3 نتیجه برای افزودنی
زهرا اصغری، کریم زنگنه مدار، سعید برجی، حسن عباس زاده، شهرام سیدین،
دوره 33، شماره 1 - ( 4-1393 )
چکیده
در این تحقیق، فرایند تف‌جوشی فعال‌شده پودر مولیبدن با استفاده از روش‌های فعال‌سازی شیمیایی، مکانیکی و سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نانو پودر حاصل از آسیاب و احیا، در دماهای 900، 1100 و 1400 درجه سانتی‌گراد به مدت یک ساعت تف‌جوشی شد. جهت مقایسه روش‌های فعال‌سازی تف‌جوشی (فعال‌سازی شیمیایی و مکانیکی) و تاثیر آنها بر ویژگی‌های ریزساختاری، از پودر میکرو مولیبدن تجاری و افزودنی نیکل استفاده شد. نمونه‌ها تحت فشار 400 مگاپاسکال فشرده و در دمای 1400 درجه سانتی‌گراد به مدت یک ساعت تحت اتمسفر هیدروژن تف‌جوشی شدند. ریزساختار و ترکیب شیمیایی نمونه‌های تف‌جوشی شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به EDS1 و نیز به روش پراش پرتو X ارزیابی شدند. چگالی نمونه‌ها پس از تف‌جوشی به روش ارشمیدس اندازه‌گیری شد. با تف‌جوشی در دمای 1400 درجه سانتی‌گراد به مدت یک ساعت، چگالی نسبی نمونه حاصل از پودر میکرو 80%، نانو پودر (فعال‌سازی سطحی) 93% ، پودر میکرو همراه با 20% نانو پودر مولیبدن (فعال‌سازی مکانیکی) 86% و پودر میکرو مولیبدن همراه با 5/1% نیکل (فعال‌سازی شیمیایی) 95% به‌دست آمد. نتایج نشان داد که افزودنی نیکل، با تشکیل لایه‌های بین فلزی ترد δ-NiMo در مرز دانه‌ها سبب ایجاد میکروترک‌های مرز دانه‌ای و تضعیف خواص مکانیکی می‌شود.v
پوریا صفایی، غلامحسین برهانی، سعیدرضا بخشی،
دوره 33، شماره 1 - ( 4-1393 )
چکیده
در این پژوهش از پودرهای خالص مولیبدن، سیلیسیم، آلومینیم و کاربید تیتانیوم برای تولید ترکیب MoSi2، کامپوزیتMoSi2/20Vol% TiC، ترکیبات آلیاژی MoSi2-x Al و کامپوزیت‌های آلیاژی MoSi2-xAl/20Vol%TiC استفاده شد. پودرهای اولیه در نسبت های مشخصی با هم مخلوط و در یک آسیاب مکانیکی فعال سازی شدند. سپس مخلوط پودر فعال شده پرس و عملیات سنتز و زینتر در محدوده ی دمایی 1100 الی 1400 درجه‌ی سانتی گراد بر روی آن انجام شد. از میکروسکوپ الکترونی روبشی برای بررسی میکروساختار و از دستگاه پراش پرتو ایکس برای شناسایی فازها استفاده شد. تاثیر افزودن آلومینیم در تشکیل فازها مورد بررسی قرار گرفت. اضافه کردن آلومینیم در مقادیر بالای 9 درصد اتمی، علاوه بر آلیاژی کردن دی سیلیساید مولیبدن، موجب تشکیل فاز Mo(Si,Al)2 در ساختار شد.
پرویز رزمجویی، سیدمحمد میر کاظمی،
دوره 34، شماره 1 - ( 2-1394 )
چکیده
در این پژوهش اثر مقدار افزودنی پلی وینیل پیرولیدن (PVP) بر ساختار، ریخت شناسی1 و ویژگی‌های مغناطیسی فریت کبالت تهیه شده به‌روش هیدروترمال بررسی شد. بررسی فازی نمونه‌ها با پراش سنجی پرتو ایکس (XRD) در شرایط گوناگون فرایند تولید، نشان‌دهنده‌ی تشکیل فریت کبالت است. در دمای °C ۱۹۰ با کاهش مقدار PVP به ۱/0 درصد حجمی افزون بر فریت کبالت، قله‌های اکسید کبالت نیز دیده شد. تهیه‌ی طیف-های فروسرخ افزودنی PVP، نمونه‌ی آماده سازی شده پیش از فرایند هیدروترمال و C-0.1PVP3, 190 با طیف سنجی FTIR و مقایسه‌ی آنها بیانگر تشکیل پیوند بین زنجیره‌های افزودنی PVP و سطح ذرات هیدروکسید فلزی و فریت کبالت بود که این کار مانع از رشد و درشت شدن آن-ها به‌هنگام فرایند تولید می‌شود. برای دیدن ریخت شناسی نمونه‌ها از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) استفاده شد. بر پایه‌ی یافته‌های به‌دست آمده از اندازه‌گیری ویژگی‌های مغناطیسی نانو ذرات با مغناطومتر نمونه‌ی ارتعاشی (VSM)، با افزایش مقدار افزودنی PVP از 1 /0 به 3/0 درصد حجمی، میدان پسماندزدای مغناطیسی از 298 به 684 اورستد افزایش و مغناطش اشباع از emu/g 58 به emu/g 51 کاهش یافت.
