3 نتیجه برای پذیرفتاری مغناطیسی
علی رستم نژادی، محمد کاظم اسماعیل زاده،
دوره 36، شماره 3 - ( 8-1396 )
چکیده
در این تحقیق، نانوذراتLa0/8Sr0/2MnO3 با میانگین اندازه بلورکهای 20 نانومتر به روش سل- ژل ساخته شدهاند. نمونهها توسط پراش پرتو ایکس همراه با تحلیل ریتولد، تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی و طیفسنجی تبدیل فوریه مادونقرمز ارزیابی شدند. خواص مغناطیسی استاتیک نانوذرات مانند مغناطش اشباع، ممان مغناطیسی مؤثر و کسر فاز فرومغناطیسی با روشهای مختلف و با اندازهگیری حلقه پسماند مغناطیسی در دمای اتاق بررسی شده است. خواص دینامیک مغناطیسی نانوذرات با اندازهگیری پذیرفتاری مغناطیسی متناوب برحسب دما و در بسامدهای مختلف بررسی شده است. از مدلهای نیل- برون، وگل- فولچر و مدل بحرانی کند شدن آرام و کمیتهای تجربی برای تمایز رفتار ابر پارامغناطیسی و شیشه ابراسپینی در نانوذرات استفاده شده است. از ارزیابی دادههای تجربی با مدلهای ذکر شده، زمان واهلش، انرژی ناهمسانگردی مغناطیسی و ثابت ناهمسانگردی مغناطیسی مؤثر تعیین شده است. نتایج بهدست آمده رفتار ابرپارامغناطیس برهمکنشی را در بین نانوذرات LSMO پیشنهاد میکند.
حسام فلاح آرانی، سعید باغشاهی، آرمان صدقی، فاطمه شهباز طهرانی،
دوره 40، شماره 2 - ( 6-1400 )
چکیده
در این مقاله تأثیر نانوذرات دیاکسید تیتانیوم بر ساختار و خواص مغناطیسی ابررسانای Bi1.6Pb0.4Sr2Ca2Cu3O10+θم(Bi-2223) از سیستم سرامیکی پایه بیسموت بیسکو (BSCCO) بررسی شده است. برای این منظور ترکیب ابررسانای Bi-2223 بهروش سل- ژل تهیه شده و در ادامه، فرایند اصلاح سطح نانوذرات دیاکسید تیتانیم، توسط واکنش شیمیایی با تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) صورت گرفت. با هدف مشخصهیابی ترکیبات سنتز شده و بررسی اثر نانوذرات دیاکسید تیتانیوم بر خواص ساختاری و ابررسانایی نمونهها، اندازهگیریهای پراش پرتوی ایکس، تصویربرداری میکروسکوپی گسیل میدانی، پذیررفتاری مغناطیسی و منحنی هیسترزیس انجام گرفت. بر اساس تحلیل الگوی پراش پرتوی ایکس نمونهها با استفاده از نرمافزار MAUD، افزودن مقادیر کم نانوذرات دیاکسید تیتانیم بر شکلگیری فاز مطلوب Bi-2223 تأثیر محسوسی نداشته و افزودن مقادیر بالاتر نانوذرات (0/8 درصد وزنی) درصد شکلگیری این فاز را کاهش میدهد. بر اساس اندازهگیریهای مغناطیسی، دمای گذار ابررسانایی با افزایش درصد نانوذرات کاهش مییابد و افزودن نانوذرات بر پهنای حلقه هیسترزیس تأثیر گذاشته و ترکیب با 0/2 درصد وزنی، بیشترین مقدار مغناطشپذیری، پهنای حلقه هیسترزیس و چگالی جریان بحرانی را داراست.
حسام فلاح آرانی، نسترن ریاحی نوری، سعید باغشاهی، آرمان صدقی، فاطمه شهباز طهرانی،
دوره 40، شماره 4 - ( 12-1400 )
چکیده
در این تحقیق، اثر افزودن نانوذرات کاربید سیلیسیم بر فاز ابررسانای دمابالای (2223-Bi) Bi1.6Pb0.4Sr2Ca2Cu3O10+θ بهمنظور بهبود خواص ساختاری، ابررسانایی، مغناطیسی و میخکوبی شار مغناطیسی بررسی شده است. ابررسانای سرامیکی 2223-Bi به روش سل- ژل سنتز شد و در ادامه، فرآیند عاملدار کردن سطح ذرات کاربید سیلیسیم به کمک ترکیب آلی ازو بیس ایزو بوتیرو نیتریل (AIBN) انجام شد. اندازهگیریهای پراش اشعه X، تصویربرداری میکروسکوپی گسیل میدانی، پذیررفتاری مغناطیسی و منحنی هیسترزیس بهمنظور بررسی خواص ترکیبات سنتز شده صورت گرفت. با هدف تحلیل ساختاری، الگوی پراش اشعه ایکس نمونهها با استفاده از نرمافزار MAUD، برازش شد. بر این اساس، با افزایش مقادیر نانوذرات کاربید سیلیسیم، فاز مطلوب 2223-Bi کاهش یافته اما ثابتهای شبکه تغییری نکرده است. این مسئله نشان میدهد که نانوذرات، به ساختار شبکه 2223-Bi وارد نشدهاند. بر طبق اندازهگیریهای مغناطیسی، دمای گذار ابررسانایی با افزایش درصد نانوذرات کاهش مییابد. همچنین، بیشترین مقدار مغناطشپذیری، پهنای حلقه هیسترزیس، چگالی جریان بحرانی و نیروی میخکوبی شار مغناطیسی به نمونه با 0/4 درصد وزنی کاربید سیلیسیم، تعلق دارد.