3 نتیجه برای احتمالی
مسعود ربانی،
دوره 21، شماره 1 - ( 4-1381 )
چکیده
در اکثر مدلهای کنترل موجودی در حالت احتمالیف همچون مدلهای مرور دائم1 و دوره ای2 فرض می شود که مدت کمبود موجودی در یک سیکل، کاملاً کوچک است. لذا آن را حذف کرده و متوسط تعداد سیکلها در یک سال را با کمک رابطۀ D/Q که D متوسط تقاضای سالانه و Q مقدار سفارش است، تخمین می زنند. این فرض، مسئله را ساده می کند. ولی برای وقتی که هزینه های فروش از دست رفته3 و پس افت4 کوچک باشند، واقع بینانه نیست. در این مقاله به جای فرض مزبور، مدت کمبود موجودی در محاسبه طول سیکل موجودی منظور می شود و تأثیر این موضوع در یک سیستم موجودی مرور دائم بررسی می شود.
واژگان کلیدی: کنترل موجودی، تقاضای احتمالی، مرور دائم، سیکل موجودی
محمد تقی ستاری، سید سعید اسلامیان و احمد ابریشم چی،
دوره 21، شماره 2 - ( 10-1381 )
چکیده
محدودیت شدید منابع آب و هزینه هنگفت احداث تاسیسات آبی جدید لزوم بهره برداری بهینه از سیستمهای مخازن فعلی در کشور را تشدید می کند. برای مدیریت و توزیع مناسب آب در سیستم 9 مخزنۀ حوضۀ کلامرز میانه اقدام به استفاده از مدلهای ریاضی بهینه سازی شد. با توجه به تصادفی بودن مقدار دبی رودخانه و حجم ثابت مخازن و همچنین سطح ثابت اراضی زیر کشت یک مدل بهینه-سازی خطی با محدودیت احتمالی نوشته شد و با استفاده از نرم افزار GAMS اجرا شد. این مدل صرفا برای تنظیم درون سالی مخازن به کار گرفته شد. با استفاده از یک قاعدۀ خطی برداشت مقادیر پارامترهای بهره برداری برای ماههای نیاز و همه مخازن توسط مدل استخراج شد. همچنین با استفاده از مدل اقدام به محاسبۀ مقادیر ضرایب انحراف دبی کل رودخانه به هر یک از مخازن و مقادیر حجم آب خروجی از سیستم در ماههای مورد نظر محاسبه شد. نتایج حاصل از مدل با بیش از 60% کمبود نسبت به تقاضا، نشانگر عدم توجه کافی به حجم بهینه مخازن در موقع احداث و توسعۀ بی رویه اراضی زیر کشت بدون در نظر گرفتن پتانسیل آبی رودخانه کلامرز بوده است.
واژگان کلیدی: سیستم چند مخزنه، بهره برداری بهینه، مدلهای بهینه سازی، مدلهای محدودیت احتمالی خطی
مسعود ربانی، کامران رضائی و محمدمهدی لطفی محمدآبادی، ،
دوره 23، شماره 1 - ( 4-1383 )
چکیده
در این مقاله روشی جدید برای ایجاد یک کران پایین روی تابع توزیع دقیق زمان تکمیل شبکه‌های پرت احتمالی ارائه می‌شود که مبتنی بر ساده‌سازی ساختار این گونه شبکه‌ها است. مکانیزم طراحی شده با بهر‌ه‌گیری از مضاعف‌سازی برداری، ساختار شبکه را ساده می‌کند، به نحوی که تابع توزیع شبکه با استفاده انحصاری از دو عامل ضرب و پیچش قابل محاسبه باشد. نحوه انتخاب بردارهای قابل مضاعف‌سازی در روش جدید با روش مضاعف‌سازی دودین متفاوت است به گونه‌ای که باید آن را روشی کاملاً متمایز قلمداد کرد. در این روش با استفاده از مکانیزمی جدید بهترین بردارها برای مضاعف‌سازی انتخاب می‌شوند. اثبات می‌شود که تعداد مضاعف‌سازی برداری با استفاده از این روش کمینه می‌شود. تابع توزیع حاصل از این روش کران پایین تابع توزیع دقیق شبکه و البته کران بالای توزیع روش کلیندورفر و دودین است. بعد از ارائه الگوریتم این روش، کارایی آن مورد بررسی قرار می‌گیرد و با ارائه مثالهایی نتایج عددی الگوریتم با تابع توزیع دقیق شبکه و همچنین الگوریتم دودین مقایسه می‌شود
