چکیده: (20042 مشاهده)
برای تهیه گیاهان عاری از بیماری ویروسی تریستزا، از ارقام نارنگی ساتسوما (ایشیکاوا، سوجییاما و میوگاوا)، تخمکهای نابارور از گیاهان مشکوک به بیماری، از باغ مهدشت ساری، روی چهار محیط غذایی مختلف کشت شد. جنینزایی از بافت نوسلوس تخمکها از دو رقم ایشیکاوا و سوجییاما، روی محیط کشت MS به ترتیب برابر 31% و 25%، و روی محیط کشت MT از رقم ایشیکاوا 5/40 % بود. تخمکهای بارور نشده رقم میوگاوا روی محیطهای کشت به کار رفته جنینزایی نداشتند. نمو جنینهای نوسلار ایشیکاوا و سوجییاما روی محیط کشت ME+GA3+MT به ترتیب 83% و 95% بود. در محیط کشت ME+ADE+GA3+MT، تمایز جنینها، تولید برگ و تشکیل گیاهچه دیده شد. رشد گیاهچهها از مرحله دو برگی، در شدت نور 1500 لوکس دو برابر رشد آن در شدت 800 لوکس بود. با آزمون پیوند جوانههای ارقام سوجییاما و ایشیکاوا روی نهالهای حساس و عاری از ویروس کیلایم، علایمی دال بر آلودگی به بیماری تریستزا در گیاهان پیوندی مشاهده نگردید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومی دریافت: 1386/10/19 | انتشار: 1380/4/24