16 نتیجه برای تیتانیوم
اصغر شیروانی کرچگانی و محمود فرزین،
دوره 22، شماره 1 - ( 4-1382 )
چکیده
در این مقاله تمرکز سیلان به واسطه نرم شدن (کار نرمی) ناشی از تغییر شکل در فشردن جانبی استوانه مورد بررسی قرار گرفته است. تمرکز سیلان منجر به تشکیل نوارهای برشی قابل رویت با چشم میشود که میتوان آنها را پس از متالوگرافی سطح مقطع رویت کرد. در این مقاله برای اولین بار با استفاده از مدل ساده، دو برشه روشی برای پیش بینی تشکیل یا عدم تشکیل نوارهای برشی ارائه شده و با نتایج تجربی موجود برای آلیاژ تیتانیوم 6242Si – Ti با دو ساختار میکروسکوپی و مقایسه شده که کاملا مطابقت دارد. همچنین یک روش پیشنهادی برای تعیین درصد کاهش ارتفاعی که در آن نوارهای برشی شروع میشود نیز ارائه شده است که این مورد با نتایج تجربی با حداکثر 5 درصد خطا مطابقت دارد.
واژگان کلیدی: تمرکز سیلان، نوارهای برشی، مدل دو برشه، آلیاژ تیتانیوم Ti-6242Si
مهران گودرزی، علی سعیدی،
دوره 30، شماره 2 - ( 10-1390 )
چکیده
درسالهای اخیر، تحقیقات زیادی در زمینه استفاده از فرایند مکانوشیمیایی برای سنتز مواد پیشرفته صورت گرفته است. در این تحقیق، نانوکامپوزیت Al2O3-TiN به روش مکانوشیمیایی و با استفاده از ماده ارزان قیمت TiO2 (به جای تیتانیوم خالص که خیلی گران است) تولید شد. از پودرهای اکسید تیتانیوم و آلومینیوم به عنوان مواد اولیه استفاده شد. آسیابکاری در آتمسفر نیتروژن با فشار 5 آتمسفر انجام شد و محصولات به دست آمده با پراش اشعه ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آسیابکاری نشان داد در اولین مرحله از فرایند سنتز، اکسید تیتانیوم با آلومینیوم احیا میشود و در ادامه فرایند، تیتانیوم تولیدی با نیتروژن واکنش انجام میدهد. هنگامی که نسبت مولی آلومینیوم به اکسید تیتانیوم برابر 2.1 و 3.1 باشد، پس از 20 ساعت آسیابکاری، قله‌های نیترید تیتانیوم در نتایج XRD نمایان میشود. همچنین نتایج نشان داد آسیابکاری منجر به تشکیل ذرات ریز و کروی می شود.
فاطمه حسین زاده، حسین سرپولکی،
دوره 32، شماره 2 - ( 10-1392 )
چکیده
- اهمیت و کاربرد کاربیدها به طور گسترده ای در حال رشد است و این نه تنها از جنبه تجاری، بلکه بر اساس کاربردهای دیرگدازی و استحکامی آنهاست. کاربید تیتانیوم سخت ترین کاربید در میان کاربیدهای فلزات واسطه تجاری است. هدف از پژوهش حاضر سنتز نانوذرات کاربید تیتانیوم به روش شیمیایی سل‌ژل با استفاده از فرآوری سل تیتانیا به کمک آلکوکسید تیتانیوم است. برای ساخت سل از تیتانیوم ایزوپروپوکساید(TTIP) به عنوان پیشماده تیتانیوم و ساکارز به عنوان منبع تامینکنندهی کربن استفاده شده است. به کمک تحلیل XRD، تاثیر اتمسفر کلسیناسیون در بسترهای گرافیت و کک و سپس اتمسفر آرگون و هیدروژن بر محصول نهایی مشخص شد. به کمک تحلیل XRD، تاثیر اتمسفر کلسیناسیون در بسترهای گرافیت و کک و سپس اتمسفر آرگون و هیدروژن بر محصول نهایی مشخص شد. هر چه اتمسفر احیایی‌تر و عاری از اکسیژن و نیتروژن باشد احتمال دستیابی به یک کاربید تیتانیوم با خلوص بالا، بسیار زیادتر میشود. در بستر گرافیتی و کک، فازهای اکسی‌کاربیدی و اکسید تیتانیوم حاصل میشود اما در اتمسفر آرگون و مخلوط آرگون و هیدروژن محصول نهایی کاربید تیتانیوم است. تاثیر عوامل مختلف مانند نوع ماده اولیه، دما و زمان کلسیناسیون بر استوکیومتری و مقدار کاربید تیتانیوم به کمک تحلیل‌های XRD و SEM مورد مطالعه قرار گرفته شده است. با افزایش دما از ºC1100 به ºC1400، از مقدار فاز اکسی کاربید تیتانیوم (TiCxOy) کاسته میشود و در دمای ºC1400 کاربید تیتانیوم خالص سنتز شده است. شرایط بهینه برای سنتز کاربید تیتانیوم نانوساختار در اتمسفر Ar+25%H2 در دمای ºC1400 و زمان یک ساعت تعیین شده است.
پوریا صفایی، غلامحسین برهانی، سعیدرضا بخشی،
دوره 33، شماره 1 - ( 4-1393 )
چکیده
در این پژوهش از پودرهای خالص مولیبدن، سیلیسیم، آلومینیم و کاربید تیتانیوم برای تولید ترکیب MoSi2، کامپوزیتMoSi2/20Vol% TiC، ترکیبات آلیاژی MoSi2-x Al و کامپوزیت‌های آلیاژی MoSi2-xAl/20Vol%TiC استفاده شد. پودرهای اولیه در نسبت های مشخصی با هم مخلوط و در یک آسیاب مکانیکی فعال سازی شدند. سپس مخلوط پودر فعال شده پرس و عملیات سنتز و زینتر در محدوده ی دمایی 1100 الی 1400 درجه‌ی سانتی گراد بر روی آن انجام شد. از میکروسکوپ الکترونی روبشی برای بررسی میکروساختار و از دستگاه پراش پرتو ایکس برای شناسایی فازها استفاده شد. تاثیر افزودن آلومینیم در تشکیل فازها مورد بررسی قرار گرفت. اضافه کردن آلومینیم در مقادیر بالای 9 درصد اتمی، علاوه بر آلیاژی کردن دی سیلیساید مولیبدن، موجب تشکیل فاز Mo(Si,Al)2 در ساختار شد.
مهران گودرزی، علی سعیدی،
دوره 33، شماره 2 - ( 12-1393 )
چکیده
در سال‌های اخیر، پژوهش‌های زیادی در زمینه استفاده از فرایند مکانوشیمیایی برای تولید نانومواد صورت گرفته است. در این پژوهش، نانوکامپوزیت زمینه سرامیکی TixAly/Al2O3 به روش مکانوشیمیایی و با استفاده از ماده ارزان قیمت TiO2 تولید شد. از پودرهای اکسید تیتانیوم و آلومینیوم به‌عنوان مواد اولیه استفاده شد و آسیابکاری در اتمسفر نیتروژن انجام شد. نتایج حاصله نشان داد در اولین مرحله از فرایند تولید، اکسید تیتانیوم بهوسیله آلومینیوم احیا میشود و در ادامه فرایند، تیتانیوم تولیدی با آلومینیوم باقیمانده واکنش انجام میدهد. محصول تولید پس از 10 ساعت آسیابکاری، اکسید آلومینیوم و آلومیناید تیتانیوم است و با افزایش زمان آسیابکاری تا 80 ساعت، مقدار آلومیناید تیتانیوم افزایش می‌یابد. همچنین نتایج نشان داد میزان تجزیه آلومیناید تیتانیوم با گرما دادن نمونه‌های حاوی آلومیناید تیتانیوم در اتمسفرهای آرگون و نیتروژن ناچیز و قابل چشم پوشی است.
رضا عشقی، سید محمد مهدی هادوی، ولی‌ا... ورمزیار،
دوره 33، شماره 3 - ( 12-1393 )
چکیده
در این پژوهش اتصال آلیاژ V4-Al6-Ti به فولاد زنگ نزن 410 با استفاده از سه فلز پرکننده مختلف پایه نقره، پایه نیکل و پایه تیتانیوم با استفاده از عملیات لحیم‌کاری سخت در شرایط خلا مورد بررسی قرار گرفته است. برای دستیابی به فاصله توقف بهینه، عملیات لحیم‌کاری در سه فاصله توقف 02/0 ، 04/0 و 06/0 میلی‌متر انجام شد. بعد از انجام عملیات لحیم‌کاری اتصال‌ها از لحاظ استحکام و سختی مورد بررسی قرار گرفت. اندازه‌گیری استحکام اتصالات لحیم شده نشان میدهد که اتصالات ایجاد شده با فلز پرکننده پایه تیتانیوم در فاصله توقف 02/0 میلی‌متر، دارای استحکام 5/149 مگاپاسکال است که حداکثر استحکام را نسبت به سایر نمونه‌های لحیم شده دارد.
سارا یزدخواستی، احمد منشی، علی دوست محمدی،
دوره 34، شماره 4 - ( 12-1394 )
چکیده
اکسید تیتانیوم (TiO2) از جمله موادی است که به‌علت دارا بودن خواص مختلف از جمله زیستسازگاری، مقاومت اکسیداسیون قوی و خواص مکانیکی نسبتا خوب در مصارف زیستی و پزشکی کاربرد فراوان یافته است. امروزه با هدف افزایش کارایی اکسید تیتانیوم، ازآلایش این ماده با عناصری مانند نقره، روی و آهن استفاده میشود. در این پژوهش، آلایش اکسید تیتانیوم با استفاده از نقره و روی از طریق فرایند سل-ژل انجام شد و نانو ذرات ترکیبات به‌دست آمده، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. برای شناسایی فازهای تشکیل شده در ترکیبات Ag-TiO2 و ZnO-TiO2 در دماهای مختلف از آزمون پراش پرتوی ایکس استفاده شد. همچنین برای مشخصهیابی نانو ذرات از طیف سنجی جذب الکترونی مرئی- فرابنفش (UV-Vis)، توزیع انرژی پرتوی ایکس (EDS)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) و پتانسیل زتا استفاده شد. فعالیت آنتی باکتریال نانو ذرات نیز ارزیابی و مقایسه شد. نتایج نشان داد که نانو ذرات Ag-TiO2 و ZnO-TiO2 با ترکیب مورد انتظار به‌روش سل-ژل با موفقیت ساخته شدند. بررسی خواص آنتی باکتریال نشان داد که ترکیب Ag-TiO2 در غلظتهای بازدارندگی پایین‌تر، فعالیت آنتی باکتریال بالاتری نسبت به نانو ذرات ZnO-TiO2 ارائه میدهد.
بهمن خرمی مخوری، علی شفیعی،
دوره 35، شماره 4 - ( 11-1395 )
چکیده
در این پژوهش پوشش نیترید تیتانیوم با استفاده از واکنش گرهای TiCl4، N2، H2 و Ar روی فولاد AISI H13 بهوسیله فرایند پوشش‌دهی رسوب شیمیایی بخار به کمک پلاسما ایجاد شد. پوشش ها در دماهای مختلف زیرلایه (460، 480 و 510 درجه سانتی‌گراد) ایجاد شدند. آزمون سایش از نوع ساچمه بر روی دیسک برای تعیین مکانیزم سایش در دمای بالا (400 درجه سانتی‌گراد) و دمای پایین (25 درجه سانتی‌گراد) انجام گرفت. خواص و ترکیب شیمیایی پوشش با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، پراش اشعه ایکس و ریزسختی سنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمون سایش در دمای محیط بر حسب نرخ سایش بیان شد. آزمون سایش در دمای محیط نشان داد که پوشش TiN ایجاد شده در دمای 460 درجه سانتی‌گراد دارای کمترین میزان کاهش وزن است و این پوشش دارای بیشترین میزان سختی است. بهترین مقاومت به سایش برای پوششی با بیشترین سختی (1800 ویکرز) است. مکانیزم سایش با تغییر دمای سایش تغییر می‌کند. مشاهدات مسیر سایش نشان داد که سایش در دمای پایین به‌صورت خستگی سطحی است در حالی که سایش در دمای بالا از نوع چسبان است.
الهام شیرانی، امیر رزمجو،
دوره 36، شماره 4 - ( 12-1396 )
چکیده
اهمیت ایجاد سطوح ابرآبگریز از طریق اصلاح ساختار و شیمی سطح در جلوگیری و یا به تأخیر انداختن تشکیل بیوفیلم است. این کار با هدف ارتقاء زیستسازگاری و بهبود خواص شیمیایی و بیولوژیکی سطح از طریق ایجاد ساختار زبری‌های چندگانه میکرو- نانو و کاهش انرژی آزاد سطح با کمک پلیمر آبگریز پرفلئورودودسیل تری کلروسیلان (FTCS) است. در این پژوهش به‌منظور ایجاد سطوح ابرآبگریز از یک مرحله پوشش‌دهی با نانوذرات دیاکسید تیتانیوم و یک مرحله فلئوروسیلانیزاسیون استفاده شد. سپس جهت ارزیابی خواص فیزیکوشیمیایی سطح اصلاح شده میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM)، طیف‌سنجی مادون قرمز (FTIR)، اندازه‌گیری زاویه تماس، بررسی میزان سمیت سلولی پوشش سطح (با استفاده از سلولهای سرطانیHela, MCF-7 و سلولهای فیبروبلاست انسانی) با روش MTT، میزان جذب پروتئین BSA با روش بردفورد و چسبندگی سلول باکتریایی(سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس) با روش میکروتیتر مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل افزایش زاویه تماس تا 156 درجه و کاهش انرژی سطح تا میزان 51/5 میلی‌نیوتن بر متر را در اثر تغییرات فیزیکو شیمیایی سطح نشان دادند. همچنین نتایج، کاهش چشم‌گیر میزان جذب پروتئین و چسبندگی سلولی باکتریایی را برای سطوح ابرآبگریز نشان دادند.
محمد محمودی صالح آباد، مرتضی زند رحیمی، هادی ابراهیمی فر،
دوره 37، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده
چکیده- برای افزایش مقاومت به اکسیداسیون و خوردگی داغ فولادها میتوان عناصر مختلفی از جمله آلومینیوم، کروم، سیلیسیم، تیتانیوم و یا ترکیبی از آنها را روی سطح نفوذ داد. در این تحقیق با استفاده از فرایند سمانتاسیون فشرده پوشش هم‌زمان آلومینیوم- تیتانیوم روی زیرلایه فولاد زنگنزن فریتی 430 AISI ایجاد شد. پوشش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و پراش پرتو ایکس (XRD) مورد بررسی قرار گرفت. پوشش حاصل شامل دو لایه به ضخامت حدود 14 میکرومتر بود. نتایج آزمون پراش پرتو ایکس وجود فازهای FeTi، 2TiO، AlTi، Ti3Al و Ti5Al را نشان داد. اکسیداسیون همدما و اکسیداسیون سیکلی در دمای 1000 درجه سانتی‌گراد روی نمونه‌های بدون پوشش و پوششدار انجام شد. نتایج اکسیداسیون همدما و سیکلی نشان داد پوشش نفوذی آلومینیوم- تیتانیوم باعث بهبود مقاومت به اکسیداسیون فولاد زنگنزن فریتی 430 AISI شد.
امیر رزمجو، فاطمه نوری صفا، ناهید امامی،
دوره 37، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده
پلیمر پلیاورتان نقش مهمی در مراقبت‌های بهداشتی دارد و به‌طور گسترده در دستگاه‌ها و ابزارهای پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال، هنوز زیستسازگاری پایین و تشکیل بیوفیلم در سطح آن، موضوعی چالش برانگیز است. اصلاح ترشوندگی سطح روشی مؤثر برای افزایش زیستسازگاری سطح پلیمرهای دارای خواص توده مطلوب است. در این مطالعه، اصلاح سطح صفحات پلیاورتان توسط لایه نازک پلیاتیلن گلیکول و به دام افتادن نانوذرات دیاکسید تیتانیوم در پلیمر به‌کمک تغییر ساختار فیزیکی و شیمیایی سطح به‌منظور افزایش زیستسازگاری انجام گرفت. خواص فیزیکوشیمیایی سطوح اصلاح شده با استفاده از طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آنالیز پراش انرژی پرتو ایکس(EDX) و اندازه‌گیری زاویه تماس و انرژی آزاد سطح مشخص شد. زیستسازگاری سطوح اصلاح شده با استفاده از آزمون سمیت MTT بر سلولهای سرطانی دهانه رحم، چسبندگی باکتریایی‌ها و بررسی تشکیل بیوفیلم و سنجش جذب پروتئین به‌روش برادفورد مورد بررسی قرار گرفت. یک لایه نازک قابل اتوکلاو و ارزان با ساختار دارای زبری چندگانه و پایدار به‌طور کووالان روی سطح صفحات پلیاورتان برای کاربردهای زیستی و پزشکی ایجاد شد. نتایج نشان میدهد که به‌غیر از فعالیت‌های ضد باکتریایی، نمونه اصلاح شده نیز توانایی کاهش تشکیل بیوفیلم را دارد به‌طوری‌که حداکثر مهار بیوفیلم در 24 ساعت اول 94 درصد بیشتر از نمونه اصلاح نشده است.
امیرحسین شیخعلی، مریم مرکباتی، سید مهدی عباسی،
دوره 38، شماره 1 - ( 3-1398 )
چکیده
در این پژوهش، به‌منظور بررسی رفتار سیلان گرم و ازدیاد طول نسبی شمش‌ریختگی آلیاژ تیتانیوم SP-700، آزمایش کشش گرم در مناطق دوفاز β/α و تک‌فاز β با نرخ کرنش 1/0 بر ثانیه انجام شد. نتایج نشان داد که رفتار کشش گرم آلیاژ SP-700 در ناحیه دوفاز β/α (دماهای 900-700 درجه سانتی‌گراد) به‌دلیل ماهیت فازهای آلفا و بتا و ساختار بلوری آنها، متفاوت از ناحیه تک‌فاز β (دماهای 1100-950 درجه سانتی‌گراد) است. زیرا تعداد سیستمهای لغزش و درنتیجه مکانیزم تغییر شکل در ساختار هگزاگونال فشرده متفاوت از ساختار بلوری مکعبی مرکزدار است. از سوی دیگر، تغییرات شدید میزان ازدیاد طول نسبی در محدوده دمایی 900-850 درجه سانتی‌گراد، ناشی از حذف تدریجی فاز آلفا از زمینه در اثر وقوع استحاله فازی آلفا به بتا بود. بررسی ریزساختار نشان داد که مکانیزم غالب تغییر شکل گرم آلیاژ SP-700 هنگام کشش گرم، بازیابی دینامیکی است. بنابراین علت افزایش میزان ازدیاد طول نسبی آلیاژ با دما، به تضرس مرزدانهها و وقوع بازیابی دینامیکی نسبت داده شد. درحالی که با افزایش دما در محدوده 1100-1000 درجه سانتی‌گراد، رشد دانههای بتا و وقوع شکست مرزدانهای باعث کاهش میزان ازدیاد طول نسبی شده است.
اعظم جعفری، سیامک خادمی، مجید فرهمندجو، احمد درودی، رضا رسولی،
دوره 38، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
نانوذرات دیاکسید تیتانیوم (TiO2) به‌عنوان یک ماده فوتوکاتالیست پرکاربرد شناخته شده است. برای بهبود کارایی این نانوذرات باید بازترکیب زوج الکترون– حفره کاهش داده و همچنین میزان جذب به ناحیه مرئی گسترش داده شود. یک روش برای افزایش کارایی این نانوذرات، آلائیدن آنها با عناصر گروه لانتانیدها مانند سریم است. در تحقیق پیش رو نانوذرات TiO2 خالص و آلائیده شده با سریم از روش تخلیه الکتریکی ساخته شدند. تاثیر سریم بر خواص ساختاری، مورفولوژیکی و اپتیکی آنها با آنالیزهای پراش پرتو X (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، طیف بازتاب پخشی (DRS) و فتولومینسانس (PL) مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه ساختاری پراش پرتوایکس نشان داد که اندازه نانوذرات TiO2 با وجود Ce، تا 7/27 نانومتر کاهش می یابد. مورفولوژی سطح نانوذرات نشان داد که یکنواختی نانوذرات در نمونه با ناخالی سریم کاهش می یابد. نتایج طیف بازتابش پخشی نشان داد که گاف نواری با وجود سریم تا 24/2 الکترون‌ولت کاهش می یابد. نتایج آنالیز فتولومینسانس نشان داد که برای نمونه ناخالص، شدت فتولومینسانس کاسته میشود که این باعث کاهش بازترکیب زوج الکترون- حفره و افزایش فعالیت فتوکاتالیستی در نانوذرات می شود.
هادی ابراهیمی فر، مرتضی زند رحیمی، فاطمه اخلاص پور،
دوره 38، شماره 3 - ( 9-1398 )
چکیده
یکی از مؤثرترین راه ها برای بهبود مقاومت به اکسیداسیون اتصال دهنده های مورد استفاده در پیل‌های سوختی اکسید جامد، اعمال یک لایه پوشش رسانای محافظ است. در این پژوهش، فولاد فریتیCrofer 22APU در یک مخلوط پودر پایه تیتانیوم به‌روش سمانتاسیون فشرده پوشش داده شد. ترکیب پودر برای پوشش‌دهی تیتانیوم به صورت20 درصد وزنی Ti، 5 درصد وزنی NH4Cl به‌عنوان فعال‌کننده و 75 درصد وزنی Al2O3 بود. بهینه دما و زمان برای دستیابی به بهترین کیفیت پوشش از لحاظ چسبندگی و عدم تخلخل 800 درجه سانتی‌گراد به‌مدت زمان هفت ساعت بود. پوشش تیتانایز حاصل شامل فازهای TiFe، TiFe2 و TiCr2 بود. نتایج مربوط به آزمون های اکسیداسیون همدما و اکسیداسیون سیکلی در دمای 900 درجه سانتی‌گراد، نشان داد که نمونه‌های پوشش داده شده با تیتانیوم مقاومت به اکسیداسیون بهتری نسبت به نمونه‌های بدون پوشش دارند. مطالعات ساختاری و فازی نمونه های پوشش دار و اکسید شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی و آزمون پراش پرتو ایکس انجام شد. در طول فرایند اکسیداسیون، پوشش به فازهای TiFe، TiFe2، TiFe2O5، TiO2 و TiCr2O4 تبدیل شده است. افزایش وزن نمونه‌های پوشش دار نسبت به نمونه‌های بدون پوشش کمتر بود که نشان میدهد پوشش به‌طور مؤثری زیرلایه را در برابر اکسیداسیون حفظ می‌کند. همچنین، مقاومت الکتریکی نمونه‌های پوشش دار از نمونه‌های بدون پوشش بالاتر بود.
شیدا برهانی اصفهانی، حمیدرضا سلیمی جزی، محمدحسین فتحی، امیر ارشاد لنگرودی، مهسا خوشنام،
دوره 40، شماره 1 - ( 3-1400 )
چکیده
در این پژوهش، یک نوع پوشش نانوکامپوزیت هیبریدی معدنی- آلی سازگار با محیط زیست بر پایه دیاکسید سیلیسیوم محتوی نانوذرات هسته/ پوسته دیاکسید تیتانیوم/ دیاکسید سیلیسیم، برای حفاظت از کاشی‌کاری‌‌های نما در ابنیه تاریخی تهیه و مشخصهیابی شد. در تهیه زمینه کامپوزیت به‌روش سل- ژل، با استفاده از دو شیوه فراصوت‌دهی و تقطیر بازگشتی، از تترااتوکسی سیلان و پلی دی‌متیل سیلوکسان منتهی به هیدروکسی به‌ترتیب برای ایجاد زمینه‌ای از دیاکسید سیلیسیم و خلق ویژگی آب‌گریزی استفاده شد. نانوذرات دیاکسید تیتانیوم به‌صورت هسته/پوسته دیاکسید تیتانیوم/ دیاکسید سیلیسیم به‌عنوان جاذب پرتوی فرابنفش به‌کار رفتند. نانوکامپوزیت تهیه شده به‌روش غوطه‌وری روی لام میکروسکوپ و کاشی پوشش داده شد. خواص نانوذرات و پوششهای حاصل با بهره‌گیری از آزمون‌های پراش پرتوی ایکس (XRD)، طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و آزمون آب‌گریزی بررسی شدند. نتایج نشان دادند که تشکیل ساختار هسته/پوسته دیاکسید تیتانیوم/ دیاکسید سیلیسیم موفقیت‌آمیز بوده است. بررسی تأثیر مقدار پلی دی‌متیل سیلوکسان بر شفافیت، پیوستگی و آب‌گریزی پوشش نشان داد که مقدار بهینه این سیلوکسان در حدود 20 درصد وزنی است. بنا بر نتایج، نانوکامپوزیت‌های هیبریدی بر پایه دیاکسید سیلیسیم تقویت شده با نانوذرات هسته/پوسته دیاکسید تیتانیوم/ دیاکسید سیلیسیم می‌توانند پوششهای شفاف و آبگریز برای حفاظت کاشی و شیشه ایجاد کنند.
بهنام شریفیان، غلامحسین برهانی، احسان محمدشریفی،
دوره 41، شماره 2 - ( 8-1401 )
چکیده
در این پژوهش جهت تشکیل ذرات تقویت‌کننده بوراید تیتانیوم و اکسید آلومینیوم به‌صورت درجا در زمینه آلومینیوم 7075، از افزودن ترکیب پودر آسیابکاری شده %Al-24TiO2-20B2O3 wt درون مذاب آلومینیوم 7075 استفاده شده است. برای یافتن دمای واکنش بین پودرهای آسیابکاری شده آلومینیوم، اکسید تیتانیوم و اکسید بور از آنالیز حرارتی افتراقی (DTA) بهره گرفته شد. نتایج آزمون پراش پرتوی ایکس مخلوط پودری آسیابکاری شده که در کوره اتمسفر آرگون تحت دمای 750 درجه سانتی‌گراد قرار گرفته بود، وجود ترکیبات بوراید تیتانیوم و اکسید آلومینیوم را نشان داد. همچنین نتایج میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) از مخلوط پودری توزیع یکنواختی از ذرات اکسید تیتانیوم و اکسید بور در زمینه آلومینیوم را نشان داد. 6 درصد وزنی از مخلوط پودری آسیابکاری شده تحت اتمسفر محافظ نیتروژن، در دمای 750 درجه سانتی‌گراد به مذاب آلومینیوم 7075 اضافه شد. مذاب کامپوزیت هیبریدی آلومینیوم 7075/ بوراید تیتانیوم- اکسید بور داخل قالب مسی ریخته شد. عملیات اکستروژن گرم بر روی کامپوزیت‌های ریخته‌گری شده به روش ریخته‌گری گردابی، در دمای 465 درجه سانتی‌گراد با نسبت اکستروژن 6:1 و سرعت اکستروژن 5 میلی‌متر بر ثانیه انجام شد. میکرو ساختار و خواص مکانیکی نمونه‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) نشان داد ذرات درجای بوراید تیتانیوم در ابعاد نانومتری تشکیل شده‌اند. استحکام کششی کامپوزیت اکسترود شده به 496 مگاپاسکال رسید که این مقدار حدوداً 4 برابر بیشتر از استحکام کششی آلیاژ ریخته‌گری شده آلومینیوم 7075 بود.
