جستجو در مقالات منتشر شده


۱۸ نتیجه برای هادی

محمدرضا پژند و هادی اصغری،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۷۵ )
چکیده

– دربارۀ رفتار کشسان۱ – مومسان۲ سازه های تنش مستوی۳ سخن به میان می آید. در این راستا، یک سطح تسلیم۴ پنج پارامتری۵ ارائه خواهد شد. معیار مزبور با قانون جریان۶ وابسته کار می کند. قانون سخت شوندگی ترکیبی۷ که از ترکیب قوانین سخت شوندگی همگن۸ و پویا۹ تشکیل می شود مورد استفاده قرار می گیرد. رابطه های سطح تسلیم پیشنهادی نوشته شده و بر آن اساس، برنامۀ رایانه ای۱۰ برای تحلیل غیر خطی۱۱ مواد مهیا شده است. در پایان کار، تجربه های عددی حاصل از رابطه های پیشنهادی نیز به نظر خوانندگان می رسد.
محمد رضا بنازاده، علی اکبر بیدختی، محمد خیر اندیش و هادی فدوی حسینی،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۸۱ )
چکیده

این مقاله یک کار مقدماتی از بررسی و تحلیل یک مدل سه بعدی جریان است که در یک تفکیک شبکه متغیر در جهت عمودی انجام گرفته است. اطلاعات از ایستگاههای هواشناسی اطراف دریای خزر و تنش باد و میدان فشار از اطلاعات ثبت شده در ایستگاههای سینوپتیکی استفاده شده است. مشاهدات از دریای خزر با توجه به اطلاعات نسبتا جامع از گشت دریایی سال ۱۳۷۴ در ماههای شهریور و مهر، توسط یک کشتی تحقیقاتی متعلق به بخش هیدرولوژی سازمان هواشناسی آذربایجان و حمایت آژانس بین المللی انرژی اتمی و با مشارکات کشورهای حاشیه دریا، با نمونه برداری از ۱۳ ایستگاه انجام پذیرفت. این دوره به این دلیل انتخاب شده که یک مجموعه ای از داده ها از گشت دریای خزر در همان زمان در دسترس است. نتایج مدل براساس آن مشاهدات و گزارشات موجود مورد ارزیابی قرار گرفته است. با بررسی وضعیت جریان در چند لایه به بررسی سرعتها و دما در سه برش در حوزۀ جنوبی، میانی و شمالی می پردازیم. نتایج وجود سلولهای گردشی را در سه ناحیه فوق نشان می دهد و اینکه گردش با عمق به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. تغییرات دما در لایه های مختلف و در برشهای مشخص شده با مشاهدات همخوانی نسبتاً قابل قبولی دارد. این کار اولین کوشش برای مدل کردن ساختار جریان و دما به صورت عددی در ایران است که به بررسی و تحلیل یک مدل سه بعدی جریان و ساختار دما می پردازد. واژگان کلیدی: گردش، درجه حرارت، مدل عددی، تاوایی، تنش باد
سید هادی حسینی، دکتر حسین سیفی، دکتر محسن پارسا مقدم، دکتر محمدرضا امیدخواه، مجید فرمد و محمود غزنوی،
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۸۴ )
چکیده

برنامه‌ریزی توسعه نیروگاهها یکی از مهمترین بخشهای برنامه‌ریزی توسعه شبکه است. برنامه‌ریزی توسعه نیروگاهها برای مدت زمانی در حدود ۱۰ الی ۳۰ سال انجام می‌شود. ابعاد بزرگ این مسئله باعث شده برای حل آن از برخی ساده سازیها استفاده شود. نرم افزار WASP یکی از قویترین نرم افزارهای برنامه‌ریزی توسعه نیروگاههاست که تمام بار و تولید را متمرکز در یک شین در نظر می‌گیرد و قادر به تعیین محل احداث نیروگاهها نیست. در این مقاله روش نوینی بیان می‌شود که قادر است محل احداث نیروگاههای جدید را نیز تعیین کند. اساس این روش بر استفاده از برنامه‌ریزی دینامیکی و ضرایب حساسیت استوار است. در انتهای این مقاله نتایج اعمال این روش بر روی شبکه برق ایران برای سالهای بین ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ آورده شده است.
قاسم مصلحی و هادی قهار،
دوره ۲۵، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده

در این مقاله مسئله زمان بندی پروژه با هدف ماکزیمم کردن خالص ارزش فعلی بدون محدودیت منابع بررسی شده است. الگوریتمی به نام الگوریتم تفاضلی برای این منظور ارائه شده است. برای ارزیابی کارایی این الگوریتم شبکه هایی با تعداد ۱۰ تا ۱۰۰۰ گره و با ضریب پیچیدگی شبکه۱ بین ۳/۱ تا ۶/۶ تولید شده است. مقدار خالص ارزش فعلی و مدت زمان حل مسائل در الگوریتم تفاضلی با مقدار خالص ارزش فعلی ومدت زمان جوابهای به دست آمده از الگوریتم جستجوی برگشتی مقایسه شده است. نتایج محاسباتی نشان می‌دهد که الگوریتم تفاضلی با توجه به پارامترهای تعداد گره، ضریب پیچیدگی شبکه و سررسید۲ پروژه از کارایی خوبی برخوردار است.
محمدهادی انفرادی و مجتبی ازهری،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۸۶ )
چکیده

هدف اصلی این مقاله بررسی کمانش موضعی صفحات مستطیلی تحت بارهای میانی و انتهایی (داخل صفحه) است. در این صفحات علاوه بر بارهایی که در دو انتها وجود داردف بارهای میانی نیز موازی لبه های بارگذاری شده وارد می شود که باعث پیچیده تر شدن کمانش این صفحات می شود. با توجه به اینکه حل مسائل صفحات با روشهای تحلیلی برای بعضی شرایط تکیه گاهی و بارگذاری معمولاً سخت و طولانی است، استفاده از روشهای عددی بهتر به نظر می رسد. برای حل این مسئله با توجه به محدودیتهای دو روش نوار محدود عادی و مختلط، روش نوار محدود اسپلاین انتخاب شده است. در این روش از توابع چند جمله ای اسپلاین (B۳) در جهت طولی و از توابع شکل هرمیتی در جهت عرضی، برای درونیابی مقادیر گره ای استفاده می شود. روش نوار محدود اسپلاین به خاطر داشتن درجه آزادی کمتر در گره ها و داده های ورودی کمتر، به روش المان محدود برتری دارد و سریعتر به جواب همگرا می شود. برای بعضی حالات بارگذاری و تکیه گاهی نمودارهایی از ضریب کمانش موضعی صفحات با بارهای میانی و انتهایی تنظیم شده است. از این ضرایب کمانش در طراحی صفحات قائم که مجبور به تحمل بارهای میانی (صفحات افقی متصل به آنها) هستند استفاده می شود.
هادی خبازی، روح الله باقری، محمد علی گلعذار،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۸۶ )
چکیده

پلی پروپیلن به دلیل ساختار شیمیایی آن، تمایل کمی به چسبندگی به فلز یا دیگر سطوح را دارد. بنابراین، به منظور استفاده از آن به عنوان یک پوشش سطحی، لازم است که بر روی ساختار آن اصلاح شیمیایی صورت گیرد. در این تحقیق، پیوند انیدرید مالئیک به کوپلیمر قطعه ای پروپیلن- اتیلن در حضور آغازگر دی کیومیل پراکسید و در یک دستگاه اکسترودر تک مارپیچه انجام گرفت. مشخصه های کوپلیمر اصلاح شده توسط طیف سنجی مادون قرمز (IR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آزمون چسبندگی مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقدار انیدرید مالئیک واکنش کرده به ازای pph۱ ۵/۱ از آن، برابر %۲۸۳۲/۱ شد که با افزایش بیشتر تا pph۲، اندکی کاهش نشان داد. آزمون چسبندگی، نیروی لازم برای جدا شدن پوشش از سطح فولاد را به ازای pph۱ انیدرید مالئیک (میزان پیوند %۵۸۱۶/۰) ۲۵/۱۷ کیلوگرم نیرو نشان داد.
ابوالفضل اسلامی، عطاالله حاجتی مدارایی و هادی‌ احمدی، ،
دوره ۲۶، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۸۶ )
چکیده


هادی ابراهیمی فر، مرتضی زند رحیمی،
دوره ۲۹، شماره ۲ - ( دى ۱۳۸۹ )
چکیده

به منظور افزایش بازدهی و عمر کاری صفحات اتصال دهنده فلزی مورد استفاده در سلولهای سوختی اکسید جامد از پوششهای محافظ و رسانا استفاده می‌شود. در این پژوهش فولاد فریتی زنگ نزن ۴۳۰ AISI در یک مخلوط پودری پایه کبالت به روش سمانتاسیون فشرده پوشش داده شد و تأثیر ضخامت لایه اکسیدی کرومیا (Cr۲O۳) بر روی مقاومت سطحی ویژه (ASR) توسط آنیل همدما در ۸۰۰ºC و آنیل ناهمدما در دماهای بین ºC ۴۰۰-۹۰۰ بررسی شد. نتایج نشان داد که تشکیل اسپینلهای MnCo۲O۴ و CoCr۲O۴ در طول اکسیداسیون، هدایت الکتریکی را بهبود می‌دهد. افزایش زمان آنیل همدما و افزایش دمای آنیل باعث افزایش ضخامت لایه اکسیدی شده که در نتیجه موجب افزایش ASR می‌شود.
رامین جهادی نائینی، محمد صدیقی، حمید رضا جاهد مطلق،
دوره ۳۳، شماره ۳ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان ۱۳۹۳ )
چکیده

در این مقاله، تاثیر فرایند پرس با کانال‌های همسان زاویه‌دار (ECAP۱) بر ساختار و خواص مکانیکی آلیاژ AM۳۰ منیزیم مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج، تأثیر قابل توجه فرایند ECAP را در ایجاد ساختار ریز دانه نشان می‌دهد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که اندازه دانه ها از ۴/۲۰ میکرومتردر حالت اکسترود شده به ۲/۷ میکرومتردر پاس اول و ۹/۳ میکرومتردر پاس چهارم کاهش یافت. نتایج پاس چهارم افزایش چکش خواری و کاهش استحکام تسلیم را در مقایسه با حالت اکسترود شده نشان داد. این رفتار می‌تواند بر اساس میزان بالای نرم شدن ناشی از تشکیل بافت در مقابل اثر ریز دانه شدن بر استحکام توضیح داده شود. نتایج آزمون سختی در مقطع عرضی نمونه‌ها، افزایش سختی و توزیع یکنواخت کرنش در پاس‌های بالاتر فرایند ECAP را نشان داد.
احمد زارع، مرتضی هادی، علی قاسمی، هادی کریمی ، محسن صادقی،
دوره ۳۴، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۴ )
چکیده

هدف از این پژوهش تولید ترکیب بین‌فلزی Ti۴۷Al۴۸Mn۵ و ارزیابی رفتار اکسیداسیون آن‌ در دمای °C ۱۰۰۰ با ریزساختارهای مختلف است. علت انتخاب منگنز به عنوان عنصر آلیاژی، افزایش چقرمگی این آلیاژ در دمای اتاق است. تولید آلیاژهای Ti۴۷Al۴۸Mn۵ به‌روش آلیاژسازی مکانیکی، پرس سرد و عملیات‌حرارتی انجام گرفت. با انجام عملیات آلیاژسازی مکانیکی به‌مدت ۳۰ ساعت بر روی مخلوط پودری متشکل از Ti۴۷Al۴۸Mn۵ (درصد اتمی)، محلول جامد آلومینیم و منگنز در تیتانیم به‌دست آمد که با افزایش زمان آلیاژسازی مکانیکی تا ۵۰ ساعت به فاز غیربلورین تبدیل شد. سپس پودرها با پرس سرد فشرده شدند و تحت عملیات‌حرارتی با اتمسفر آرگون در دماهای °C ۱۱۰۰ و °C۱۴۰۰ قرار گرفتند تا به‌ترتیب ریزساختارهای دوپلکس و کاملاً لایه‌ای حاصل شود. نتایج آزمون اکسیداسیون در دمای °C ۱۰۰۰ نشان داد که ریزساختارهای مختلف آلیاژ Ti۴۷Al۴۸Mn۵ تاثیر کمی بر مقاومت به اکسیداسیون این آلیاژ دارد و برای هر دو ریزساختار سازوکارهای یکسان اکسیداسیون برقرار است.
علی قطبی ورزنه، پرویز کاملی، فتح‌اله کریم زاده، هادی سلامتی،
دوره ۳۴، شماره ۳ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز ۱۳۹۴ )
چکیده

در این پژوهش آلیاژ حافظه­پذیر فرومغناطیس Ni۴۷Mn۴۰Sn۱۳  به روش آلیاژسازی مکانیکی ساخته شد. بدین منظور مخلوط پودرهای اولیه در آسیای سیاره­ای در اتمسفر آرگون به­مدت ۲۰ ساعت تحت آسیاب­کاری قرار گرفتند. الگوی پراش پرتو ایکس تشکیل ساختار بلوری آلیاژ هویسلر را تایید کرد. به­دلیل تنش­های وارده در مرحله آسیاب­کاری، نمونه ساختار کاملاً منظم نداشت و در منحنی پذیرفتاری آن گذار مارتنزیتی مشاهده نشد. به­همین دلیل برای دست‌یابی به نمونه­ای با نظم بلوری بهتر و دارای گذار مارتنزیتی نمونه­ی ۲۰ ساعت آسیاب شده، در لوله­هایی از جنس کوارتز و تخلیه­شده از هوا قرار داده شد و در زمان‌های مختلف در دمای ۹۵۰ درجه سانتی‌گراد بازپخت شد. سپس اثر زمان بازپخت بر ویژگی­های ساختاری، مغناطیسی و الکتریکی نمونه­ها بررسی شد. نتایج حاصل از مقاومت الکتریکی نمونه­های دارای گذار مارتنزیتی، رفتار فلز-عایق­گونه را در محدوده گذار مارتنزیتی نشان داد. نتایج نشان داد زمان ۱۶ ساعت مدت زمان بهینه برای ساخت این آلیاژ است. این نمونه با دارا بودن دمای گذار بالاتر نسبت به نمونه ساخته شده به­روش ذوب قوسی، نمونه­ای مناسب­تر برای کاربرد در یخچال­های مغناطیسی است.


علیرضا خانجانی، علی قاسمی، مرتضی هادی،
دوره ۳۵، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار ۱۳۹۵ )
چکیده

در این پژوهش لایه­های نازک نئودمیوم آهن بور با لایه بافر و لایه محافظ تنگستن بر زیرلایه Si/SiO۲ به­روش پراکنش امواج رادیویی مگنترونی تولید شد. سیستم ایجاد شده در دماهای ۴۵۰، ۵۰۰، ۵۵۰، ۶۰۰ و ۶۵۰ سانتی‌گراد در خلاء تحت عملیات بلوری شدن قرار گرفت. آنالیزفازی لایه‌ها توسط پراش پرتو ایکس بررسی شد و وجود فاز Nd۲Fe۱۴B بدون هیچ نوع فاز ثانویه دیگری تایید شد. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی سطح مقطع پوشش و دانه­بندی لایه­ها به­طور دقیق مورد بررسی قرار گرفت. ریخت سطح لایه­ها توسط میکروسکوپ نیروی اتمی بررسی شد. خواص مغناطیسی لایه شامل نیروی پسماندزدا، مغناطش اشباع و سطح حلقه پسماند توسط مغناطومتر ارتعاشی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان داد که با آنیل در دمای ۴۰۰ درجه سانتی‌گراد، ساختار لایه غیربلورین است. با افزایش دمای آنیل به ۵۵۰ درجه سانتی‌گراد بالاترین شدت قله به‌دست می­آید و با افزایش بیش‌تر شدت کاهش می­یابد. با افزایش دمای آنیل اندازه دانه افزایش می­یابد که بر میزان نیروی پسماندزدا موثراست. با افزایش دمای آنیل به ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد نیروی پسماندزدا عمودی افزایش می­یابد و با ازدیاد بیش‌تر دمای آنیل مقدار این متغیر به­علت افزایش بیش از حد اندازه دانه­ها کاهش می­یابد. با توجه به خواص مغناطیسی و ساختاری لایه­ها می­توان نتیجه گرفت که لایه آنیل شده در دمای ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد دارای دلخواه­ترین خواص مغناطیسی و ساختاری است.


مریم عموهادی، مرتضی مظفری، اقای عبدالرسول قرائتی، محمد رضازاده،
دوره ۳۷، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار ۱۳۹۷ )
چکیده

در این پژوهش پودرهای آهن (~ ۴۵ میکرومتر) با کمینه خلوص ۹۹ درصد با یک تا چهار درصد وزنی از ماده عایق سیلیکات سدیم (SiO۲.۳Na۲O محلول در ۴۰ درصد وزنی آب) و ۵/۰ درصد استئارات روی عایق‌بندی شدند. پودرهای عایق‌بندی شده با فشار ۳۲۰ مگاپاسکال در یک قالب به شکل چنبره فشرده شدند. اثرهای درصد عایق و دمای بازپخت روی تراوایی مغناطیسی، تانژانت اتلاف هسته و تلفات کل بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که این ماده عایق برای عایق‌بندی پودرهای آهنی، به‌کار رفته در هسته‌های پودری آهن تا بسامدهای ۱۰۰۰ کیلوهرتز مناسب است. همچنین این ماده تا دمای ۴۵۰ درجه سانتی‌گراد در برابر گرما پایدار است


محمد محمودی صالح آباد، مرتضی زند رحیمی، هادی ابراهیمی فر،
دوره ۳۷، شماره ۳ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده

چکیده- برای افزایش مقاومت به اکسیداسیون و خوردگی داغ فولاد­ها می­توان عناصر مختلفی از جمله آلومینیوم، کروم، سیلیسیم، تیتانیوم و یا ترکیبی از آنها را روی سطح نفوذ داد. در این تحقیق با استفاده از فرایند سمانتاسیون فشرده پوشش هم‌زمان آلومینیوم- تیتانیوم روی زیرلایه فولاد زنگ‌نزن فریتی ۴۳۰ AISI ایجاد شد. پوشش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و پراش پرتو ایکس (XRD) مورد بررسی قرار گرفت. پوشش حاصل شامل دو لایه به ضخامت حدود ۱۴ میکرومتر بود. نتایج آزمون پراش پرتو ایکس وجود فازهای FeTi، ۲TiO، AlTi، Ti۳Al و Ti۵Al را نشان داد. اکسیداسیون هم‌دما و اکسیداسیون سیکلی در دمای ۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد روی نمونه‌های بدون پوشش و پوشش­دار انجام شد. نتایج اکسیداسیون هم‌دما و سیکلی نشان داد پوشش نفوذی آلومینیوم- تیتانیوم باعث بهبود مقاومت به اکسیداسیون فولاد زنگ­نزن فریتی ۴۳۰ AISI شد.

فاطمه سعیدپور، مرتضی زندرحیمی، دکتر هادی ابراهیمی فر،
دوره ۳۸، شماره ۱ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار ۱۳۹۸ )
چکیده

فولاد زنگ‌نزن فریتی Crofer ۲۲ APU به‌عنوان ماده‌ای مناسب برای ساخت اتصال‌دهنده در پیل‌های سوختی اکسید جامد مورد استفاده قرار می‌گیرد. از مشکلات مهم این فولاد، افزایش مقاومت الکتریکی و تبخیر کروم از آن در دمای بالاست. به‌منظور رفع این مشکلات می‌توان از یک لایه پوشش محافظ روی آن استفاده کرد. در این پژوهش، از پوشش کامپوزیتی کبالت/اکسید ایتریم تشکیل شده به‌روش آبکاری الکتریکی استفاده شد. سپس مقاومت به اکسیداسیون و مقاومت الکتریکی نمونه‌های پوششدار و بدون پوشش مورد بررسی قرار گرفت. به‌منظور بررسی اثر اکسیداسیون روی ریزساختار و ترکیب نمونه‌ها، از آنالیزهای میکروسکوپی الکترونی روبشی و پراش پرتو ایکس استفاده شد. نتایج نشان داد نرخ اکسیداسیون نمونه بدون پوشش پس از ۵۰۰ ساعت اکسیداسیون در هوا در ۸۰۰ درجه سانتی‌گراد حدود چهار برابر نرخ اکسیداسیون نمونه پوشش داده شده است. تشکیل ترکیبات اسپینلی Co۳O۴ وMnCo۲O۴  روی نمونه پوشش‌دار هدایت الکتریکی را بهبود داد. مقدار مقاومت ویژه سطحی نمونه پوشش‌دار و بدون پوشش بعد از ۵۰۰ ساعت اکسیداسیون به‌ترتیب برابر ۸/۱۵ و ۹/۲۵ میلی‌اهم بر سانتی‌متر مربع اندازه‌گیری شد.

هادی ابراهیمی فر، مرتضی زند رحیمی، فاطمه اخلاص پور،
دوره ۳۸، شماره ۳ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده

 یکی از مؤثرترین راه ­ها برای بهبود مقاومت به اکسیداسیون اتصال دهنده­ های مورد استفاده در پیل‌های سوختی اکسید جامد، اعمال یک لایه پوشش رسانای محافظ است. در این پژوهش، فولاد فریتیCrofer ۲۲APU در یک مخلوط پودر پایه تیتانیوم به‌روش سمانتاسیون فشرده پوشش داده شد. ترکیب پودر برای پوشش‌دهی تیتانیوم به صورت۲۰ درصد وزنی Ti، ۵ درصد وزنی NH۴Cl به‌عنوان فعال‌کننده و ۷۵ درصد وزنی Al۲O۳ بود. بهینه دما و زمان برای دست­یابی به بهترین کیفیت پوشش از لحاظ چسبندگی و عدم تخلخل ۸۰۰ درجه سانتی‌گراد به‌مدت زمان هفت ساعت بود. پوشش تیتانایز حاصل شامل فاز­های TiFe، TiFe۲ و TiCr۲ بود. نتایج مربوط به آزمون­ های اکسیداسیون همدما و اکسیداسیون سیکلی در دمای ۹۰۰ درجه سانتی‌گراد، نشان داد که نمونه‌های پوشش داده شده با تیتانیوم مقاومت به اکسیداسیون بهتری نسبت به نمونه‌های بدون پوشش دارند. مطالعات ساختاری و فازی نمونه­ های پوشش­ دار و اکسید شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی و آزمون پراش پرتو ایکس انجام شد. در طول فرایند اکسیداسیون، پوشش به فازهای TiFe، TiFe۲، TiFe۲O۵، TiO۲ و TiCr۲O۴ تبدیل شده ­است. افزایش وزن نمونه‌های پوشش­ دار نسبت به نمونه‌های بدون پوشش کمتر بود که نشان می‌دهد پوشش به‌طور مؤثری زیرلایه را در برابر اکسیداسیون حفظ می‌کند. همچنین، مقاومت الکتریکی نمونه‌های پوشش­ دار از نمونه‌های بدون پوشش بالاتر بود.

موسی فرهادیان، کیوان رئیسی، محمدعلی گلعذار،
دوره ۳۹، شماره ۲ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان ۱۳۹۹ )
چکیده

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افزودن SiO۲ آمورف در تحولات فازی و ریزساختاری ZrO۲ است. نتایج پراش پرتو ایکس (XRD) نشان داد، به‌دلیل تشابه ساختاری بین زمینه آمورف و ساختار تتراگونال ZrO۲، اولین فازی که از زمینه آمورف جوانه می‌زند فاز شبه‌پایدار تتراگونال است. این فاز در نمونه ZrO۲ خالص ناپایدار بوده و در دمای حدود ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد به فاز پایدار مونوکلینیک تبدیل می‌شود. درحالی ‌که با افزودن SiO۲ به ساختار ZrO۲، فاز شبه‌پایدار تتراگونال حتی تا دمای حدود ۱۱۰۰ درجه سانتی‌گراد پایدار می‌ماند. محدوده دمایی پایداری ساختار تتراگونال شبه‌پایدار از حدود ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد در ذرات ZrO۲ خالص به حدود ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد در ذرات کامپوزیتی ZrO۲-SiO۲ با محتوای ۱۰ درصد مولی SiO۲ افزایش پیدا کرد. با افزایش بیشتر محتوای SiO۲ به ۳۰ درصد مولی، محدوده پایداری دمایی ساختار تتراگونال شبه‌پایدار ثابت ماند ولی میانگین اندازه ذرات نسبت به ذرات خالص ZrO۲، حدود ۱/۶ برابر کاهش یافت. پایداری ساختار تتراگونال شبه‌پایدار ZrO۲ به‌دلیل اثر محدودکنندگی SiO۲ و ایجاد پیوندهای شیمیایی جدید Zr-O-Si در فصل مشترک ذرات است. 

هومن هادیان، محسن حداد سبزوار، محمد مزینانی،
دوره ۳۹، شماره ۴ - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده

در این پژوهش تأثیر اضافه کردن براده بر ریزساختار قطعات آلومینیومی ریخته‌گری شده به‌روش ریخته‌گری تحت فشار مطالعه و امکان تغییر ساختار آلیاژ آلومینیوم ۳۸۰ در قالب فلزی با افزودن براده بررسی شد. ریزساختار قطعه بیشتر از دانه‌های آلفا، فاز یوتکتیک و ترکیبات بین فلزی و تخلخل تشکیل شده است. به‌علت وقوع شرایط غیرتعادلی انجماد در سیستم آلیاژی حاضر، برای محاسبه کسر وزنی جامد از معادله شایل با تعیین مقدار دقیق ضریب توزیع تعادلی توسط روش تجزیه شیمیایی خطی میکروسکوپ الکترونی روبشی در مجاورت یک فاز بین فلزی در زمان‌های مختلف هم‌زدن و همچنین معادلات حاکم بر تجزیه حرارتی استفاده شد. درنهایت با استفاده از تحلیل شار حرارتی در بوته، پیش‌بینی علمی درخصوص میزان بهینه افزودن براده، زمان هم‌زدن و دمای باریزی به‌دست آمد. میزان فاکتور شکل در دمای بهینه ۵۹۰ درجه سانتی‌گراد برابر ۰/۶۴۳ اندازه‌گیری شد. مطابق با تصاویر میکروسکوپی نوری از نمونه‌های ریخته‌گری شده، روش افزودن براده (قرار دادن آن در کف یا اضافه کردن به سطح) و افزایش دمای تزریق، تأثیر بسزایی در کسر وزنی جامد تشکیل شده، مورفولوژی دانه‌های آلفا و ریزساختار نهایی آلیاژ دارد.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal)

Designed & Developed by : Yektaweb