سعید منجم،
دوره 24، شماره 1 - ( 4-1384 )
چکیده
در روسازی مسیر راه آهن، هنگام ریل‌گذاری بین ریلها فاصله ای (درز ریل) در نظر گرفته می‌شود تا در اثر افزایش دمای هوا امکان انبساط وجود داشته باشد.
برای اینکه ریل نقش سرتاسری داشته باشد در محل درز ریل از درزبند استفاده می‌شود که جان دو ریل را اتصال طولی می‌دهد. درزهای دو ریل معمولا روبروی یکدیگر قرار دارند که در این حالت آنها را درزهای گونیا می‌نامند. در سطح جهانی اغلب ریلها در طولهای گوناگون و استاندارد تولید می‌شوند. هنگام ساخت مسیری، یک طول برای ریلها انتخاب می‌شود. روسازی راه آهن دارای دو ریل موازی است که معمولا تکه ریلها همواره برابر هم بوده و روبروی یکدیگر گذاشته می‌شود. در مسیر مستقیم اجرای درزهای گونیا (دو درز روبروی یکدیگر) آسان است. در قوسها به‌علت اینکه طول ریل درونی قوس کوتاهتر از ریل بیرونی است، درز گونیا را نمی‌توان با طول ریلهای برابر اجرا کرد.
روش متداول در راه آهنهای جهان استفاده از چندین ریل کوتاه در قوسها است تا بتوانند درز گونیا هم در مسیر مستقیم و هم در قوس داشته باشند. در بیشتر کارخانه‌های تولید ریل، در کنار طولهای ریل عادی (استاندارد) یک تعداد ریلهای کوتاهتر (چند سانتی متر کوتاهتر از طول ریل عادی) برای گونیا کردن درزها در قوس نیز تولید می‌شوند. در این مقاله روشی پیشنهاد شده است که فقط با به‌کارگیری یک اندازه طول ریل کوتاه (به‌جای چندین طول ریل کوتاه که در اروپا و امریکا متداول است)، بتوان در قوسها نیز درزهای گونیا ایجاد کرد. این روش می‌تواند برای کشورمان که همه انواع ریل کوتاه را ندارد، مفید باشد .
