4 نتیجه برای طهرانی
مجید طهرانی دهکردی، سید هژیر بهرامی، رضا ناطقی جهرمی،
دوره 33، شماره 3 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1393 )
چکیده
در این پژوهش تأثیر پارامترهای مختلف بر خواص ضربه پاندولی کامپوزیتهای خالص و هیبرید تقویت‌شده با فیلامنت‌های بازالت و شیشه مطالعه شده است. بدین منظور کامپوزیت‌هایی شامل بازالت خالص، شیشه خالص، دو نمونه هیبرید بین‌لایه‌ای و یک نمونه هیبرید درون لایه‌ای با آرایش شبه‌همسانگرد تولید شد. در این کامپوزیت‌ها از رزین اپوکسی به عنوان زمینه استفاده شد. آنگاه آزمایش ضربه پاندولی بر روی نمونههای کامپوزیت انجام و برای هر دسته از کامپوزیت‌ها میانگین انرژی جذب شده تعیین شد. نتایج نشان می‌دهند نمونههای بازالت خالص و شیشه خالص به ترتیب بیشترین و کم‌ترین انرژی جذب شده را از خود نشان داده‌اند. مقدار انرژی ضربه‌ای جذب شده برای نمونههای هیبرید، کم‌تر از نمونه بازالت خالص و بیش‌تر از نمونه شیشه خالص است. همچنین در بین کامپوزیتهای هیبرید، نمونه هیبرید درون‌لایه‌ای نسبت به نمونههای هیبرید بین‌لایه‌ای مقاومت بهتری در برابر ضربه داشته است.
مجید طهرانی، هوشنگ نصرتی، علی لرک،
دوره 38، شماره 3 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- پاییز 1398 )
چکیده
کاربردهای عملی کامپوزیت های پلیمری تقویت‌شده با پارچه به دلیل حساس بودن آنها به تورق ناشی از بارگذاری ضربه ای، محدود است. یک راه حل برای این مشکل، هیبرید کردن کامپوزیت های پلیمری است. در این پژوهش، تأثیر نوع الیاف تقویتکننده، نحوه هیبرید کردن، نحوه چینش لایه ها و نرخ بارگذاری بر رفتار تورق در نوع اول کامپوزیتهای بازالت خالص، نایلون خالص و هیبرید (بازالت/ نایلون) بین لایه ای و درون لایه ای بررسی شده است. کامپوزیت ها به‌روش لایه گذاری دستی (چهار لایه برای هر نمونه) و با استفاده از پارچه های بازالت/نایلون و رزین اپوکسی تولید شدند. طول ترک در حال رشد در نمونه های کامپوزیتی با آزمون نوع اول تورق اندازه‌گیری شد. مقدار چقرمگی شکست بین لایه ای نمونه ها بر مبنای تئوری اصلاح شده باریکه تیر یک‌سر گیردار دو لبه اندازه‌گیری و پس از تحلیل آماری با هم مقایسه شد. چقرمگی شکست بحرانی کامپوزیتهای هیبرید درون لایه ای 30 تا 80 درصد نسبت به نمونه های خالص بهبود یافت. همچنین با افزایش نرخ بارگذاری نیروی شروع تورق به مقدار قابل توجهی کاهش یافت.
حسام فلاح آرانی، سعید باغشاهی، آرمان صدقی، فاطمه شهباز طهرانی،
دوره 40، شماره 2 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- تابستان 1400 )
چکیده
در این مقاله تأثیر نانوذرات دیاکسید تیتانیوم بر ساختار و خواص مغناطیسی ابررسانای Bi1.6Pb0.4Sr2Ca2Cu3O10+θم(Bi-2223) از سیستم سرامیکی پایه بیسموت بیسکو (BSCCO) بررسی شده است. برای این منظور ترکیب ابررسانای Bi-2223 به‌روش سل- ژل تهیه شده و در ادامه، فرایند اصلاح سطح نانوذرات دیاکسید تیتانیم، توسط واکنش شیمیایی با تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) صورت گرفت. با هدف مشخصه‌یابی ترکیبات سنتز شده و بررسی اثر نانوذرات دیاکسید تیتانیوم بر خواص ساختاری و ابررسانایی نمونه‌ها، اندازه‌گیری‌های پراش پرتوی ایکس، تصویربرداری میکروسکوپی گسیل میدانی، پذیررفتاری مغناطیسی و منحنی هیسترزیس انجام گرفت. بر اساس تحلیل الگوی پراش پرتوی ایکس نمونه‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAUD، افزودن مقادیر کم نانوذرات دیاکسید تیتانیم بر شکلگیری فاز مطلوب Bi-2223 تأثیر محسوسی نداشته و افزودن مقادیر بالاتر نانوذرات (0/8 درصد وزنی) درصد شکلگیری این فاز را کاهش می‌دهد. بر اساس اندازه‌گیری‌های مغناطیسی، دمای گذار ابررسانایی با افزایش درصد نانوذرات کاهش می‌یابد و افزودن نانوذرات بر پهنای حلقه هیسترزیس تأثیر گذاشته و ترکیب با 0/2 درصد وزنی، بیشترین مقدار مغناطش‌‌پذیری، پهنای حلقه هیسترزیس و چگالی جریان بحرانی را داراست.
حسام فلاح آرانی، نسترن ریاحی نوری، سعید باغشاهی، آرمان صدقی، فاطمه شهباز طهرانی،
دوره 40، شماره 4 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- زمستان 1400 )
چکیده
در این تحقیق، اثر افزودن نانوذرات کاربید سیلیسیم بر فاز ابررسانای دمابالای (2223-Bi) Bi1.6Pb0.4Sr2Ca2Cu3O10+θ به‌منظور بهبود خواص ساختاری، ابررسانایی، مغناطیسی و میخکوبی شار مغناطیسی بررسی شده است. ابررسانای سرامیکی 2223-Bi به روش سل- ژل سنتز شد و در ادامه، فرآیند عامل‌‌دار کردن سطح ذرات کاربید سیلیسیم به کمک ترکیب آلی ازو بیس ایزو بوتیرو نیتریل (AIBN) انجام شد. اندازه‌گیری‌های پراش اشعه X، تصویربرداری میکروسکوپی گسیل میدانی، پذیررفتاری مغناطیسی و منحنی هیسترزیس به‌منظور بررسی خواص ترکیبات سنتز شده صورت گرفت. با هدف تحلیل ساختاری، الگوی پراش اشعه ایکس نمونه‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAUD، برازش شد. بر این اساس، با افزایش مقادیر نانوذرات کاربید سیلیسیم، فاز مطلوب 2223-Bi کاهش یافته اما ثابت‌های شبکه تغییری نکرده است. این مسئله نشان می‌دهد که نانوذرات، به ساختار شبکه 2223-Bi وارد نشده‌اند. بر طبق اندازه‌گیری‌های مغناطیسی، دمای گذار ابررسانایی با افزایش درصد نانوذرات کاهش می‌یابد. همچنین، بیشترین مقدار مغناطش‌‌پذیری، پهنای حلقه هیسترزیس، چگالی جریان بحرانی و نیروی میخکوبی شار مغناطیسی به نمونه با 0/4 درصد وزنی کاربید سیلیسیم، تعلق دارد.
