5 نتیجه برای تف جوشی
مهشید خرازیها، محمدحسین فتحی،
دوره 29، شماره 1 - ( 4-1389 )
چکیده
در این تحقیق، نانوپودر فورستریت با استفاده از روش آلیاژ سازی مکانیکی و عملیات حرارتی بعدی ساخته شد. ارزیابی فعالیت زیستی پودر حاصله، در محلول شبیهسازی شده بدن انجام شد. قطعه چگال فورستریت نانومتری با استفاده از فرایند تف جوشی دو مرحلهای ساخته شد. نتایج نشان میدهد که نانوپودر فورستریت با اندازه ذرات 25-60 نانومتر ایجاد شد. بعد از غوطهوری در محلول شبیهسازی شده بدن، رشد فاز آپاتیت در سطح مشاهده شد که نشان دهنده زیست فعالی نانوپودر فورستریت است. قطعه چگال فورستریت نانومتری با سختی 940 ویکرز و چقرمگی شکست 3.61MPa.m1/2 ایجاد شد. نتایج نشان میدهد که سرامیک نانوساختار فورستریت زیست فعالی، زیست سازگاری و خواص مکانیکی خوبی دارد و بنابراین میتواند برای کاشتنیهای ارتوپدی و دندانی مناسب باشد.
مازیار عاشوری، فتح الله مضطرزاده، نادر نظافتی، علی انصاری همدانی، محمدرضا تحریری،
دوره 31، شماره 1 - ( 4-1391 )
چکیده
در این تحقیق یک بیومتریال کامپوزیتی زمینه سرامیکی با خواص مکانیکی مناسب و دارای قابلیت تشکیل آپاتیت در سطح در محیط برون تنی (In Vitro)، به وسیله ی تف جوشی مخلوط پودرهای هیدروکسی آپاتیت (HA) و شیشه ی زیست فعال سل- ژل 4 جزئی SiO2-CaO-MgO-ZnO در دمای ºC 1100 تولید شد. هیدروکسی آپاتیت به روش هم رسوبی سنتز شد و بنا بر مطالعات TG/DTA دمای پایدارسازی شیشه ی زیست فعال ºC700 تعیین شد. استفاده از روش تعیین اندازه ی ذرات به وسیله ی لیزر (LPSA) برای مقایسه ی ابعاد پودرهای سنتزشده نشان داد ابعاد ذرات پودرها دارای اختلاف اندازه ی مناسبی با هم هستند که این برای ساخت کامپوزیت های ذره ای مناسب است. زمینه ی کامپوزیت، هیدروکسی آپاتیت انتخاب شد و ذرات شیشه-ی زیست فعال با درصدهای وزنی 5، 10، 15، 20، 25 و 30 به آن افزوده شدند و سپس پودرهای مخلوط شده تحت فشار MPa 80 فشرده شد. قرص های فشرده شده در دمای ºC 1100 تف جوشی شدند. از نمونه ها آزمون فشار تک محوری گرفته شد و نمونه-ی با بیشترین استحکام فشاری (نمونه ی حاوی 20 درصد وزنی شیشه ی زیست فعال) به عنوان نمونه ی بهینه انتخاب شد. این نمونه به مدت زمان های 3، 7 و 14 روز درون محلول شبیه سازی شده ی بدن (SBF) قرار گرفت. آزمون ICP برای بررسی رفتار رهایش یون کامپوزیت در SBF انجام شد. همچنین، به منظور شناسایی بهتر ساختار و خواص کامپوزیت، آزمون هایی برای شناسایی فازهای موجود (XRD)، ریخت شناسی میکروساختار (SEM) و تعیین گروه های عاملی موجود (FTIR) در نمونه نیز انجام شد. نتایج این پژوهش حاکی از این بود که استحکام نمونه ی بهینه پس از قرارگیری در محلول SBF کاهش یافته است. دلیل این امر به وجود فاز بتا-تری کلسیم فسفات در ساختار کامپوزیت بازمی گردد زیرا این فاز در محیط های بیولوژیک ناپایدار است. پس از قرارگیری نمونه ی بهینه در SBF غلظت یون ها خصوصاً منیزیم و سیلیسیم دستخوش تغییر می شوند که افزایش غلظت این دو یون می تواند نشانه ای از زیست فعالی کامپوزیت در محیط درون تنی (In Vivo) باشد.
زهرا اصغری، کریم زنگنه مدار، سعید برجی، حسن عباس زاده، شهرام سیدین،
دوره 33، شماره 1 - ( 4-1393 )
چکیده
در این تحقیق، فرایند تفجوشی فعالشده پودر مولیبدن با استفاده از روشهای فعالسازی شیمیایی، مکانیکی و سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نانو پودر حاصل از آسیاب و احیا، در دماهای 900، 1100 و 1400 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت تفجوشی شد. جهت مقایسه روشهای فعالسازی تفجوشی (فعالسازی شیمیایی و مکانیکی) و تاثیر آنها بر ویژگیهای ریزساختاری، از پودر میکرو مولیبدن تجاری و افزودنی نیکل استفاده شد. نمونهها تحت فشار 400 مگاپاسکال فشرده و در دمای 1400 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت تحت اتمسفر هیدروژن تفجوشی شدند. ریزساختار و ترکیب شیمیایی نمونههای تفجوشی شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به EDS1 و نیز به روش پراش پرتو X ارزیابی شدند. چگالی نمونهها پس از تفجوشی به روش ارشمیدس اندازهگیری شد. با تفجوشی در دمای 1400 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت، چگالی نسبی نمونه حاصل از پودر میکرو 80%، نانو پودر (فعالسازی سطحی) 93% ، پودر میکرو همراه با 20% نانو پودر مولیبدن (فعالسازی مکانیکی) 86% و پودر میکرو مولیبدن همراه با 5/1% نیکل (فعالسازی شیمیایی) 95% بهدست آمد. نتایج نشان داد که افزودنی نیکل، با تشکیل لایههای بین فلزی ترد δ-NiMo در مرز دانهها سبب ایجاد میکروترکهای مرز دانهای و تضعیف خواص مکانیکی میشود.v
مهسا رحمانی، کمال جانقربان، ساسان اطرج،
دوره 33، شماره 1 - ( 4-1393 )
چکیده
در این تحقیق کامپوزیت1 مولایت-زیرکونیا2 از طریق تف جوشی واکنشی3 پودرهای آلومینا4 و زیرکن5 به روش شکلدهی ریختهگری دوغابی ساخته شد و تاثیر افزودن مقادیر مختلف ایتریا6 تا مقدار 1 درصد وزنی بر خواص آن مورد بررسی قرار گرفت. خواص فیزیکی و مکانیکی ، همچنین تحلیل فازی به همراه ریزساختار این کامپوزیت پس از پخت در دمای°C 1600 بررسی گردید. نتایج نشان داد مقادیر کمتر از 5/0 درصد وزنی ایتریا تاثیر چندانی بر روی خواص این نوع کامپوزیت ندارد. افزودن مقادیر بالای 5/0 درصد وزنی ایتریا به دلیل انحلال آن در داخل ذرات زیرکونیا باعث تثبیت و افزایش مقدار فاز تتراگونال7 میشود. به دلیل تثبیت فاز تتراگونال وکاهش میکروترکهای ناشی از تبدیل فاز تتراگونال به مونوکلینیک سختی و استحکام خمشی این نوع کامپوزیتها نیز افزایش مییابد. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق میتوان دریافت که افزودن مقدار 75/0 درصد وزنی ایتریا به کامپوزیت
مولایت-زیرکونیا باعث افزایش قابل توجه استحکام مکانیکی این نوع کامپوزیتها میشود.
در این تحقیق کامپوزیت1 مولایت-زیرکونیا2 از طریق تف جوشی واکنشی3 پودرهای آلومینا4 و زیرکن5 به روش شکلدهی ریختهگری دوغابی ساخته شد و تاثیر افزودن مقادیر مختلف ایتریا6 تا مقدار 1 درصد وزنی بر خواص آن مورد بررسی قرار گرفت. خواص فیزیکی و مکانیکی ، همچنین تحلیل فازی به همراه ریزساختار این کامپوزیت پس از پخت در دمای°C 1600 بررسی گردید. نتایج نشان داد مقادیر کمتر از 5/0 درصد وزنی ایتریا تاثیر چندانی بر روی خواص این نوع کامپوزیت ندارد. افزودن مقادیر بالای 5/0 درصد وزنی ایتریا به دلیل انحلال آن در داخل ذرات زیرکونیا باعث تثبیت و افزایش مقدار فاز تتراگونال7 میشود. به دلیل تثبیت فاز تتراگونال وکاهش میکروترکهای ناشی از تبدیل فاز تتراگونال به مونوکلینیک سختی و استحکام خمشی این نوع کامپوزیتها نیز افزایش مییابد. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق میتوان دریافت که افزودن مقدار 75/0 درصد وزنی ایتریا به کامپوزیت
مولایت-زیرکونیا باعث افزایش قابل توجه استحکام مکانیکی این نوع کامپوزیتها میشود.
مهسا رحمانی، کمال جانقربان، ساسان اطرج،
دوره 33، شماره 2 - ( 12-1393 )
چکیده
در این تحقیق کامپوزیت ۱ مولایت-زیرکونیا ۲ از طریق تف جوشی واکنشی ۳ پودرهای آلومینا ۴ و زیرکن ۵ به روش شکل دهی
ریخته گری دوغابی ساخته شد و تاثیر افزودن مقادیر مختلف ایتریا ۶ تا مقدار یک درصد وزنی بر خواص آن مورد بررسی قرار گرفت . خواص
۱۶00 بررسی گردید . نتایج نشان داد °C فیزیکی و مکانیکی، هم چنین تحلیل فازی به همراه ریزساختار این کامپوزیت پس از پخت در دمای
۰ درصد وزنی ایتریا به دلیل / ۰ درصد وزنی ایتریا تاثیر چندانی بر روی خواص این نوع کامپوزیت ندارد. افزودن مقادیر بالای ۵ / مقادیر کمتر از ۵
انحلال آن در داخل ذرات زیرکونیا باعث تثبیت و افزایش مقدار فاز تتراگونال ۷ می شود. به دلیل تثبیت فاز تتراگونال وکاهش میکروترک های
ناشی از تبدیل فاز تتراگونال به مونوکلینیک سختی و استحکام خمشی این نوع کامپوزیت ها نیز افزایش می یابد. با توجه به نتایج به دست آمده
۰ درصد وزنی ایتریا به کامپوزیت مولایت-زیرکونیا باعث افزایش قابل توجه استحکام / در این تحقیق می توان دریافت که افزودن مقدار ۷۵
مکانیکی این نوع کامپوزیت ها می شود.