۷ نتیجه برای عملیات حرارتی
حمید امیری، سید محمد میرکاظمی، علی بیت اللهی،
دوره ۳۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۴ )
چکیده
در این پژوهش رفتار غیربلورینه شدن ترکیب و تاثیر عملیات حرارتی بر ریزساختار و خواص مغناطیسی شیشه‌سرامیک سیستم
Na۲O-Fe۲O۳-CoO-B۲O۳-SiO۲ برای دست‌یابی به فریت کبالت از روش شیشه-سرامیک مورد بررسی قرار گرفت. شیشه اولیه توسط عبور مذاب از غلطک‌های فولادی در حال چرخش با سرعت ۲۴۰ دور بر دقیقه،بهدست آمد. نتایج XRD شیشه حاصله دست‌یابی به یک ماده غیربلورینه را تایید کرد. در ادامه، تحلیل گرمایی در اتمسفر نیتروژن تا حداکثر دمای ۱۲۰۰ درجه سانتی‌گراد روی پولک‌های شیشه‌ای با دو دانه بندی ریز (کوچکتر از µm۵۳) و درشت (mm۶/۰-۵/۰) و با سرعت گرمادهی ۱۰ درجه بر دقیقه انجام شد و براساس نتایج بهدست آمده، عملیات‌حرارتی پولک‌های شیشه‌ای در بستری از گرافیت و در دماهای ۵۲۱، ۵۷۰ و ۶۷۰ درجه سانتی‌گراد به‌مدت یک و دو ساعت صورت گرفت. همچنین رفتار تبلور فریت کبالت از شیشه با افزودن ۱% مولی ZrO۲ به‌عنوان جوانه‌زا بررسی شد. نتایج XRD نمونه‌های عملیات‌حرارتی شده نشان داد که بخشی از فازهای تبلور یافته فریت کبالت است. با توجه به بررسی خواص مغناطیسی توسط مغناطومتر نمونه مرتعش (VSM) بهترین دما و زمان عملیات-حرارتی برای رسیدن به بالاترین حد اشباع مغناطیسی دمای ۶۷۰ درجه سانتی‌گراد و زمان دو ساعت انتخاب شد که میزان آهنربایش آن emu/g ۸/۱۱ بهدست آمد. مطالعات ریزساختاری این نمونه با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. با توجه به نتایج، میانگین اندازه‌ای حدود
۲۰۰ نانومتر برای ذرات فریت کبالت ساخته شده تخمین زده شد.
سید بهزاد حسنی، فتح ا... کریم‌زاده، محمدحسین عنایتی، منصور برونی،
دوره ۳۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده
در این پژوهش از فرایند جوشکاری قوسی تنگستن برای روکش‌کاری۱ و ترمیم سطح آلیاژ ریختگی منیزیم C۹۱AZ استفاده شد. در ادامه برای بررسی تأثیر بهبود خواص ریزساختاری بر خواص سایشی، فرایند اصطکاکی اغتشاشی و عملیات حرارتی T۶ بر ناحیه روکش‌کاری شده، اعمال شد. نتایج ریزسختی سنجی گویای افزایش میانگین سختی با فرایند روکش‌کاری و سپس افزایش سختی ناحیه روکش‌کاری شده با فرایند اصطکاکی اغتشاشی و در نهایت افزایش بیشینه میانگین سختی در ناحیه روکش‌کاری شده پس از اعمال عملیات حرارتی T۶ بود. نتایج آزمون سایش نشان داد فرایند روکش‌کاری موجب بهبود خواص سایشی آلیاژ شده است. پس از اعمال فرایند اصطکاکی اغتشاشی بر ناحیه روکش‌کاری شده، بهبود بیش‌تری در مقاومت سایش ناحیه روکش‌کاری شده حاصل شد. در نهایت بهترین خواص سایشی با اعمال عملیات حرارتی به دست آمد.
مجید طاووسی، سجاد ارجمند،
دوره ۳۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش، شکل‌گیری ترکیب بین‌فلزی Al۳Ti در فصل مشترک اتصال آلومینیم- تیتانیم در حین فرایند جوشکاری قوس- تنگستن تحت پوشش گاز محافظ و عملیات حرارتی مورد بررسی واقع شده است. براساس نتایج حاصل، در حین انجام عملیات رسوب‌‌گذاری، لایه ظریفی از ترکیب بین‌فلزی Ti۳Al۲ در فصل مشترک اتصال ایجاد می‌شود. طی انجام عملیات حرارتی در دمای ۵۵۰ درجه سانتی‌گراد، این لایه به فاز بین‌فلزی Al۳Ti تبدیل شده و شروع به رشد می‌کند. با انجام عملیات حرارتی در دماهای بالاتر، نرخ رشد لایه بین‌فلزی Al۳Ti افزایش یافته و هم‌زمان با آن شکل‌گیری حفرات کرکندال، به هم پیوستن حفرات و جدایش زوج نفوذی از محل اتصال با آلومینیم اتفاق می‌افتد
مجتبی زادعلی محمدکوتیانی، خلیل رنجبر،
دوره ۳۸، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش، کامپوزیت هیبریدی درجای تقویت‌شده با ذرات آلومینایدی Al۳Zr و Al۳Ti با استفاده از فرایند اصطکاکی اغتشاشی (FSP) تولید شد. از ورق آلیاژ کار شده Al ۳۰۰۳-H۱۴ به‌عنوان فلز پایه و پودر فلزی خالص زیرکونیم و تیتانیم به‌عنوان تقویت‌کننده استفاده شد. تعداد شش پاس فرایند اعمال شد. استحکام کششی و سختی فلز پایه و نمونه‌های تحت فرایند اصطکاکی اغتشاشی در شرایط قبل و بعد از عملیات حرارتی آنیل اندازه‌گیری شد. ریزساختار توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی و همچنین شناسایی فازی توسط آنالیز پراش پرتو ایکس مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی‌های ریزساختاری نشان داد که اعمال فرایند اصطکاکی اغتشاشی منجر به تغییر ریزساختار فلز پایه از دانه‌های بزرگ و کشیده به دانه‌های ریز و هم‌محور می‌شود. همچنین مشاهده شد که وقوع واکنش شیمیایی در فصل مشترک بین ذرات فلزی با زمینه آلومینیوم باعث تشکیل درجای ترکیبات آلومینایدی Al۳Zr و Al۳Ti می‌شود. انجام عملیات حرارتی آنیل منجر‌به تشدید واکنش‌های شیمیایی حالت جامد و تشکیل بیشتر ترکیبات آلومینایدی می‌شود. نتایج همچنین نشان داد که کامپوزیت‌های هیبریدی پس از اعمال عملیات حرارتی آنیل بالاترین استحکام کششی و سختی را از خود نشان می‌دهد. استحکام کششی در فلز پایه از ۱۱۰ مگاپاسکال به حدود ۱۹۵ مگاپاسکال پس از عملیات حرارتی آنیل ارتقا یافت.
محمد مهدی شیروانی، مهری مشهدی، محسن یوسفی،
دوره ۳۸، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
در تحقیق پیش‌رو، سنتز پودر هافنیم دی‌بوراید به‌روش احیای کربوترمال در حالت جامد بررسی شده است. به این منظور، از هافنیم دی‌اکساید، اسید بوریک، کربن اکتیو و یا رزین فنولیک به‌عنوان مواد اولیه واکنش کربوترمال استفاده شد. پس از ۴-۲ ساعت آسیاکاری مواد اولیه با آسیای ماهواره‌ای در محیط اتانول، مخلوط حاصل با گرما خشک و سپس تحت فشار ۳۰-۲۰ بار قرص‌های فشرده ایجاد شد. در ادامه، قرص‌ها به‌مدت یک ساعت در بوته گرافیتی تحت دمای ۱۶۰۰-۱۵۰۰ درجه سانتی‌گراد در اتمسفر آرگون عملیات حرارتی شد. محصول پودری توسط پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف‌سنجی توزیع انرژی (EDS) و تصویربرداری پراکندگی الکترون بازگشتی (BSE) بررسی شد. دمای عملیات حرارتی، میزان اسید بوریک، زمان عملیات حرارتی و آسیاکاری به‌عنوان چهار عامل اثرگذار بر سنتز و اندازه پودر هافنیم دی‌بوراید شناسایی شد. بر اساس نتایج میکروسکوپی الکترونی روبشی، ریزساختار نامنظم با اندازه ذرات ۴-۲ میکرومتر برای پودر هافنیم دی‌بوراید مشاهده شد. بهترین نمونه با نسبت مولی هافنیم دی‌اکساید: کربن رزین فنولیک: اسید بوریک معادل ۱:۵:۵ مول در دمای ۱۶۰۰ درجه سانتی‌گراد و پس از یک ساعت عملیات حرارتی، بهدست آمد. نتایج پراش پرتو ایکس سنتز هافنیم دی‌بوراید خالص با اندازه کریستالیت حدود ۶۰ نانومتر را تأیید کرد.
میثم زرچی، شاهرخ آهنگرانی،
دوره ۳۹، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
این پژوهش، به بررسی ویژگی‌های ساختاری و اپتیکی فیلم‌های چنددانه سیلیکون حاصل از اعمال تکنولوژی تبخیر پرتو الکترونی فاز بخار (EB-PVD) روی ویفر سیلیکونی، اختصاص دارد. این فیلم‌ها ابتدا آمورف بوده و طی آنیل به یک فاز جامد بلوری گذار کردند. آنیل در کوره تیوبی تحت اتمسفر گاز خنثی در دماهای مختلف انجام شد. ریزساختار فیلم‌ها برای درک ارتباط بین ترکیب بلوری / آمورف، اندازه دانه و مشخصات فیلم‌ها، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان‌دهنده کاهش زبری با افزایش دمای آنیل و افزایش تراکم ساختاری است. همچنین، نتایج حاصل از طیف میکرو رامان نشان‌دهنده تشکیل و افزایش میزان نانوبلور‌های سیلیکون در شرایط آنیل و همچنین با افزایش ضخامت پوشش بر اثر عیوب ساختاری بود.
سعید سرافرازیان، مجید طاووسی، علی قاسمی،
دوره ۴۰، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بهینه‌سازی شرایط عملیات حرارتی در ترکیب بین‌فلزی مغناطیسی Nd۲Fe۱۴B حاصل از فرایند ذوب‌ریسی است. بر این اساس، ابتدا پیش‌ماده مورد نظر به‌روش مذاب ریسی و با سرعت دیسک مبرد ۴۰ متر بر ثانیه تهیه شد. سپس محصول تولیدی در محدوده دمایی ۵۰۰ تا ۷۰۰ درجه سانتی‌گراد به‌مدت یک تا هشت ساعت تحت عملیات حرارتی قرار گرفت. ارزیابی‌های ساختاری و مغناطیسی توسط پراش‌سنجی پرتوی ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و مغناطومتر ارتعاشی (VSM) انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که ساختار نوارهای مذاب‌ریسی شده، متشکل از رسوبات آهن- آلفا و Nd۲Fe۱۴B در زمینه فاز آمورف است. مقدار میدان وادرندگی و مغناطش اشباع نمونه مورد بحث در حدود kOeم۰/۱۴ و emu/gم۱۲۰ برآورد شد. با انجام عملیات حرارتی و به‌دنبال آن تبلور فاز آمورف، به‌تدریج از درصد فاز آهن- آلفا کاسته شده و ساختار تک‌فازی از ترکیب بین‌فلزی مغناطیسی Nd۲Fe۱۴B حاصل می‌آید. بهینه شرایط عملیات حرارتی در این نمونه دمای ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد و زمان شش ساعت تشخیص داده شد که در آن میدان وادارندگی مغناطیسی به بیش از kOeم۹ می‌رسد.
