جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای اصلاح سطح

مردعلی یوسف پور، امیر زارعی دوست، امیر امان زاده،
دوره 30، شماره 1 - ( 4-1390 )
چکیده

چکیده - همبندی با استخوان کاشتنیهای دندانی به برهمکنشهای بین سلولهای استخوان‌ساز و سطح تیتانیم مربوط می‌شود. اصلاح شیمیایی سطح می‌تواند در مورد کاشتنیهای تیتانیم به منظور بهبود تماس کاشتنی- استخوان، تکثیر سلول استخوان بر روی سطح تیتانیم و چسبندگی بالاتر استخوان به سطح کاشتنی تیتانیم اعمال شود. لذا، در این پژوهش توپوگرافی، شیمی و زیست سازگاری سطح تیتانیم پرداخت شده و اصلاح شیمیایی شده با محلول اسیدی متشکل از اسیدکلریدریک، اسید فلوئوریدریک و اسید فسفریک تحت شرایط تغییر غلظت مطالعه شد. به-علاوه، سلول استخوان ساز MG-63 بر روی سطح تیتانیم پرداخت شده و اصلاح شیمیایی شده کشت داده شد. همچنین به منظور بررسی کیفیت سطح تیتانیم، تحلیلهای SEM، AFM و EDS به عمل آمد. نتایج حاصل نشان داد که سطح تیتانیم اصلاح شده با محلول اسیدی متشکل از اسیدهای ذکر شده دارای زبری سطح بالاتر، چسبندگی و تکثیر سلولی بهتری نسبت به نمونه کنترل است.
علی عبدالهی، محمدرضا سائری، فرهنگ تیرگیر، علی دوست محمدی، حسن شریفی،
دوره 35، شماره 1 - ( 3-1395 )
چکیده

در این پژوهش نانو ذرات شیشه زیست فعال (NBG) با موفقیت توسط روش سل-ژل تهیه شد. سپس به‌منظور بهبود قابلیت پراکنده شدن ذرات، عملیات اصلاح سطحی آنها توسط عامل زوجی تری متوکسی سیلیل پروپیل متااکریلات انجام گرفت. بدین‌منظور از روش شیمی تر استفاده گردیدکه طی آن ذرات شیشه زیست فعال به همراه تولوئن(حلال) و ماده اصلاح ساز تحت اتمسفر نیتروژن و به‌مدت 6 ساعت هم زده شد. سپس به‌منظور بررسی اتصال عامل زوجی سیلانی به سطح NBG، قبل و بعد از انجام عملیات اصلاح سطحی، آزمون هایFTIR و AFM انجام گرفت. تصاویرAFM نشان داد که قابلیت پراکنده شدن ذرات پس از اصلاح سطحی به طور چشمگیری افزایش یافته است. در طیفFTIR ذرات اصلاح شده، پیک‌های مشخصه CH3، CH2 و C=O آشکار شد. آنالیزهای مذکور، ایجاد پیوند کوالانسی گروه­های خاص تری متوکسی سیلیل پروپیل متااکریلات به سطح نانو ذرات شیشه زیست فعال را تاییدکرد. در ادامه با استفاده از مواد اولیه فوم پلی یورتان و نانو ذرات شیشه زیست فعال سنتز شده، داربست کامپوزیتی پلیمر/سرامیکی ساخته شد و مورفولوژی و اندازه تخلخل‌ و نیز استحکام فشاری و زیست فعالی توسط های داربست کامپوزیتی حاصله، بررسی گردید. نتایج نشان داد که داربست‌های زیستی با دارا بودن نیازهای اساسی برای استفاده در مهندسی بافت استخوان (90% تخلخل و قطر حفره 600-200 میکرومتر) با موفقیت ساخته‌شده‌اند. جزء پلیمری پوشش، بر ارتباط حفرات داربست و همچنین زیست فعالی نانو ذرات شیشه زیستی تأثیری نداشت. افزایش استحکام فشاری داربست و همچنین زیست فعالی مناسب داربست حاوی نانوذرات شیشه زیست فعال اصلاح سطحی شده در مایع شبیه‌سازی‌شده بدن نشان داد که این داربست، کاندید مناسبی جهت استفاده به‌عنوان داربست زیستی است.


الهام شیرانی، امیر رزمجو،
دوره 36، شماره 4 - ( 12-1396 )
چکیده

اهمیت ایجاد سطوح ابرآبگریز از طریق اصلاح ساختار و شیمی سطح در جلوگیری و یا به تأخیر انداختن تشکیل بیوفیلم است. این کار با هدف ارتقاء زیست‌سازگاری و بهبود خواص شیمیایی و بیولوژیکی سطح از طریق ایجاد ساختار زبری‌های چندگانه میکرو- نانو و کاهش انرژی آزاد سطح با کمک پلیمر آبگریز پرفلئورودودسیل تری کلروسیلان (FTCS) است. در این پژوهش به‌منظور ایجاد سطوح ابرآبگریز از یک مرحله پوشش‌دهی با نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم و یک مرحله فلئوروسیلانیزاسیون استفاده شد. سپس جهت ارزیابی خواص فیزیکوشیمیایی سطح اصلاح شده میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM)، طیف‌سنجی مادون قرمز (FTIR)، اندازه‌گیری زاویه تماس، بررسی میزان سمیت سلولی پوشش سطح (با استفاده از سلول‌های سرطانیHela, MCF-7  و سلول‌های فیبروبلاست انسانی) با روش MTT، میزان جذب پروتئین BSA با روش بردفورد و چسبندگی سلول باکتریایی(سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس) با روش میکروتیتر مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل افزایش زاویه تماس تا 156 درجه و کاهش انرژی سطح تا میزان 51/5 میلی‌نیوتن بر متر را در اثر تغییرات فیزیکو شیمیایی سطح نشان دادند. همچنین نتایج، کاهش چشم‌گیر میزان جذب پروتئین و چسبندگی سلولی باکتریایی را برای سطوح ابرآبگریز نشان دادند.
 


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal)

Designed & Developed by : Yektaweb