رواناب سطحی یکی از دلایل اصلی در فرسایش و کاهش حاصلخیزی خاک، رسوبگذاری در مخازن و کاهش کیفیت آب رودخانه است. بنابراین، پیشبینی دقیق پاسخ حوضه به رویدادهای بارش، بسیار مهم است. مدلهای هیدرولوژیک، نمایش ساده شدهای از سامانه واقعی آبخیز هستند، که به مطالعه درباره عملکرد حوضه در واکنش به ورودیهای گوناگون و فهم بهتر فرآیندهای هییدرولوژی کمک میکنند. با توجه به تنوع مدلهای بارش- رواناب، انتخاب یک مدل مناسب برای حوضه بهمنظور برنامهریزی و مدیریت منابع آب حائز اهمیت است و در این راستا قابلیتها ومحدودیتهای مدلها میتواند در انتخاب آنها اثرگذار باشد. لذا در این پژوهش، کارایی مدل IHACRES در شبیهسازی روزانه رواناب حوضه ناورود با استفاده از معیارهای ارزیابی ناش- ساتکلیف و میانگین خطای کل(Bias) مورد بررسی قرار گرفت. در تحقیق حاضر از آمار بارش، دما و دبی با گام زمانی روزانه و با بهرهگیری از دادههای موجود در ایستگاههای خلیان وخرجگیل طی سالهای آبی 1390- 1385 استفاده شده است. بهاینترتیب که 36 ماه از مهر 1385 برای کالیبراسیون مدل و 36 ماه از مهر 1388 تا شهریور 1391 برای آزمون مدل انتخاب شد. در نهایت نتایج نشان داد که میزان نمایه ناش ساتکلیف و میانگین خطای کل در دوره واسنجی بهترتیب 57/. و 53/8 و در مرحله آزمون 48/. و 9/14 است. بنابر نتایج حاصل، مدل مورد استفاده نشان داد دارای دقت قابل قبولی در شبیهسازی جریان حوضه مورد مطالعه است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |