S. Rastgoo, B. Ghahraman, H. Sanei Nejad, K. Davary, S. R. Khodashenas. Estimation of Erosion and Sedimentation of Tang-e-Kenesht Basin with Empirical Models of MPSIAC and EPM Using GIS. jwss 2006; 10 (1) :91-105
URL:
http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-525-fa.html
سعید راستگو ، بیژن قهرمان ، حسین ثنایینژاد ، کامران داوری ، سعیدرضا خداشناس . برآورد فرسایش و رسوب حوضه آبخیز تنگکنشت با مدلهای تجربی MPSIAC و EPM به کمک GIS. علوم آب و خاک. 1385; 10 (1) :91-105
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-525-fa.html
چکیده: (23727 مشاهده)
حوضه مورد بررسی در شمال شهر کرمانشاه قرار گرفته است. مساحت حوضه 14348 هکتار، حداکثر ارتفاع آن 3300 و حداقل آن 1400 متر میباشد. بر اساس طبقهبندی اقلیمی به روش آمبرژه و دمارتن، اقلیم حوضه از نوع مرطوب و پوشش زنده گیاه در آن از 25 تا 55 درصد متغیر است. بر اساس مطالعات قابلیت اراضی و خاکشناسی، چهار تیپ اصلی اراضی کوهستانی، تپهای، آبرفتهای باد بزنی شکل سنگریزهدار و دشتهای دامنهای در حوضه مشخص شدهاند. در این پژوهش لایههای مربوط به مدلهای ( MPSIAC (Modified Pasific Southwest Inter Agency /> و ( EPM ( Erosion Potential Method /> ابتدا در محیط نرمافزار Autocad اصلاح شدند و سپس با استفاده از نرمافزار Arc-Info برای لایههای اطلاعاتی توپولوژی ساخته شد. بعد از انجام این مراحل عملیات مدیریتی و انطباق لایهها به وسیله نرمافزار Arc-Veiw انجام شد. بر اساس روش MPSIAC، میزان فرسایش سالانه حوضه 7/1002 m3/km2 و بر اساس روش EPM این مقدار 2/1739 m3/km2 به دست آمد. همچنین میزان رسوب سالانه در روش MPSIAC و EPM به ترتیب برابر با 8/307 m3/km2 و 7/521 m3/km2 محاسبه شد. کلاس فرسایشی مدل MPSIAC متوسط و کلاس فرسایشی مدل EPM در گروه شدید قرار گرفت که با مشاهدات صحرایی چندان منطبق نبود. با توجه به تحقیقات صورت گرفته مدل MPSIAC، نتایج بهتری را نسبت به مدل EPM ارائه میکند.
واژههای کلیدی: فرسایش،
رسوب،
GIS،
EPM،
MPSIAC
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومی دریافت: 1386/10/19 | انتشار: 1385/1/26