جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای اسکندری
سنتز، شناسایی و بررسی ویژگی مغناطیسی نانوکامپوزیت Co3O4/CoFe2O4 با استفاده از کلسینه‌کردن نمک کمپلکس‌های دوتایی Co(Salen)(PPh3)(H2O) 4Fe(CN)6 و Co(Salophen)(PPh3)(H2O) 4Fe(CN)6
علی حسین کیانفر، نسرین اسکندری، محمد امین ارایش،
دوره 39، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1399 )
چکیده
در این پژوهش سنتز کمپلکس‌های باز شیف [Co(Salen)(PPh3)}4{Fe(CN)6}و}] و [وCo(Salophen)(PPh3)}4{Fe(CN)6}و}] گزارش شده است. آنگاه نانوذره‌های مغناطیسی CoFe2O4/Co3O4 از کلسینه‌کردن این کمپلکس‌ها در دماهای 500، 550 و 600 درجه سانتی‌گراد به‌دست آمدند. کمپلکس‌ها توسط طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) و طیف‌سنجی مرئی- فرابنفش (UV-Vis) شناسایی شدند. نمونه‌ها با پراش پرتو ایکس (XRD) ، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)  و طیف‌سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه (FT-IR) مشخص شدند. رفتار مغناطیسی این نانو‌ذره‌ها به‌وسیله دستگاه مغناطیس‌سنج نمونه مرتعش، مطالعه و بررسی شد. پارامترهای مغناطیسی مانند مغناطش اشباع، پسماند مغناطیسی، میدان بازدارنده و نسبت مربعی پسماند در دمای اتاق اندازه‌گیری شدند. استوکیومتری و ترکیب نسبی نمونه تهیه شده با استفاده از طیف‌سنجی توزیع انرژی پرتو ایکس (EDX) بررسی شد. نانو‌کامپوزیت‌های آماده شده ویژگی‌هایی مانند آهنربایی بالا، پایداری شیمیایی خوب و پراکندگی را نشان می‌دهد که در برخی از کاربردهای عملی مفید است.

 

بررسی اثر فرایند ترمومکانیکی بر ریزساختار و مقاومت به خوردگی فولاد زنگ‌نزن آستنیتی 321
محمد صالحی، مصطفی اسکندری، مهدی یگانه،
دوره 40، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1400 )
چکیده
در این پژوهش، تغییرات ریزساختار در فرایند ترمومکانیکی و تأثیر آن بر خواص خوردگی فولاد زنگ‌نزن آستنیتی 321 بررسی شد. آزمون طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو ایکس و میکروسکوپ نوری به‌ترتیب برای شناسایی رسوبات و ریزساختار استفاده شدند. به‌منظور ارزیابی خواص خوردگی، آزمون‌های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی انجام شد. ابتدا نمونه اولیه تحت عملیات نورد سرد در کاهش ضخامت 90 درصد در دمای نیتروژون مایع قرار گرفت و در ادامه عملیات آنیل در دماهای 750، 850 و 1050 درجه سانتی‌گراد در زمان 10 دقیقه، روی آن انجام شد. نتایج نشان داد که نورد سرد شدید موجب بهبود جزئی خواص خوردگی می‌شود و در نمونه‌های آنیل شده با یکنواخت‌تر شدن ریزساختار، برگشت بیشتر فاز مارتنزیت به آستنیت و کاهش اندازه دانه، مقاومت به خوردگی افزایش می‌یابد. نمونه‌های آنیل شده در دمای 850 درجه سانتی‌گراد با مقاومت پلاریزاسیون (kΩ.cm2) 8/200 و دمای 1050 درجه سانتی‌گراد با مقاومت پلاریزاسیون (Ω.cm2) 3/800 به‌ترتیب دارای بیشترین و کمترین مقاومت به خوردگی در مقایسه با سایر نمونه‌ها بودند.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal)

Designed & Developed by : Yektaweb