7 نتیجه برای هیدروژن
سید عباس شجاع الساداتی و عباس سیفی،
دوره 20، شماره 1 - ( 4-1380 )
چکیده
به منظور بررسی کارایی زیست صافی برای حذف گاز H2S از هوای آلوده، ابتدا زیست صافی ستونی به ابعاد 120´14cm از جنس پلی اکریلیک3 شفاف به همراه کلیه تجهیزات کنترل و تولید H2S ساخته شد. زیست صافی ساخته شده با صفحه‌های مشبک به چهار قسمت تقسیم شد. این ستون با بستر طبیعی حاوی مخلوطی از کمپوست قارچ و پوسته صدف به نسبت 1:4 پر شد.
کارایی این زیست صافی به مدت 4 ماه کار مدوام با سرعتهای حجمی و غلظتهای مختلف H2S در شرایط دمای محیط مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که بازدهی این روش برای غلظت حدود 150ppm گاز سولفید هیدروژن موجود در هوا، دمای متوسط 26.9°C و در سرعتهای حجمی 6 و 12 لیتر بر دقیقه بیش از 95 درصد و برای دمای متوسط 20.5°C و سرعتهای حجمی 5/19 و 26 لیتر بر دقیقه و با همان غلظت H2S، بیش از 85 درصد است. مقدار متوسط سرعت حذف بیشینه (Vm) برابر 0.075 g S/kg-dry compost.h و متوسط ثابت اشباع (km) برابر 32.5 ppm به دست آمد.
رسولی علی، مهدی دیواندری، شاهوردی حمیدرضا، سیدمحمد علی بوترابی،
دوره 30، شماره 1 - ( 4-1390 )
چکیده
در این تحقیق، منحنیهای DTA و TGA پودر هیدراید تیتانیم در هوا با سرعت گرمادهی 5، 10، 20، 25 و 30 درجه بر دقیقه رسم شد و الگوهای XRD پودر در حین گرمایش پودر با سرعت گرمادهی 10 درجه سانتیگراد بر دقیقه در دماهای مختلف تهیه شد. نتایج نشان داد که خروج هیدروژن از هیدراید تیتانیم طی هفت مرحله رخ می‌دهد و با افزایش سرعت گرمادهی مکانیزم خروج هیدروژن از هیدراید تیتانیم تقریباً ثابت است. با محاسبه انرژی اکتیواسیون این مراحل با استفاده از معادله کسینجر، مشخص شد که مکانیزم در دماهای مختلف تغییر میکند. بر طبق منحنی DTA با سرعت گرمادهی 10 درجه سانتیگراد بر دقیقه، در دماهای کمتر از 460 درجه سانتیگراد تحت کنترل نفوذ داخلی، در دماهای بین 650-460 درجه سانتیگراد مکانیزم تحت کنترل فرایند فیزیکوشیمیایی و در دماهای بالاتر از 650 درجه سانتیگراد تحت کنترل واکنش شیمیایی است. با افزایش سرعت گرمادهی، مکانیزم در دمای بالاتر تغییر میکند.
صدیقه واعظی فر، حسین فقیهیان، مهدی کمالی،
دوره 30، شماره 1 - ( 4-1390 )
چکیده
در این مطالعه، کاتالیزور صنعتی با نام تجاری DP803 مورد استفاده در صنایع پتروشیمی به منظور هیدروژن‌زدایی ایزوبوتان به ایزوبوتن، مشخصهیابی شد. براساس نتایج حاصل و مطالعات صورت گرفته، پایه زئولیتی Y برای ساخت کاتالیزوری با کارایی بالاتر، مناسب تشخیص داده شد و پس از سنتز کاتالیزور با استفاده از منبع پلاتین (هگزاکلروپلاتینیک اسید) و دو منبع قلع (کلرید تری بوتیل قلع و کلرید قلع دوآبه) بر روی این پایه زئولیتی، این کاتالیزورها در فرایند هیدروژن‌زدایی از ایزوبوتان در راکتور ویژه‌ای مورد استفاده قرار گرفتند. برای شناسایی و تشخیص ترکیب کاتالیزور صنعتی و کاتالیزورهای ساخته شده از روشهای SEM, FT-IR, TG/DTG, XRD, XRF استفاده شد و همچنین تحلیل مرطوب نمونه تحت آزمایشهای شیمیایی مختلف مورد ارزیابی قرارگرفت.
مردعلی یوسف پور، فاطمه صفری کوشالی، بهنام خوش اندام،
دوره 34، شماره 3 - ( 9-1394 )
چکیده
در این پژوهش قابلیت جذب هیدروژن در مواد متخلخل پایه سیلیکاتی SBA-16 اصلاحشده با فلز واسطه پالادیوم با دما مورد بررسی قرار گرفت. مواد متخلخل پایه سیلیکا به‌دلیل داشتن سطح ویژه مناسب و قابل کنترل بودن پراکندگی و اندازه تخلخلها در محدوده 2 تا
10 نانومتر، قابلیت جذب و ذخیرهسازی گاز هیدروژن را دارند. ماده متخلخل SBA-16 به‌دلیل داشتن ساختار بلوری به شکل مکعب همراه با کانال‌های روباز برای این منظور میتواند به‌کار رود. برای تهیه ماده مرکب نانوساختار و اضافهکردن نمک کلرید پالادیوم به ماده متخلخل سیلیکا، از روشِ سل - ژلِ تکمرحلهای استفاده شد. پیرسازی در دمای C˚80 به‌مدت 12 ساعت انجام شد. در نهایت برای ایجاد حفرات و حذف ماده فعالکننده، ماده در دمای C˚550 به‌مدت 6 ساعت کلسینه شد. مشخصهیابی مواد بهوسیله پراشسنجی اشعه ایکس زاویه بزرگ و زاویه کوچک، تحلیل جذب گاز هیدروژن تا فشار kPa200 و در سه دمای C˚ 196- ( K77)،C ˚ 123- ( K150) و C˚ 30 ( K303) و همچنین جذب- واجذب گاز نیتروژن انجام گرفت. ریخت شناسی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی صورت پذیرفت. مقدار پالادیوم، سیلیکون و اکسیژن بر حسب درصدوزنی، بهوسیله طیفسنجی تفکیک انرژی اندازهگیری شد. پیوندها وگروه‌های آلی ماده متخلخل سیلیکای خالص با دستگاه تبدیل فوریه فراسرخ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از پراشسنجی پرتو ایکس و طیفسنجی تفکیک انرژی، حضور ذرات فلزی و اکسید پالادیوم در حفرات ماده متخلخل سیلیکای غیربلوری را تأیید کرد. ریخت شناسی و نتایج حاصل از تحلیل جذب- واجذب گاز نیتروژن مشخص کرد با افزودن پالادیوم، سطح ویژه نسبت به ماده متخلخل خالص کاهش مییابد. سطح ویژه برای ماده متخلخل سیلیکای خالص و برای ماده مرکب نانوساختار حاوی پالادیوم، بهترتیب برابر با m2/g 791 و m2/g 538 بهدست آمد. مشاهده شد که جذب گاز هیدروژن در ماده مرکب نانوساختار حاوی پالادیوم در مقایسه با ماده متخلخل سیلیکای خالص رو به افزایش بوده، در حالیکه با افزایش دما رو کاهشی داشت. میتوان نتیجه گرفت که در ماده مرکب نانوساختار حاوی پالادیوم، بیشترین مقدار جذب گاز هیدروژن در دمای °C 196- روی داده است.
سلمان قلی‌پور، سیدرحمان حسینی، رضا شجاع‌رضوی،
دوره 35، شماره 1 - ( 3-1395 )
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، بررسی خسارت هیدروژنی آلیاژ آلومینیوم 7075، پس از انجام آنیل انحلالی و پیرسازی دومرحله‌ای است. آنیل انحلالی در دماهای 500 تا 575 درجه سانتیگراد به‌مدت 1 تا 20 ساعت انجام شد. مرحله اول پیرسازی دومرحله‌ای، در دماهای 180، 200 و 220 درجه سانتیگراد به‌مدت 30 دقیقه و مرحله دوم پیرسازی در دماهای 120 و 150 درجه سانتیگراد به‌مدت 10، 15 و 20 ساعت انجام گرفت. بررسی ساختاری به‌روش SEM و بررسی ترکیب شیمیایی رسوبها به‌روش EDS صورت گرفت. افت استحکام کششی در فرایند 6T پس از هیدروژن‌دهی 150 مگاپاسگال بود ولی در فرایند دومرحله‌ای این کاهش به 50 مگاپاسگال رسید. در مجموع، استحکام کششی پس از شارژ هیدروژن، در فرایند پیرسازی دومرحله‌ای نسبت به فرایند 6T به‌شدت افزایش یافت.
فاطمه زهرا اکبرزاده، محمد رجبی،
دوره 36، شماره 4 - ( 12-1396 )
چکیده
در این تحقیق، ماده کامپوزیتی با ترکیب هیدرید منیزیم- 10 درصد وزنی (25 سریم- 75 نیکل) با آسیاکاری پودر هیدرید منیزیم و آلیاژ سریم- نیکل که به‌روش ذوب مجدد قوسی تحت خلاء تولید شده است، تهیه شد. اثر زمان آسیا و افزودنی بر ساختار هیدرید منیزیم شامل اندازه کریستالیت، کرنش شبکه و اندازه ذره و همچنین خواص واجذب هیدروژن کامپوزیت‌های حاصل ارزیابی شد و با هیدرید منیزیم خالص آسیاکاری شده مقایسه شد. نشان داده شد که افزودن آلیاژ 25 سریم- 75 نیکل به هیدرید منیزیم منجر به اندازه ذره کوچک‌تر می‌‌‌شود. به‌عنوان یک نتیجه، دمای واجذب هیدرید منیزیم فعال شده مکانیکی، از 340 به 280 درجه سانتیگراد برای کامپوزیت یک (پنج ساعت آلیاژسازی مکانیکی) و به 290 درجه سانتیگراد برای کامپوزیت دو (15 ساعت آلیاژسازی مکانیکی) کاهش یافته است. بهبود بیشتر در دمای واجذب کامپوزیت یک میتواند مربوط به اندازه ذرات ریز‌تر و مقدار بیشتر فاز Mg2NiH4 مرتبط باشد که با نتایج آنتالپی محاسبه شده مطابقت دارد.
محمد جودکی، معصومه سیف اللهی، سیدمهدی عباسی، سید مهدی قاضی میرسعید،
دوره 40، شماره 1 - ( 3-1400 )
چکیده
در این پژوهش، اثر عناصر Nd و Pr در ترکیب MmNi4.7Al0.3 بر ریزساختار و مشخصه‌های جذب و واجذب هیدروژن بررسی شده است. آلیاژها به‌روش ذوب القایی تحت خلأ تهیه و تجزیه و تحلیل ریزساختاری و فازی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و تجزیه و تحلیل پراش پرتوی ایکس انجام و مشخصه‌های جذب و واجذب با آزمون سیورت ارزیابی شد. نتایج نشان داد که ریزساختار شامل فاز زمینه، فاز دوم در اثر جدایش آلومینیوم، تخلخل و ترک است. میزان فاز دوم و مقدار آلومینیوم در فاز دوم در آلیاژ Mm(Pr,Nd)Ni4.7Al0.3 کمتر از آلیاژ MmNi4.7Al0.3 مشاهده شد. درنتیجه توزیع همگن‌تری برای آلومینیوم در آلیاژ Mm(Pr,Nd)Ni4.7Al0.3 حاصل شده است. بررسی نتایج حاصل از منحنیهای همدمای فشار- ترکیب برای جذب و واجذب هیدروژن در دمای محیط نشان داد که در ترکیبات MmNi4.7Al0.3 و Mm(Nd,Pr)Ni4.7Al0.3 جایگزینی عناصر Nd و Pr با Mm فشار جذب را بهترتیب به مقدار 14/52 و 9/90 بار، فشار واجذب را به 5/53 و 5/49 بار، ظرفیت ذخیرهسازی هیدروژن را از 1/37 به 1/33 درصد وزنی و پسماند را از 0/73 به 0/58 کاهش می‌دهد. با توجه به کاهش ناچیز در بیشینه ظرفیت جذب و در مقابل، کاهش قابل توجه در فشار جذب و پسماند، جانشینی این دو عنصر، اثر مطلوب و مؤثری در کاربردهای صنعتی است.
