چکیده: (22118 مشاهده)
به منظور تعیین تجزیهپذیری ماده خشک و پروتئین خام دانههای سورگوم جارویی ورقه شده با بخار، و سورگوم جارویی آسیاب شده و جو آسیاب شده در شکمبه، آزمایشی با استفاده از سه رأس میش فیستولاگذاری شده از ناحیه شکمبه به روش کیسههای نایلونی انجام گردید. نمونهها با استفاده از غربال دو میلیمتری آسیاب شد. کیسههای حاوی 5/3 گرم نمونه در زمانهای 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت در شکمبه قرار داده شد. کیسهها پس از خروج از شکمبه با جریان آب شیر شسته شد.
تجزیهپذیری مؤثر در سرعتهای عبور 5 و 8 درصد در ساعت، برای سورگوم جارویی ورقه شده با بخار، به طور معنیداری بیشتر از سورگوم آسیاب شده بود (59 و 53 درصد در مقابل 43 و 35 درصد). سورگوم جارویی ورقه شده با بخار، ماده خشک محلول بیشتری نسبت به جو و سورگوم آسیاب شده داشت (23 در برابر 14 درصد). افزون بر این، بخش نامحلول ماده خشک در سورگوم جارویی ورقه شده با بخار کمتر از جو و سورگوم آسیاب شده بود. فراوری سورگوم جارویی با بخار به طور مؤثری پروتئین محلول دانه را کاهش داد، ولی سرعت تجزیه پروتئین نامحلول تغییر نیافت. نتایج این پژوهش نشان داد که دانه سورگوم جارویی فرایند شده با بخار، نسبت به دانههای آسیاب شده، مقادیر بیشتری از مواد مغذی را در اختیار میکروارگانیزمهای شکمبه قرار میدهد. به سخن بهتر، استفاده از کارآمدترین شیوههای فراوری دانه سورگوم جارویی در تغذیه نشخوارکنندگان ضروری است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومی دریافت: 1386/10/19 | انتشار: 1382/1/26