علی حیدری، بهرام ثقفیان و رضا مکنون،
دوره 23، شماره 2 - ( 10-1383 )
چکیده
عدم قطعیت پارامترهای بارش ـ رواناب نقش مهمی در شبیه سازی هیدروگراف سیلاب دارد. در مقاله حاضر ارزیابی عدم قطعیتها با استفاده از روش مونت کارلو در حوزه قره سو واقع در حوزه کرخه بررسی می گردد. برای شــبیه سازی حوزه از مدل توزیعی ـ مفهـومی موسوم به مادکلارک استفاده گردید که در آن شبیه سازی بارش ـ رواناب در گستره یک شبکه مربعی حوزه انجام می‌شود و سپس هیدروگراف خروجی حوزه از ترکیب رواناب سطحی مربعات شبکه حاصل می‌شود. به کارگیری روش مونت کارلو برای تحلیل عدم قطعیت پارامترها، منجر به تعیین محدوده مناسب تغییرات پارامترها شد که دامنه حاصله بستگی به معیارهای نیکویی برازش داشت. نتایج معیارهای مختلف نیکویی برازش1 در این مقاله مورد بحث قرار می‌گیرد و بهبود شبیه سازی بخش اوج هیدروگراف با اعمال اثر وزنی در دبی اوج ارزیابی می‌شود.
بهرام ثقفیان، سیما رحیمی بندرآبادی، حمید طاهری شهرآئینی و جعفر غیومیان،
دوره 24، شماره 1 - ( 4-1384 )
چکیده
بارندگی یکی از متغیرهای اقلیمی است که به عنوان محرک چرخه هیدرولوژی از اهمیت زیادی برخوردار است. اصولا در مطالعات براورد و پیش بینی سیلاب در حوزه های متوسط و بزرگ و یا مطالعات آلودگی، علاوه بر تغییرات زمانی بارندگی، نیاز به بررسی تغییرات مکانی آن نیز هست. براورد تغییرات مکانی بارندگی روزانه بدون توجه به مقایسه و انتخاب روشهای مناسب، می‌تواند از عوامل مهم ایجاد خطا در تعیین ورودی مدلهای بارش-رواناب باشد. میانیابی از جمله روشهای تعیین توزیع مکانی بارندگی است. دراین تحقیق، چند روش میانیابی برای براورد توزیع مکانی بارندگی روزانه جنوب غرب ایران مورد توجه قرار گرفت. برای مقایسه و ارزیابی روشها، از تکنیک اعتبار سنجی تقاطعی
(CV) 1 استفاده شد. ارزیابی روشهای مختلف برای براورد بارندگی روزانه نشان داد که روش TPSS2 با توان 2 در دو تراکم متفاوت ایستگاههای بارندگی مناسب است. به طور کلی، تقسیم منطقه دقت میانیابی را افزایش می‌دهد که این افزایش دقت در روش منطقه بندی خوشه‌ای بیشتر از منطقه بندی بر اساس مرز حوزه‌های آبخیز دیده می‌شود.
