در این تحقیق، داربست کراتین/ پلی کاپرولاکتون/ هیدروکسی آپاتیت HA)) با روش الکتروریسی ساخته شد. سپس تأثیر نانوذرات HAبر خواص داربست B (کراتین33 درصد، پلی کاپرولاکتون50 درصد و هیدروکسی آپاتیت17 درصد) و داربست A (کراتین 40 درصد و پلی‌کاپرولاکتون 60 درصد) مورد بررسی قرار گرفت. مورفولوژی سطح، گروه‌های عاملی موجود بر سطح نمونه، درصد تخلخل و سطح ویژه داربست‌ها به‌ترتیب با میکروسکوپی الکترونی روبشی، طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، روش جابه‌جایی مایع و آزمون BET ارزیابی شد. متوسط قطر الیاف در نمونه Aو B به‌ترتیب 184 و 108 نانومتر محاسبه شد. همچنین، نتایج آزمون‌ها حاکی از افزایش سطح ویژه داربست حاوی نانوذرات HA نسبت به داربست بدون نانوذرات HA تا تقریباً به میزان دو برابر بودند. با بررسی رفتار زیست تخریب‌پذیری داربست‌ها در محلول بافر فسفات، افزایش میزان کاهش وزن در داربست B مشاهده شد. درصد زنده‌مانی و چسبندگی سلول‌های استخوانی رده سلولی 2Saos- بر سطح داربست ها با روش MTT بررسی شد و افزایش رشد سلول ها بر سطح داربست PCl/Kr حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت مشاهده شد. بنابراین، داربست حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت می‌تواند گزینه مناسبی برای کاربرد درمهندسی بافت باشد.
