کیفیت و کمیت آب به دلیل تغییر اقلیم و فعالیت‌های انسانی به مهم‌ترین نگرانی کشورهای جهان تبدیل شده است. علاوه‌براین تغییرات پوشش و کاربری اراضی و اقلیم به‌عنوان دو عامل مهم و تأثیرگذار بر دبی شناخته شده‌اند. در این پژوهش از چهار مدل تغییر اقلیم HADGEM۲-ES، GISS-E-R، CSIRO-M-K-۳-۶-۰، CNRM-CM۵,۰ تحت دو سناریوی حدی RCP۲.۶ و RCP۸.۵ به‌عنوان سناریوهای تغییر اقلیم در دوره آینده ۲۰۵۰-۲۰۲۰ استفاده شد. سناریوی کاربری اراضی آینده (۲۰۵۰) با استفاده از الگوریتم CA-Markov در نرم‌افزار IDRISI با استفاده از نقشه‌های کاربری زمین در سال‌های ۱۹۸۳ و ۲۰۲۰ تهیه شد. مدل SWAT به‌منظور شبیه‌سازی بهتر فرایندهای هیدرولوژیک در دوره ۲۰۱۲-۱۹۸۴ واسنجی و برای دوره ۲۰۱۹-۲۰۱۳ اعتبارسنجی شد و برای ارزیابی اثرات جداگانه و ترکیبی تغییر اقلیم و کاربری اراضی روی دبی مورداستفاده قرار گرفت. پیش‌بینی نتایج تأثیرات تغییر اقلیم بر دبی نشان‌دهنده کاهش دبی در بیشتر مدل‌ها تحت دو سناریو RCP۲.۶ و RCP۸.۵ است. متوسط بیشترین میزان کاهش و افزایش تحت سناریوی RCP۲.۶ به‌ترتیب ۶۰ و ۳۰ درصد است. این کاهش چشمگیر پیش‌بینی‌شده تحت سناریوی RCP۸.۵ بیشتر است. بررسی اثرات توأم تغییر اقلیم و کاربری اراضی نشان داد، متوسط کاهش دبی در ماه‌های اکتبر، نوامبر، دسامبر و ژانویه تحت دو سناریو به‌ترتیب ۲/۴۶ و ۵۸ درصد است. متوسط افزایش دبی تحت سناریوی RCP۸.۵ ماه‌های آپریل و می در مدلHadGEM۲ES ۴۷ درصد پیش‌بینی شده است.
