جلد 11، شماره 41 - ( پاییز 1386 )
جلد 11 شماره 41 صفحات 320-309 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
E. Karimi, H. Rouhani, D. Zafari1, Gh. Khodakaramian, M. Taghinasab. Biological Control of Vascular Wilt Disease of Carnation Caused by Fusarium oxysporum f.sp. dianthi by Bacillus and Pseudomonass Strains Isolated from Rhizosphere of Carnation . jwss 2007; 11 (41) :309-320
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-746-fa.html
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-746-fa.html
ابراهیم کریمی ، حمید روحانی ، دوستمراد ظفری ، غلام خداکرمیان ، میثم تقی نسب . کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی آوندی میخک با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین‌های باسیلوس و سودوموناس جدا شده از فراریشه میخک . علوم آب و خاک. 1386; 11 (41) :309-320
چکیده: (21868 مشاهده)
جهت کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی آوندی میخک، ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f.sp . dianthi، اثر آنتاگونیستی 141 باکتری جدا شده از فراریشه (ریزوسفر) میخک علیه قارچ بیمارگر به روش کشت متقابل مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد، 16 استرین دارای خاصیت آنتاگونیستی بودند که 7 استرین با بیشترین هاله بازدارندگی برای آزمون‌های بعدی انتخاب شدند. بر اساس آزمون‌های بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی استرین‌های E31 و E57 به عنوان Bacillus cereus، استرین‌های E76، E93، E102 و E121 به عنوان Bacillus subtilis و جدایه E130 به عنوان bv. III Pseudomonas fluorescens شناسایی شدند. در آزمون‌های آزمایشگاهی تمامی استرین‌ها نسبت به شاهد، با تولید متابولیت‌های فرار و متابولیت‌های مایع خارج سلولی از رشد میسلیومی بیمارگر جلوگیری کردند. این پدیده همراه با بعضی تغییرات مرفولوژیکی در هیف‌ها مشاهده گردید. متابولیت‌های استخراجی این استرین‌ها نیز باعث کاهش تعداد کنیدیوم و توانایی جوانه‌زنی کنیدیوم‌های بیمارگر شدند. در بررسی‌های صورت گرفته در شرایط کنترل شده با استفاده از خاک سترون و غیرسترون، تأثیر استرین‌های باکتریایی به دو روش آلوده‌سازی خاک و آغشته‌سازی ریشه به باکتری‌ها روی شدت بیماری، درصد گیاهان سالم و فاکتورهای رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت. استرین‌های E57 و E121 به هر دو روش آلوده‌سازی خاک و آغشته‌سازی ریشه و جدایه E130 فقط به روش آغشته‌سازی ریشه، بیشترین تأثیر را در کاهش شدت بیماری و افزایش درصد گیاهان سالم از خود نشان دادند. استرین‌های E57 و E121 و E130 نسبت به شاهد به طور معنی‌داری وزن خشک گیاه را افزایش دادند. بیشترین وزن خشک در روش آلوده‌سازی خاک مربوط به جدایهE57 و در روش آغشته‌سازی ریشه مربوط به جدایهE130 بود.
واژه‌های کلیدی: Pseudomonas fluorescens، Bacillus cereus، Bacillus subtilis، کنترل بیولوژیکی، پژمردگی آوندی، میخک
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
