3 نتیجه برای بوترابی
محمد یوسفیه، مرتضی تمیزی فر، سید محمدعلی بوترابی، احسان برهانی،
دوره 3، شماره 2 - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران 1396 )
چکیده
در این تحقیق از روش طراحی آماری آزمایش (DOE) تحت عنوان روش تاگوچی برای بهینهسازی عوامل موثر بر خواص مکانیکی آلیاژهای نانو/فوق ریزدانه آلومینیوم- اسکاندیم در جوشکاری اصطکاکی – اختلاطی (FSW) استفاده شده است. شرایط بهینه به دست آمده از این روش منجر به بهترین خواص مکانیکی شد. نتایج آنالیز واریانس و تاگوچی نشان داد که سرعت دورانی ابزار با درصد تاثیر %08/60 به عنوان موثرترین پارامتر بر خواص مکانیکی قطعات جوش آلیاژهای آلومینیوم-اسکاندیم است. همچنین سرعت جوشکاری با درصد تاثیر %79/35 در رتبه دوم قرار داشت در حالیکه پارامتر زاویه ابزار با قطعه کار با درصد تاثیر %81/2 کمترین تاثیر را بر خواص مکانیکی قطعات جوش داشت. برای به دست آوردن شرایط بهینه مشخصه کیفی هر چه بیشتر بهتر انتخاب شد. سرعت دورانی ابزار rpm 700، سرعت جوشکاری mm/min 80 و زاویه ابزار با قطعه کار 3 درجه به عنوان شرایط کاری بهینه به دست آمدند. آزمایش تایید بر اساس شرایط کاری بهینه انجام شد. سختی میانگین و استحکام تسلیم به دست آمده در شرایط آزمایش تایید به ترتیب برابر 63 ویکرز و MPa 119 بودند که این مقادیر بزرگ ترین سختی و استحکام تسلیم به دست آمده برای قطعات جوش در این تحقیق هستند. بنابراین روش تاگوچی به عنوان یک روش موثر و سیستماتیک برای بهینهسازی پارامترهای FSW برای رسیدن به بیشترین خواص مکانیکی در قطعات جوش آلیاژهای نانو/فوق ریزدانه آلومینیوم- اسکاندیم شناخته شد. همچنین نتایج آنالیز پراش الکترون برگشتی (EBSD) و بافت نشان داد که فلز پایه دارای بافت مکعبی و نمونه نورد تجمعی شده دارای بافت مس است. در حالیکه نمونه جوش بهینه شده دارای ریزساختار با دانه های هم محور تبلور مجدد یافته و بافت کاملا متفاوت از فلز پایه و نمونه نورد تجمعی شده بود. به طوریکه ترکیبی از بافت های-B/B و C در نمونه جوش بهینه شده مشاهده شد که نشان از وقوع تبلور مجدد دینامیکی پیوسته در طی فرایند جوشکاری اصطکاکی – اختلاطی است.
مهرشاد علیمددی، مسعود گودرزی، سیدمحمدعلی بوترابی،
دوره 7، شماره 1 - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران 1400 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، ایجاد اتصال غیر همجنس آلومینیم Al6061 به فولاد St52 توسط فرایند جوشکاری اصطکاکی همزدنی و همچنین بررسی اثر سرعت پیشروی ابزار بر درشت ساختار و خواص مکانیکی اتصال حاصل است. با توجه به اینکه جوشکاری آلومینیم به فولاد توسط روشهای ذوبی به دلیل تشکیل ترکیبات بینفلزی بسیار مشکل است از اینرو با استفاده از جوشکاری اصطکاکی همزدنی سعی بر آن است که با تعیین و انتخاب پارامترهای بهینه، بتوان به اتصالی با ریزساختار و خواص مکانیکی مطلوب دست یافت. این تحقیق در سه سرعت پیشروی 16، 40 و 85 میلیمتر بر دقیقه انجام شد. با توجه به نتایج آنالیز تفکیک انرژی پرتو ایکس مشخص شد که لایۀ تشکیل شده در درز اتصال عمدتاً ترکیب بینفلزی است. در سه سرعت پیشروی بالاترین استحکام کششی نهایی در سرعتmm/min 85 به مقدارMPa 200 بدست آمد. با توجه به منحنی تنش کرنش، شکست در دو سرعت 16 و 40 میلیمتر بر دقیقه به صورت ترد بوده و در سرعت 85 میلیمتر بر دقیقه شکست نرم است. با استفاده از آزمون ریزسختی سنجی، بیشترین سختی در منطقۀ اختلاط آلومیـنیم HV 75 و در سـمت فولاد به فاصله mm 2/0 از درز اتصال HV 315 بدست آمد، که بالاتر از فلزهای پایه (فلز پایۀ آلومینیم بهطور میانگین HV 53 و فلز پایۀ فولاد بهطور میانگین HV245) است.
رضا صحیحی، روح اله عشیری، سید محمدعلی بوترابی،
دوره 9، شماره 2 - ( مقالات آماده انتشار 1404 )
چکیده
در این پژوهش، اثر جوشکاری قوس تنگستن با گاز محافظ (GTAW) در دو حالت جریان ثابت و جریان پالسی با فرکانسهای ۵ و ۲۰ هرتز بر جوشپذیری، ریزساختار و خواص مکانیکی سوپرآلیاژ Inconel 738LC مورد بررسی ومقایسه قرار گرفت. هدف اصلی، ارزیابی حساسیت به ترک ذوبشدگی در ناحیه متأثر از حرارت (HAZ) و شناسایی مکانیزمهای مؤثر بر بهبود جوشپذیری بود. نتایج نشان داد استفاده از جریان پالسی، بهویژه در فرکانس بالاتر (۲۰ هرتز)، موجب کاهش محسوس ترکهای ذوبشدگی و بهبود کیفیت اتصال گردید؛ بهگونهای که طول ترکها نسبت به حالت جریان ثابت بیش از ۵۰٪ کاهش یافت. افزایش فرکانس پالس سبب تغییر ساختار انجمادی از دندریتی ستونی به هممحور و کاهش جدایش بیندندریتی شد که به توزیع یکنواختتر و ریزتر کاربیدهای MC انجامید. همچنین استحکام کششی نهایی از ۷۵۱ مگاپاسکال در جریان ثابت به ۸۰۲ مگاپاسکال در نمونه پالسی ۲۰ هرتز (افزایش حدود ۶٫۷٪) و کرنش کلی از ۷٫۹۶٪ به ۹٫۸۳٪ (افزایش حدود ۲۳٪) رسید. سختی فلز جوش نیز از ۴۴۶ به ۴۶۸ ویکرز افزایش یافت. در مجموع، فرآیند GTAW با جریان پالسی فرکانس متوسط (۲۰ هرتز) با بهبود کنترل حرارتی و کاهش تنشهای انجماد، راهکاری مؤثر برای کاهش ترکخوردگی و ارتقای خواص مکانیکی در سوپرآلیاژ Inconel 738LC محسوب میشود.
