جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای تحلیل المان محدود

فریبرز ناطقی الهی، اکبر واثقی و وحید لعل شهسوار، ،
دوره 25، شماره 1 - ( 4-1385 )
چکیده

پلها به طور بالقوه از آسیبﭘذیرترین سازهﻫای موجود در سیستمهای شهری و بزرگراهی در حین زلزله‌اند. بدیهی است که کارایی لرزهﺍی سیستمهای حمل و نقل از جمله پلها نقش کلیدی در مدیریت بحران زلزله ایفا می‌کنند. از این رو ضرورت ارزیابی هر دو جنبه کاربردی و فیزیکی سازه پلها مهم است. جنبه فیزیکی کارآیی لرزهﺍی پلها توسط توابع شکنندگی لرزهﺍی (منحنیهای شکنندگی) یا ماتریسهای احتمال خسارت تجهیزات حمل و نقل ارزیابی میﺷوند. احتمال خسارت سازﻩای به سبب سطوح مختلف جنبش لرزﻩای زمین، توسط منحنیهای شکنندگی بیان میﮔردد. در این پژوهش نحوه تهیه منحنیهای شکنندگی پلها توسعه داده شده و برای ارزیابی از عملکرد بهینه چنین منحنیهایی، آسیبﭘذیری لرزهﺍی یک پل پیش‌تنیده راه آهن به طول 215 متر و به طور کامل، توسط این چنین منحنیهای شکنندگی و با کمک نرمﺍفزار اپن سیز1، به صورت 100% سه بعدی المان محدود غیرخطی مورد بررسی قرار گرفته است. برای مطالعه نتایج تحلیل، یک بسته نرمﺍفزاری در متلب2 تهیه شده است. مدلسازی کامل پل با استفاده از مدلهای غیرخطی سه بعدی و شش مولفهﺍی، به همراه مدلسازی کامل رفتار کولهﻫا، بالشتکها، اثر سقوط عرشه از روی نشیمن و اندرکنش غیرخطی خاک-سازه از مزیتهای این پژوهش نسبت به کارهای مشابه است. مطالعه روی منحنیهای شاخص قابلیت اعتماد سازهﺍی از دیگر بخشهای این پژوهش است که این منحنیها برای اولین بار ارائه میﺷوند. در نهایت روش و نحوه ارزیابی انجام شده جمعﺑندی و نتایج در قالب منحنیهای آسیب‌پذیری و قابلیت اعتماد سازهﺍی برای دو شاخص خسارت معتبر ارائه و مقایسه شدهﺍند
حسین شکروش، اکبر وجد، مهدی شبان غازانی،
دوره 34، شماره 4 - ( 12-1394 )
چکیده

در پژوهش حاضر، یک نوع فولاد ساده کربنی با ساختار فوق ریز دانه با اعمال یک فرایند ترمومکانیکی موثر در گستره دمایی آستنیت شبه پایدار (Ae3-Ar3) و با استفاده از روش تلفیقی اکستروژن - پرس در کانال‌های زاویه ­دار با مقاطع همسان فراوری شد. در ابتدا با استفاده از تحلیل المان محدود سه بعدی دما - جابه‌جایی، تاثیر دمای پیشگرم در توزیع کرنش و دما در نمونه‌های تغییر شکل داده شده مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از نتایج به‌دست آمده، دمای 930 درجه سانتی‌گراد به‌عنوان مناسب‌ترین دمای پیشگرم برای دستیابی به ساختار فوق ریز دانه از طریق وقوع دگرگونی دینامیکی آستنیت به فریت انتخاب شد. با اعمال تغییر شکل بر روی فولاد مورد نظر در این دمای پیشگرم و بررسی ریزساختار نهایی، نتایج حاصل از تحلیل المان محدود مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که در اثر این فرایند ترمو‌مکانیکی اندازه دانه‌های فریت از 32 میکرومتر در ساختار اولیه به 1 تا 3 میکرومتر پس از اعمال فرایند کاهش پیدا می‌کند.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal)

Designed & Developed by : Yektaweb