7 نتیجه برای تبلور
سیما میرزایی، علی جزایری،
دوره 31، شماره 1 - ( 4-1391 )
چکیده
آلیاژ نانوکریستالین Fe73.5Si13.5B9Cu1Nb3 با نام تجاری FINEMET، با اعمال عملیات حرارتی بر روی ماده ی آمورف اولیه تولید می شود. تعیین مشخصه های سینتیکی تحول ساختار آمورف به نانوکریستالین، امکان کنترل ریزساختار را از نظر اندازه و کسر حجمی فاز نانوکریستالین و لذا دستیابی به خواص مغناطیسی مطلوب را از طریق انتخاب شرایط بهینه عملیات حرارتی میسر می سازد. در این پژوهش سینتیک نانوکریستالیزاسیون آلیاژ آمورف FINEMET به کمک دستگاه آنالیز حرارتی تفاضلی (DTA) در شرایط غیرهمدما و با استفاده از روش های هم تبدیلی و ایزوسینتیک در نرخ های گرمایش 5، 10، 15 و ˚C/min20 بررسی شده است. تغییر ریزساختار و خواص مغناطیسی نمونه آمورف در طی فرایند نانوکریستالیزاسیون در دمای ˚C560 به ترتیب توسط پراش اشعه ایکس (XRD) و منحنی های پسماندنگار مورد بررسی قرار گرفته است.
شهرام احمدی، رحیم اعرابی جشوقانی، حمیدرضا شاهوردی،
دوره 34، شماره 1 - ( 2-1394 )
چکیده
در این پژوهش تبلور فازهای Fe36Cr12Mo10 و α-Fe در استحاله غیر شیشهای شدن آلیاژ غیربلورین Fe51Cr18Mo7B16C4Nb4 با استفاده از آزمون پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد مطالعه قرار گرفت. بهمنظور ارزیابی سینتیک تبلور، آزمون گرماسنجی افتراقی در نرخ-های گرمایش مختلف انجام شد. نتایج نشان داد که تبلور دو مرحلهای منجر به تشکیل فازهای Fe36Cr12Mo10 و α-Fe در ساختار آلیاژ میشود. انرژی فعالسازی تبلور فازهای Fe36Cr12Mo10 و α-Fe با استفاده از مدل Kissinger-Starink، بهترتیب kJ/mol 747 و 880 اندازهگیری شد. نتایج بررسی سینتیکی، مکانیزم رشد کنترل-نفوذی یک بعدی همراه با کاهش نرخ جوانهزنی در تشکیل فازهای Fe36Cr12Mo10 و α-Fe را نشان داد.
حمید امیری، سید محمد میرکاظمی، علی بیت اللهی،
دوره 34، شماره 2 - ( 4-1394 )
چکیده
در این پژوهش رفتار غیربلورینه شدن ترکیب و تاثیر عملیات حرارتی بر ریزساختار و خواص مغناطیسی شیشهسرامیک سیستم
Na2O-Fe2O3-CoO-B2O3-SiO2 برای دستیابی به فریت کبالت از روش شیشه-سرامیک مورد بررسی قرار گرفت. شیشه اولیه توسط عبور مذاب از غلطکهای فولادی در حال چرخش با سرعت 240 دور بر دقیقه،بهدست آمد. نتایج XRD شیشه حاصله دستیابی به یک ماده غیربلورینه را تایید کرد. در ادامه، تحلیل گرمایی در اتمسفر نیتروژن تا حداکثر دمای 1200 درجه سانتیگراد روی پولکهای شیشهای با دو دانه بندی ریز (کوچکتر از µm53) و درشت (mm6/0-5/0) و با سرعت گرمادهی 10 درجه بر دقیقه انجام شد و براساس نتایج بهدست آمده، عملیاتحرارتی پولکهای شیشهای در بستری از گرافیت و در دماهای 521، 570 و 670 درجه سانتیگراد بهمدت یک و دو ساعت صورت گرفت. همچنین رفتار تبلور فریت کبالت از شیشه با افزودن 1% مولی ZrO2 بهعنوان جوانهزا بررسی شد. نتایج XRD نمونههای عملیاتحرارتی شده نشان داد که بخشی از فازهای تبلور یافته فریت کبالت است. با توجه به بررسی خواص مغناطیسی توسط مغناطومتر نمونه مرتعش (VSM) بهترین دما و زمان عملیات-حرارتی برای رسیدن به بالاترین حد اشباع مغناطیسی دمای 670 درجه سانتیگراد و زمان دو ساعت انتخاب شد که میزان آهنربایش آن emu/g 8/11 بهدست آمد. مطالعات ریزساختاری این نمونه با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. با توجه به نتایج، میانگین اندازهای حدود
200 نانومتر برای ذرات فریت کبالت ساخته شده تخمین زده شد.
هومن چویلیان، خسرو فرمنش، عبدالرضا سلطانی پور، اسماعیل مقصودی،
دوره 36، شماره 3 - ( 8-1396 )
چکیده
در این تحقیق فرایندهای شکلدهی گرم صنعتی با هدف دستیابی به دانش فنی و بومیسازی فرایند شکلدهی فولادهای زنگنزن با استفاده از آزمون فشار گرم برای فولاد زنگنزن آستنیتی 321 شبیهسازی شد. نمودارهای تنش- کرنش حقیقی بهدست آمده رفتار متداول بازیابی دینامیکی را از خود نشان دادند. اما با بررسیهای میکروسکوپی مکانیزم ترمیم غالب در حین تغییر شکل گرم این فولاد از نوع تبلور مجدد دینامیکی تشخیص داده شد که با توجه به انرژی نقص در چیده شدن کم فولاد زنگنزن 321 وقوع این پدیده توجیه گردید. سپس با استفاده از نمودارهای مرتبط با تنش حقیقی، کرنش حقیقی و نرخ کرنش سختی، نقطه شروع تبلور مجدد دینامیکی در شرایط مختلف مشخص شد. همچنین با استفاده از معادلات ساختاری و پارامتر زنز هولمن، رفتار شکلدهی گرم فولاد زنگنزن 321 مورد بررسی قرار گرفت و انرژی اکتیواسیون تغییر شکل گرم برای این فولاد برابر 422 کیلو ژول بر مول تعیین گردید.
مهدی سمیعی زفرقندی، سید مهدی عباسی،
دوره 38، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
در این پژوهش، رفتار تغییر شکل سوپرآلیاژ پایه کبالت Haynes 25 در محدوده دمایی 1200-950 درجه سانتیگراد از طریق آزمایش کشش گرم در نرخ کرنش 1/0 بر ثانیه بررسی میشود. بررسیهای ترمودینامیکی نشان داد که دو نوع کاربید M23C6 و M6C بهترتیب در محدوده دمایی زیر 1000 درجه سانتیگراد و بالای 1050 درجه سانتیگراد در آلیاژ Haynes 25 پایدار هستند. منحنیهای تنش- کرنش حاکی از یک روند غیرعادی میزان کرنش شکست برای آلیاژ گفته شده بود، بدین ترتیب که با افزایش دما از 950 به 1050 درجه سانتیگراد کرنش شکست کاهش و با افزایش مجدد دما افزایش یافت. ملاحظه شد که در محدوده دمایی حدود 1050 درجه سانتیگراد افزایش کسرحجمی کاربیدهای M6C غنی از تنگستن، سبب کاهش میزان انعطافپذیری آلیاژ میشود. همچنین بررسی های ریزساختاری نشان داد که در دمای 1150 درجه سانتیگراد دانه های تبلور مجدد دینامیکی در اطراف کاربیدها و مرزهای اولیه جوانه زده و رشد کردهاند. وقوع تبلور مجدد دینامیکی سبب بهبود انعطاف پذیری از طریق مکانیزم ریزدانه سازی می شود. بنابراین دمای 1150 درجه سانتیگراد بالاترین میزان انعطافپذیری را نسبت به دیگر دماها از خود نشان داد.
فاطمه مصطفایی حیدرلو، مریم مرکباتی، حسن بدری،
دوره 39، شماره 3 - ( 9-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین محدوده مناسب کارگرم سه فولاد کمآلیاژ کربن متوسط بر پایه Ni-Cr-Mo با استفاده از آزمایشهای کشش گرم و پیچش گرم است. آزمایش کشش گرم در محدوده دمایی 850 تا 1150 درجه سانتیگراد با نرخ کرنش ثابت 0/1 بر سانتیمتر تا وقوع شکست انجام شد. سپس رفتار سیلان، داکتیلیته گرم و تحولات ریزساختاری فولادها ارزیابی شد. آزمایش پیچش گرم در محدوده دمایی 780 تا 1200 درجه سانتیگراد در نرخ کرنش یک بر سانتیمتر و کرنش 0/1 انجام و تأثیر عناصر تیتانیوم و نیوبیوم بر تنش سیلان متوسط و دمای توقف تبلور مجدد بررسی شد. نتایج آزمایش کشش گرم نشان داد، تبلور مجدد دینامیک مکانیزم غالب تغییر شکل در دماهای بالای 950 درجه سانتیگراد برای فولاد پایه و 1050 درجه سانتیگراد برای فولادهای میکروآلیاژی است. نتایج آزمایش پیچش گرم نشان داد دمای توقف تبلور مجدد برای فولاد پایه، فولاد حاوی تیتانیوم و فولاد حاوی نیوبیوم بهترتیب 1070، 1069 و 1116 درجه سانتیگراد است. درنهایت، محدوده مناسب تغییر شکل گرم برای دستیابی به خواص مکانیکی حداکثر برای فولاد پایه و فولاد حاوی تیتانیوم 1070-950 درجه سانتیگراد و برای فولاد حاوی نیوبیوم محدوده 1100-950 درجه سانتیگراد بهدست آمد.
رقیه امیرارسلانی، مریم مرکباتی، رشید مهدوی،
دوره 40، شماره 1 - ( 3-1400 )
چکیده
در این پژوهش، به بررسی رفتار تغییر شکل گرم فولاد ابزار گرمکار W360، با انجام آزمایش فشار گرم در محدوده دمایی 1000 تا 1200 درجه سانتیگراد و نرخهای کرنش 0/001، 0/01، 0/1 و 1 بر ثانیه پرداخته شده است. مطابق نتایج حاصل، تبلور مجدد دینامیکی مهمترین عامل ترمیم این آلیاژ حین تغییر شکل گرم است. در فولاد W360 با افزایش دما و افزایش نرخ کرنش، تبلور مجدد افزایش یافته است. در دمای 1000 درجه سانتیگراد و نرخ کرنش یک بر ثانیه ساختار کاملاً تبلور مجدد یافته حاصل شده است و در دمای 1200 درجه سانتیگراد وقوع رشد دانه کاملاً مشهود است. همچنین با رسم نقشه فرایند این فولاد، محدوده بهینه تغییر شکل گرم آن تعیین شد. تصاویر ریزساختاری حاصل از آزمایش فشار گرم نشان داد که در دمای 1000 درجه سانتیگراد و نرخ کرنش 0/01 بر ثانیه، تبلور مجدد آغاز شده و با افزایش دما و افزایش نرخ کرنش، بهدلیل افزایش انرژی ذخیره شده و درنتیجه افزایش مکانهای مساعد برای جوانهزنی، تبلور مجدد توسعه مییابد. نتایج حاصل از رسم نقشه فرایند نشان داد، منطقه مناسب تغییر شکل گرم فولاد مورد بررسی، محدوده دمایی 1050 تا 1150 درجه سانتیگراد و نرخ کرنش 0/1 تا 1 بر ثانیه است.