأثیر قابل توجهی بر فرایند اکسایش ندارد.
مریم باباشاهی، محمد حسین عنایتی، مهدی صالحی، احمد منشی،
دوره 29، شماره 1 - ( تیر 1389 )
چکیده
در این مقاله اثر آسیابکاری بر روی تغییرات فازی سیلیسیوم و سیلیس بررسی شده است. پودر سیلیسیوم در محلول آمونیاک 25٪ آسیابکاری شد. پودر آسیابشده در دمای C ْ 1200 به مدت 1 ساعت عملیات حرارتی شد. در آزمایشی دیگر پودر میکرو سیلیس آمورف، همراه با نیترید آلومینیوم آسیابکاری شد و سپس در دمای C ْ 1200 به مدت 2 ساعت عملیات حرارتی شد. پودرها با پراش پرتو ایکس(XRD) تحلیل فازی شد. میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) برای بررسی شکل و اندازه پودرها بهکار رفت. آسیابکاری سیلیسیوم در محلول آمونیاک ابتدا منجر به آمورف شدن پودر شد که پس از افزایش زمان آسیابکاری، پودر آمورف به شکل کوارتز بلوری شد. پس از عملیات حرارتی در الگوی پراش پرتو ایکس پودر علاوه بر پیکهای کوارتز، پیکهای کریستوبالیت و یک فاز اکسیدی دیگر با ساختار اورترومبیک موسوم به فاز O است نیز دیده شد. آسیابکاری میکروسیلیس آمورف با پودر نیترید آلومینیوم نیز منجر به بلوری شدن سیلیس آمورف به شکل فاز استیشووایت شد که پس از عملیات حرارتی فرایند بلوری شدن کامل شد و استیشووایت به صورت فاز غالب در آمد.