جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای محلول جامد

احمد زارع، مرتضی هادی، علی قاسمی، هادی کریمی ، محسن صادقی،
دوره ۳۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۴ )
چکیده

هدف از این پژوهش تولید ترکیب بین‌فلزی Ti۴۷Al۴۸Mn۵ و ارزیابی رفتار اکسیداسیون آن‌ در دمای °C ۱۰۰۰ با ریزساختارهای مختلف است. علت انتخاب منگنز به عنوان عنصر آلیاژی، افزایش چقرمگی این آلیاژ در دمای اتاق است. تولید آلیاژهای Ti۴۷Al۴۸Mn۵ به‌روش آلیاژسازی مکانیکی، پرس سرد و عملیات‌حرارتی انجام گرفت. با انجام عملیات آلیاژسازی مکانیکی به‌مدت ۳۰ ساعت بر روی مخلوط پودری متشکل از Ti۴۷Al۴۸Mn۵ (درصد اتمی)، محلول جامد آلومینیم و منگنز در تیتانیم به‌دست آمد که با افزایش زمان آلیاژسازی مکانیکی تا ۵۰ ساعت به فاز غیربلورین تبدیل شد. سپس پودرها با پرس سرد فشرده شدند و تحت عملیات‌حرارتی با اتمسفر آرگون در دماهای °C ۱۱۰۰ و °C۱۴۰۰ قرار گرفتند تا به‌ترتیب ریزساختارهای دوپلکس و کاملاً لایه‌ای حاصل شود. نتایج آزمون اکسیداسیون در دمای °C ۱۰۰۰ نشان داد که ریزساختارهای مختلف آلیاژ Ti۴۷Al۴۸Mn۵ تاثیر کمی بر مقاومت به اکسیداسیون این آلیاژ دارد و برای هر دو ریزساختار سازوکارهای یکسان اکسیداسیون برقرار است.
سمیرا صفی، غلامحسین اکبری،
دوره ۳۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده

استحکام بخشی مس با توزیع اکسید در آن به‌عنوان یک روش کارآمد برای افزایش استحکام مس بدون کاهش جدی در هدایت الکتریکی و گرمایی آن، شناخته شده است. چنین کامپوزیتی می تواند دماهای خیلی بالا را تحمل کند و خواص خود را حفظ کند. اینگونه آلیاژها کاربردهای زیادی علی‌الخصوص در دماهای بالا شامل الکترودهای جوشکاری مقاومتی، موتورهای الکتریکی و سویچ ها دارند. در تحقیق حاضر، ابتدا محلول جامد مس- ۱% آلومینیوم با آلیاژسازی مکانیکی تحت ۴۸ ساعت آسیاکاری، آماده شد. سپس ۶۶/۰ گرم پودر اکسید مس به محلول جامد مس- ۱% آلومینیوم اضافه شد و در زمان‌های ۰، ۱۶، ۳۲ و۴۸ ساعت مورد آسیاکاری قرار گرفت. مخلوط پودری آسیا شده با تکنیک‌های پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت؛ پارامتر شبکه مس با افزایش زمان آسیا‌کاری ابتدا افزایش و سپس کاهش می‌یابد. روند تغییرات کرنش کاملاً افزایشی و روند تغییرات اندازه کریستال کاملاً کاهشی بود. اندازه ذرات روند کاملاً کاهشی نشان داد. میکروسختی نمونه‌ها با افزایش دمای عملیات حرارتی از ۴۵۰ درجه سانتی‌گراد به ۷۵۰ درجه سانتی‌گراد روند کاهشی- افزایشی نشان داد. مجموعه این نتایج دلیلی بر تشکیل نانو‌ذرات آلومینا در زمینه مس است.
 


خشایار زمانی، مجید طاووسی، علی قاسمی،
دوره ۳۹، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده

در پژوهش حاضر، تأثیر افزودن عناصر سیلیسیم و بور بر خواص مغناطیسی و ساختاری آلیاژهای آنتروپی بالای پایه AlCoCrMnNi بررسی شده است. خصوصیات ساختاری و مغناطیسی آلیاژهای AlCoCrMnNiX(X=B, Si) توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، دستگاه پراش‌سنج پرتو ایکس، دستگاه گرماسنجی افتراقی و دستگاه مغناطومتر ارتعاشی دنبال شد. ابتدا، عناصر سازنده آلیاژهای AlCoCrMnNiX(X= B, Si) به‌مدت ده ساعت تحت فرایند مخلوط‌سازی قرار گرفتند. نتایج آزمون پراش‌سنجی پرتو ایکس عدم تشکیل محلول جامد در آلیاژهای نام‌ برده را نشان داد. در ادامه، آلیاژها در دمای ۹۰۰ درجه سانتی‌گراد به‌مدت ده ساعت تحت عملیات آنیل قرار گرفتند. نتایج آزمون پراش‌سنجی پرتو ایکس نشان داد در آلیاژهای AlCoCrMnNi و AlCoCrMnNiB محلول جامد با ساختار مکعبی مرکز پر (BCC) تشکیل شد و در آلیاژهای AlCoCrMnNiSi و AlCoCrMnNiSiB در کنار محلول جامد با ساختار مکعبی مرکز پر (BCC)، ترکیب‌های بین‌فلزی Ni۲Si و Cr۲Si۳ نیز تشکیل شد. ارزیابی مغناطیسی آلیاژها نشان داد با تشکیل محلول جامد در آلیاژ AlCoCrMnNi خواص نرم مغناطیسی بهبود می‌یابد به‌طوری که مغناطش اشباع از ۴۰/۲۲ به emu/gه۶۴/۴۶ و میدان وادارندگی از ۱۸۱/۴۳ به Oeه۱۴/۰۹ می‌رسد.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal)

Designed & Developed by : Yektaweb