6 نتیجه برای میرکاظمی
مهناز فلاحتیان، حسین سرپولکی، سیدمحمد میرکاظمی،
دوره 31، شماره 2 - ( دى 1391 )
چکیده
ترکیباتی با ساختار اسپینل به‌علت خواص ساختاری و فیزیکی منحصر به‌فرد همواره مورد توجه بوده‌اند. با مطرح شدن ساختارهای نانو و کاربردهای متعدد آنها به‌دلیل ایجاد خواص منحصر به‌فرد تلاش در تولید و سنتز نانوساختار این محصولات فزونی یافته است. در این تحقیق برای سنتز نانو اسپینل هرسینیت FeAl2O4 از نیتراتهای آلومینیم و آهن استفاده شد و از ساکاروز و پلی وینیل الکل به‌عنوان یک زمینه پلیمری استفاده شد. پیش ماده حاصل در دمای oC1000 در اتمسفر هوا پیش پخت شد و محصول بهدست آمده در دماهای مختلف در اتمسفر احیا گرمادهی شد. نتایج پراش اشعه ایکس نشان داد که دمای تشکیل اسپینل تک فاز در این روش در حدود oC900 بوده و همچنین تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص کرد که اندازه ذرات در نمونه های کلسینه شده در حدود 30 تا 100 نانومتر است.
مهدی مولوی، سیدمحمد میرکاظمی، علی بیت الهی،
دوره 32، شماره 1 - ( تیر 1392 )
چکیده
در پژوهش حاضر اثر دما، زمان و اتمسفر بر ریزساختار و خواص مغناطیسی فریت نیکل تهیه شده به روش شیشه سرامیک توسط تکنیک های تحلیل حرارتی افتراقی، پراش اشعه X (XRD)، مغناطومتری نمونه مرتعش و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مطالعه قرار گرفت. ترکیبات مختلف در سیستم SiO2- B2O3- Fe2O3- NiO- Na2O برای دست یابی به شیشه آمرف بررسی گردید. نمونه ی عملیات حرارتی شده در بستر گرافیتی در دمای 0C510 به مدت یک ساعت، آهنربایش بیشتری نسبت به نمونه-ی عملیات حرارتی شده در اتمسفر هوا و در شرایط یکسان نشان داد. حضورفاز فریت نیکل و فازهای غیرمغناطیسی از قبیل فازهای سدیم بوراتی و سیلیکاتی در تحلیلXRD نمونه های عملیات حرارتی شده مشاهده شد. آهنربایش نمونه ها با افزایش زمان نگه داری در دمای 0C510 از 1 ساعت به 3 ساعت کاهش یافت. افزایش دما تا 0C700 باعث افزایش تبلور فاز فریت نیکل و افزایش میزان آهنربایش شد.
حمید امیری، سید محمد میرکاظمی، علی بیت اللهی،
دوره 34، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1394 )
چکیده
در این پژوهش رفتار غیربلورینه شدن ترکیب و تاثیر عملیات حرارتی بر ریزساختار و خواص مغناطیسی شیشه‌سرامیک سیستم
Na2O-Fe2O3-CoO-B2O3-SiO2 برای دست‌یابی به فریت کبالت از روش شیشه-سرامیک مورد بررسی قرار گرفت. شیشه اولیه توسط عبور مذاب از غلطک‌های فولادی در حال چرخش با سرعت 240 دور بر دقیقه،بهدست آمد. نتایج XRD شیشه حاصله دست‌یابی به یک ماده غیربلورینه را تایید کرد. در ادامه، تحلیل گرمایی در اتمسفر نیتروژن تا حداکثر دمای 1200 درجه سانتی‌گراد روی پولک‌های شیشه‌ای با دو دانه بندی ریز (کوچکتر از µm53) و درشت (mm6/0-5/0) و با سرعت گرمادهی 10 درجه بر دقیقه انجام شد و براساس نتایج بهدست آمده، عملیات‌حرارتی پولک‌های شیشه‌ای در بستری از گرافیت و در دماهای 521، 570 و 670 درجه سانتی‌گراد به‌مدت یک و دو ساعت صورت گرفت. همچنین رفتار تبلور فریت کبالت از شیشه با افزودن 1% مولی ZrO2 به‌عنوان جوانه‌زا بررسی شد. نتایج XRD نمونه‌های عملیات‌حرارتی شده نشان داد که بخشی از فازهای تبلور یافته فریت کبالت است. با توجه به بررسی خواص مغناطیسی توسط مغناطومتر نمونه مرتعش (VSM) بهترین دما و زمان عملیات-حرارتی برای رسیدن به بالاترین حد اشباع مغناطیسی دمای 670 درجه سانتی‌گراد و زمان دو ساعت انتخاب شد که میزان آهنربایش آن emu/g 8/11 بهدست آمد. مطالعات ریزساختاری این نمونه با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. با توجه به نتایج، میانگین اندازه‌ای حدود
200 نانومتر برای ذرات فریت کبالت ساخته شده تخمین زده شد.
سمیه اعلم الهدی، سید محمد میرکاظمی، طاهره شاهجویی، نیلوفر بنویدی،
دوره 36، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1396 )
چکیده
در این پژوهش نانوذرات نیکل فریت به روش سل –ژل خوداحتراقی سنتز شدند و تأثیر دمای کلسیناسیون بر تشکیل فازها، خواص مغناطیسی و ریزساختار نانوذرات نیکل فریت سنتز شده با استفاده از پراش پرتو ایکس، مغناطومتر نمونه ارتعاشی و میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. همچنین برروی نتایج پراش پرتو ایکس آنالیز کمی صورت گرفت. بررسی‌های ریزساختاری و محاسبه اندازه بلورک‌ها تشکیل نانوذرات را نشان داد. الگوهای پراش پرتو ایکس نشان داد که محصول احتراق شامل نیکل فریت، هماتیت، NiO، FeNi3 است. با انجام کلسیناسیون، FeNi3 حذف شد و مقدار NiO و هماتیت با تغییر دمای کلسیناسیون تغییر کرد. مغناطش اشباع با کلسیناسیون در دمای 600 درجه سانتی‌گراد از emu/g37 به emu/g30 کاهش یافت که به‌دلیل تجزیه فاز مغناطیسی FeNi3 و افزایش مقدار فاز آنتی‌فرومغناطیسی هماتیت است. میدان پسماندزدا نیز افزایش پیدا کرد که می‌تواند به‌دلیل افزایش نسبی مقدار فاز نیکل فریت و حذف فاز FeNi3 باشد. مقدار مغناطش اشباع در نمونه کلسینه شده در دمای 1000 درجه سانتی‌گراد به‌دلیل واکنش بین هماتیت و اکسید نیکل و افزایش درصد نیکل فریت به مقدار emu/g43 افزایش یافت و نیروی پسماندزدای مغناطیسی تا Oe127 کاهش یافت که می‌تواند به‌دلیل افزایش اندازه ذرات و ایجاد ذرات مغناطیسی چند سامان باشد.
مصطفی میلانی، سید محمد زهرایی، سید محمد میرکاظمی،
دوره 36، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1396 )
چکیده
مقدار وزن نهایی رسوب الکتروفورتیک همواره وابسته به تحرک الکتروفورتیک ذرات در داخل سوسپانسیون است. براساس تمام تئوری‌های بیان شده تحرک الکتروفورتیک رابطه عکس با گرانروی دوغاب داشته و با افزایش گرانروی، تحرک الکتروفورتیک و به تبع میزان وزن رسوب نهایی کاهش می‌یابد. گرانروی دوغاب‌های سرامیکی در محیط‌های آلی وابسته به میزان یون محلول در محیط است. در این تحقیق گرانروی، هدایت و وزن رسوب در فرایند رسوب الکتروفورتیک دوغاب‌های آلومینایی پایدار شده با ایتریم، منیزیم، سریم و لانتانیوم که میزان یونها بین 350 تا ppm 1350 تغییر کرد، تعیین گردیده است. غلظت نمک XCly(که X می‌تواند Mg، Y، Ce و یا La باشد) یک عامل مهم برای کنترل گرانروی است. نشان داده شده است که وزن رسوب با تغییر غلظت این پراکنده‌سازها تغییر می‌کند و تابعی از هدایت، گرانروی و یا اسیدیته دوغاب نیست. همه برهم‌کنش‌های دوتایی به‌جز از غلظت Mg × Ce در مدل ANOVA دارای اهمیت هستند. گرانروی دوغاب در غلظت‌های 100، 100، 100 و صفر ppm از نمک‌های منیزیم، ایتریم، لانتانیوم و سریم و مقدار ید 400 ppm، تا mPa.s 5/2 کاهش می‌یابد. دلیل این موضوع این است که کاتیون‌های سنگین‌تر قابلیت جذب برروی سطح آلومینا را تنها در حضور ید بهدست می‌آورند در حالی که کاتیون‌های سبک‌تر منیزیم، می‌توانند تحت حضور گروه‌های OH نیز جذب شوند.
مهران حق شناس گرگانی، محمد میرکاظمی، فرهاد گلستانی فرد،
دوره 37، شماره 4 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1397 )
چکیده
در این پژوهش، رفتار جریانی و پایداری دوغاب متشکل از نیترید سیلیسیم، آلومینا، ایتریا و نشاسته، با هدف توسعه روش ریخته‌گری ژلی با استفاده از نشاسته برای ساخت قطعات نیترید سیلیسیمی متخلخل بررسی شده است. برای پایدارسازی دوغاب، از پراکنده‌ساز دولاپیکس سی ای 64 (Dolapix CE64) استفاده شد. تأثیر عواملی چون اکسید کردن سطحی پودر نیترید سیلیسیم، مقدار پراکنده‌ساز، میزان بار جامد و مقدار نشاسته بر رفتار جریانی و گرانروی دوغاب‌های متشکل از نیترید سیلیسیم و نشاسته بررسی شد تا دوغابی پایدار و با گرانروی مناسب بهدست آید. اکسید کردن سطحی پودر نیترید سیلیسیم در دمای 800 درجه سانتی‌گراد به‌مدت دو ساعت باعث کاهش گرانروی دوغاب شد. بهترین حالت مقدار پراکنده‌ساز 4/0 درصد وزنی نسبت به بار جامد بهدست آمد. همچنین دوغاب‌هایی با بار جامد 30 تا 40 درصد حجمی و مقدار نشاسته 5/7 تا 25 درصد حجمی نسبت به بار جامد دارای گرانروی مناسب و پایداری کافی برای ریخته‌گری بودند.
