8 نتیجه برای رجبی
سید محمود برقعی و داود رجبی سیاهبومی،
دوره 19، شماره 1 - ( 4-1379 )
چکیده
مطالعۀ حاضر به منظور بررسی کاهش درصدی گرداب در لوله های عمودی صورت گرفته است. برای استهلاک گرداب راههای گوناگونی وجود دارد که یکی از ساده ترین و در عین حال موثرترین آنها، استفاده از صفحات عمودی در دهانۀ ورودی آبگیرها و در نتیجه دور کردن سیال در حال دوران از میدان چرخش است. حذف گرداب می تواند به صورت کامل و یا به صورت درصدی باشد که در این مقاله، هدف حذف درصدی گرداب (استهلاک گرداب) است. بدین منظور صفحات مستطیل شکل با ابعاد مختلف در موقعیتهای گوناگون نسبت به راس ورودی لولۀ مورد آزمایش قرار گرفته اند. درصد کاهش گرداب برای هر حالت در دبی ثابت بررسی شده است، به طوری که در یک دبی سه ارتفاع آب بر روی لولۀ ورودی اندازه گیری و تحلیل شده اند، ارتفاع آب بدون صفحه (Hn.p.)، ارتفاع آب با صفحه (H) و ارتفاع آب با حذف کامل گرداب (Hn.v.) آزمایشها برای سه قطر لولۀ (D) به قطرهای 5، 7.5 و 10 cm انجام گرفته است. ابعاد صفحات انتخابی و موقعیت قرارگیری آنها بر مبنای ضریبی از قطر لوله ها انتخاب شده تا نتایج بدون بعد ارائه شوند. نتایج مربوط به بیش از 6000 آزمایش با متغیرهای دبی، قطر، ابعاد صفحه و محل قرارگیری صفحه نشان می دهند که می توان با استفاده از یک صفحۀ مستطیلی به ابعاد نسبتاً بسیار کوچک (D×1.5D) تا حدود 80 درصد تأثیر گرداب را کاهش داد. نهایتاً نتایج به صورت جدولها و نمودارهایی که برای هر ابعاد صفحه بهترین حالت محل قرارگیری آن را نشان می دهد ارائه شده اند.
محمد رجبی، روح الامین صدیقی ، سید محمود ربیعی،
دوره 34، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1394 )
چکیده
در این پژوهش، اثر آلیاژسازی مکانیکی بر ریزساختار و اجزای فازی سیستم Mg-6Al-1Zn-1Si بررسی شد. برای مطالعه رفتار گرمایی، آنیل هم دما در سه دمای 350، 400 و °C450 برای یک ساعت انجام شد. نتایج نشان داد که اندازه دانه ابتدا با افزایش زمان آسیاب تا 35 ساعت کاهش و سپس اندکی افزایش می‌یابد. در مقابل، کرنش شبکه با افزایش زمان آسیاب تا 35 ساعت به‌طور محسوسی افزایش و سپس کاهش می‌یابد. فاز ثانویه بین فلزی Mg2Si در حین آنیل ایجاد میشود و مقدار آن با افزایش دمای آنیل افزایش می‌یابد. فرایند آلیاژسازی مکانیکی دمای تشکیل فاز بین فلزی Mg2Si را کاهش داد.
دیناه پزشکی، محمد رجبی، سید محمود ربیعی، غلامرضا خیاطی،
دوره 34، شماره 4 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1394 )
چکیده
در این پژوهش، اثر افزودن آلومینا به‌عنوان رقیق کننده بر سنتز احتراقی خود انتشار دما بالای فعال شده مکانیکی کامپوزیت آلومینا- دی بوراید زیرکونیم بررسی شد. بدین منظور، مخلوط ترمیت شامل آلومینیوم، اکسید زیرکونیم، اسید بوریک و مقادیر متفاوت اکسید آلومینیوم (0، 3، 6 و 9 درصد وزنی) به‌عنوان ماده اولیه استفاده و برای 5 ساعت فعال‌سازی مکانیکی شد، سپس تف‌جوشی در کوره در دمای
650 درجه سانتی‌گراد انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش اکسید آلومینیوم تا 6 درصد وزنی، شدت قله گرماگیر در منحنی های تحلیل گرماسنجی افتراقی افزایش، اما با افزودن مقادیر بیشتر، شدت قله کاهش می‌یابد. در این‌حالت، توزیع یکنواخت‌تر ذرات دی بوراید زیرکونیم با اندازه دانه ظریف‌تر مشاهده شد.
فاطمه زهرا اکبرزاده، محمد رجبی،
دوره 36، شماره 4 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1396 )
چکیده
در این تحقیق، ماده کامپوزیتی با ترکیب هیدرید منیزیم- 10 درصد وزنی (25 سریم- 75 نیکل) با آسیاکاری پودر هیدرید منیزیم و آلیاژ سریم- نیکل که به‌روش ذوب مجدد قوسی تحت خلاء تولید شده است، تهیه شد. اثر زمان آسیا و افزودنی بر ساختار هیدرید منیزیم شامل اندازه کریستالیت، کرنش شبکه و اندازه ذره و همچنین خواص واجذب هیدروژن کامپوزیت‌های حاصل ارزیابی شد و با هیدرید منیزیم خالص آسیاکاری شده مقایسه شد. نشان داده شد که افزودن آلیاژ 25 سریم- 75 نیکل به هیدرید منیزیم منجر به اندازه ذره کوچک‌تر میشود. به‌عنوان یک نتیجه، دمای واجذب هیدرید منیزیم فعال شده مکانیکی، از 340 به 280 درجه سانتی‌گراد برای کامپوزیت یک (پنج ساعت آلیاژسازی مکانیکی) و به 290 درجه سانتی‌گراد برای کامپوزیت دو (15 ساعت آلیاژسازی مکانیکی) کاهش یافته است. بهبود بیشتر در دمای واجذب کامپوزیت یک می‌تواند مربوط به اندازه ذرات ریز‌تر و مقدار بیشتر فاز Mg2NiH4 مرتبط باشد که با نتایج آنتالپی محاسبه شده مطابقت دارد.
محمد رجبی، محمد شاهمیری، محسن قنبری،
دوره 37، شماره 4 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1397 )
چکیده
در این پژوهش، اثر بور و زیرکونیوم بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژهای بر پایه Fe3Alمورد مطالعه قرار گرفته است. به‌منظورآلیاژسازی از کوره القایی تحت خلأ استفاده شد و ریخته‌گری در قالب فلزی صورت گرفت. بررسی‌های ریزساختاری، فازشناسی، خواص مکانیکی فشاری، کششی و همچنین شکست‌نگاری روی نمونه‌ها انجام گرفت. بر اساس مشاهدات ریزساختاری، ریزساختار آلیاژها به‌صورت دندریتی است و فازهای رسوبی به‌طور عمومی در مناطق بین دندریتی حضور دارند. افزودن بور و زیرکونیوم موجب تشکیل فازهای رسوبی بورایدی ولاوه در آلیاژ میشود. بررسی تأثیر عناصرآلیاژی افزوده شده به آلیاژ نشان می‌دهد، زیرکونیوم به‌علت تشکیل فازهای لاوه بیشترین تأثیر را بر بهبود خواص مکانیکی آلیاژها دارد. بررسی مکانیزم شکست در بین آلیاژها، حاکی از شکست ترد در آنها است..
تهمینه رجبی، محیا واحدی، سیدخطیب الاسلام صدرنژاد،
دوره 39، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1399 )
چکیده
نانوذرات روی/ اکسید روی به‌واسطه خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و ضد‌باکتری، کاربردهای فراوانی در پزشکی و صنعت دارند. بنابراین، رسیدن به راهی ساده و سودمند برای تولید آنها مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، پودر نانومتری روی/ اکسید روی به‌روش تخلیه سریع الکتریکی بین دو الکترود: الف) دستگاه جرقه‌زنی با محیط آب مقطر و ب) ماشین دست‌ساز جرقه‌زنی ولتاژ بالا با محیط گاز آرگون سنتز شد. پودرهای حاصل با استفاده از پراش پرتو ایکس (XRD)، پخش دینامیک نور (DLS) و میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) مشخصه‌یابی شدند. با استفاده از دستگاه جرقه‌زنی و در محیط آب مقطر، بلورک‌های روی با قطر متوسط 11/28 نانومتر، مخلوط با اکسید روی با قطر متوسط 22/22 نانومتر و با استفاده از دستگاه دست‌ساز و در محیط گاز آرگون، بلورک‌های روی با قطر متوسط 7/5 نانومتر به‌دست آمد که با توجه به فعالیت فوق‌العاده بالا به‌دنبال آن اکسید شدند. اگرچه میزان تولید در روش جرقه‌زنی ولتاژ بالا نسبت به سایر روش‌های مرسوم، اندک بود، اما قابلیت کاهش اندازه و افزایش فعالیت ترمودینامیکی ذرات از سایر روش‌ها بیشتر بود.
الهام محقق پور، رضا غلامی پور، مرجان رجبی، مجید مجتهدزاده لاریجانی،
دوره 40، شماره 3 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز 1400 )
چکیده
در تحقیق حاضر لایه نازک کربن آمورف با استفاده از روش کندوپاش پرتوی یونی بر شیشه و آلیاژ نیکل- مس ایجاد و همبستگی تحولات ساختاری کربن آمورف با انرژی جنبشی اتم‌های کربن در مرحله تشکیل پیوند با اتم‌های دیگر بررسی شده است. تأثیر جنس زیرلایه، دمای انباشت و انرژی پرتوی یون بر تحولات ساختاری لایه‌های انباشت شده نیز بررسی شده است. نتایج بررسی طیفسنجی رامان نشان‌دهنده تحولات ساختاری لایه نازک کربن آمورف به‌سمت کربن شبه الماسی (DLC) با افزایش دمای انباشت تا 100 درجه سانتی‌گراد و انرژی پرتوی یون از دو به پنج کیلوالکترون ولت است. اندازه خوشه‌های گرافیتی با پیوند sp2 کوچک‌تر از یک نانومتر در لایه‌های کربن آمورف انباشت شده بر آلیاژ نیکل- مس است. نتایج محاسبه تنش پسماند با استفاده از دستگاه پراش پرتوی ایکس (XRD) نشان‌دهنده روند کاهشی میزان تنش پسماند کششی لایه نازک کربن آمورف با افزایش انرژی پرتوی یون است.
فروغ مفید نخعی، محمد رجبی، حمیدرضا بخششی راد،
دوره 40، شماره 3 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز 1400 )
چکیده
علم مهندسی بافت در کنار علم پزشکی به احیا و ترمیم بافت‌ها و اندام‌های آسیب دیده میپردازد. هدف اصلی استفاده از داربست‌ها، بازسازی مجدد بافت‌های بدن است. انتخاب نوع و جنس داربست به‌دلیل اینکه درنهایت جایگزین بافت آسیب دیده میشود بسیار مهم است. توسعه مواد داربست کامپوزیتی سرامیک زیست‌فعال با استحکام مکانیکی بهبود یافته، موضوعی بوده است که مورد توجه مهندسی بافت استخوان قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، پس از سنتز پودرهای بتا تری‌کلسیم فسفات و بریدیجیت به‌ترتیب با روش‌های واکنش حالت جامد و سل ژل، داربست کامپوزیتی بیوسرامیکی بتا تری‌کلسیم فسفات/ بریدیجیت (25، 35 و 45 درصد وزنی بریدیجیت) با شبکه منافذ به‌هم پیوسته و مناسب برای بازسازی استخوان با استفاده از روش فضاساز ساخته شد. این مقاله به بررسی تأثیر افزودن مقادیر بالای بریدیجیت بر خصوصیات مکانیکی و بیولوژیکی داربست بتا تری‌کلسیم فسفات میپردازد. ترکیب‌های فازی، ساختار متخلخل، ویژگی‌های مکانیکی و ویژگی‌های زیست‌فعالی این داربست‌ها به‌ترتیب با استفاده از پراش پرتوی ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، آزمون‌های مکانیکی و زیست‌فعالی بررسی شد. ارزیابی ریزساختاری داربست‌های کامپوزیتی، منافذ به‌هم پیوسته با محدوده قطر 600-200 میکرومتر و میانگین اندازه منافذ 421/13 میکرومتر؛ با تخلخل حدود 79-75 درصد را نشان می‌دهد. نتایج نشان داد که استحکام فشاری داربست‌های β-TCP/25Bre (7/2 مگاپاسکال) در مقایسه با داربست‌های (β-TCP/45Bre) (2/0 مگاپاسکال) به‌دلیل توزیع یکنواخت‌تر بریدیجیت و عدم آگلومره شدن این فاز در مرزدانه‌ها بالاتر است. همچنین طبق نتایج زیست‌فعالی، غوطه‌وری در محلول شبیه‌سازی شده بدن منجر به شکل‌گیری لایه آپاتیت استخوانی به‌صورت پیوسته روی سطح داربست‌ها شده است.
