محمود صفار زاده و غلامرضا معصومی،
دوره 20، شماره 2 - ( 1-1380 )
چکیده
در حقیقت در فرایند طراحی بهینه محوطه توقفگاه هواپیماها یا ایپرون1 در فرودگاه باید پاسخی برای مسائلی یافت که عمده‌ترین آنها عبارت‌اند از: مساحت، ابعاد و اندازه بهینه محوطه توقفگاه پایانه موجود و یا طراحی شده اعم از مسافری و باری؛ تعداد و ابعاد و همچنین نحوه آرایش گیتها2 براساس انواع مختلف عملیات ورود و خروج و نحوه توقف هواپیماها؛ شبیه‌سازی و آرایش هواپیماها در محوطه توقفگاه موجود یا پیش بینی شده در مقاطع زمانی مختلف از روز در فرودگاه. به طور کلی در این تحقیق، ابتدا مدل ریاضی بهینه‌ای برای طرح و آرایش محوطه توقفگاه هواپیماها ارائه و سپس براساس مبانی نظری این مدل و به منظور دستیابی به شرایط واقعی طرح و لحاظ کردن مشخصه‌ها و متغیرهای تصادفی از جمله تقاضای وارده بر مجموعه عناصر سیستم و ارزیابی و آزمایش آن، مدل شبیه‌سازی طراحی این بخش از فرودگاه مطرح خواهد شد. نتایج حاصل از شبیه‌سازی رایانه‌ای مبتنی بر مدل ریاضی ارائه شده نشان‌دهنده این است که سیاستها و خط مشیهای مدیران فرودگاه و شرکتهای هوایی در قالب برنامه‌های زمان‌بندی پروازی، نوع کاربری گیتهای توقفگاه، ترکیب ناوگان هواپیمایی فرودگاه در طول دوره‌های طرح،شرایط عملیاتی و خدمات‌رسانی و ملاحظات اقتصادی تأثیر تعیین کننده‌ای در ساختار طراحی توقفگاههای هواپیما دارد.
واژگان کلیدی : فرودگاه، توقفگاه (ایپرون)، بهینه سازی
