جلد 12، شماره 45 - ( پاییز 1387 )
جلد 12 شماره 45 صفحات 237-231 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi Z, Rahemi M. Comparison of Essential Oils of Clove, Thyme and Imazalil Fungicide on Blue Mold ( Penicillium italicum Wehemer) of Citrus Fruits in Storage. jwss 2008; 12 (45) :231-237
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-915-fa.html
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-915-fa.html
کریمی زهرا، راحمی مجید. مقایسه عصارههای روغنی آویشن و میخک و قارچکش ایمازالیل بر پوسیدگی کپک آبی ( Penicillium italicum ) میوههای مرکبات در انبار سرد. علوم آب و خاک. 1387; 12 (45) :231-237
چکیده: (34721 مشاهده)
یکی از مهم‌ترین علل ایجاد ضایعات پس از برداشت مرکبات، عوامل بیماری‌زا هستند. آزمایش‌هایی در قالب طرح کاملاً تصادقی با چهار تکرار در سال‌های 1383- 1384 روی لیمو شیرین و پرتغال والسیا به اجرا در آمد. تیمارها شامل عصارههای روغنی خالص و محلول در الکل 25 درصد، با غلظت‌های 1/0، 3/0 و 5/0 درصد و ایمازالیل(2 میلی لیتر در لیتر) بود. کاربرد عصارههای روغنی خالص میخک و آویشن روی پرتقال والنسیا در سال 1383 موجب کاهش پوسیدگی از ٩0 درصد در شاهد به ترتیب به صفر و 5/12 درصد شدند. عصارههای خالص میخک و آویشن در سال اول آزمایش پوسیدگی میوههای لیمو شیرین را از 90 درصد در شاهد به ترتیب به صفر و 6 درصد کاهش دادند. در سال دوم نیز نتایج مشابهی به دست آمد و عصارههای خالص روغن میخک و آویشن پوسیدگی لیمو شیرین را از 90درصد شاهد به صفر رساندند. در سال دوم، عصاره روغنی آویشن درالکل 25 درصد حل شدند و با غلظت‌های 1/0، 3/0 و 5/0 درصد پوسیدگی را در لیمو شیرین از 85 درصد در شاهد به ترتیب به 65، 41 و 26 درصد کاهش دادند، همچنین عصاره روغنی میخک محلول در الکل 25 درصد با غلظت‌های 1/0، 3/0 و 5/0 درصد پوسیدگی را به ترتیب به 60 ،30 و 5/22 درصد کاهش دادند که همگی نسبت به شاهد معنیدار بود. مقایسه اثر عصارههای روغنی خالص میخک و آویشن با قارچکش از نظر آماری تفاوت معنیداری در کاهش پوسسیدگی نشان نداد. تیمارهای میخک و آویشن درالکل 25 به اندازه قارچکش موثر نبودند.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
