۳ نتیجه برای سعید اسماعیل خانیان
محمد حسین بنابازی، سعید اسماعیل خانیان، سیدرضا میرائی آشتیانی، محمد مرادی شهربابک،
جلد ۱۰، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۸۵ )
چکیده
در مطالعه حاضر تنوع ژنتیکی درون و بین پنج جمعیت گوسفند ایرانی (سنجابی، کردی کردستان، کردی خراسان، مهربان و مغانی) با استفاده از شش جفت آغازگر ریزماهواره‌ای (McMA۲، McMA۲۶، MAF۶۴، OarCP۲۶، OarAE۶۴ و OarFCB۳۰۴) بررسی گردید. واکنش‌های PCR با تمام آغازگرها بجز OarAE۶۴ به‌خوبی انجام گردید. تمامی جایگاه‌ها در همه جمعیت‌ها چند شکل بودند. سه آلل اختصاصی در دو جایگاه برای جمعیت کردی خراسان به‌دست آمد ولی فراوانی قابل ملاحظه‌ای نداشتند. به‌جز جمعیت مغانی برای جایگاه McMA۲، تمامی جمعیتهای مورد مطالعه در جایگاه‌های ریزماهواره‌ای مورد بررسی در تعادل هاردی-واینبرگ بودند(۰۰۵/۰> P). کمترین و بیشترین فاصله ژنتیکی DA به‌ترتیب بین جمعیتهای کردی کردستان و کردی خراسان (۲۳۴/۰) و بین سنجابی و مغانی (۳۸۸/۰) به‌دست آمد. در گروه‌بندی جمعیت‌ها بر اساس ماتریس فاصله ژنتیکی DA، که با دو روش پیوند همجواری (NJ) و روش جفت گروهی غیر وزنی از طریق میانگین حسابی (UPGMA) انجام شد، دو جمعیت کردی خراسان و کردی کردستان با هم و سپس سنجابی با آنها در یک گروه قرار گرفت و جمعیت مهربان و مغانی یک گروه مجزا تشکیل دادند. بیشترین و کمترین تنوع درون جمعیتی، که برای هر جمعیت به‌صورت متوسط هتروزایگوسیتی مورد انتظار در همه جایگاه‌ها برآورد گردید، بترتیب مربوط به جمعیتهای مهربان (۸۴۷/۰) و کردی خراسان (۷۴۴/۰) بود. همچنین زمان انشقاق بین دو جمعیت کردی ۴۴۵ سال به‌دست آمد که با شواهد تاریخی همخوانی دارد.
علیرضاخان احمدی، قدرت اله رحیمی، اردشیر نجاتی جوارمی، سعید اسماعیل خانیان،
جلد ۱۱، شماره ۴۰ - ( تابستان ۱۳۸۶ )
چکیده
به منظور شناسایی واریانس ژنتیکی مرغان ایستگاه تکثیر و اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران با استفاده از نشانگرهای RAPD نمونه‌های خون از ۱۰۰ قطعه مرغ و خروس تهیه و DNA آنها به روش بهینه یافته نمکی (Salting out) استخراج گردید. از ۲۰ آغازگر مورد استفاده در این تحقیق ۱۴ آغازگر توانستند باندهای مناسب و قابل قبولی را تکثیر نمایند. محصولات واکنش زنجیره‌ای پلی مراز (PCR) با استفاده از ژل آگارز ۵/۱ % الکتروفورز شد. با استفاده از این تعداد آغازگر۱۴۰ باند شناسایی که از این تعداد ۶۳ باند چند شکل و ۷۷ باند یک شکل شناسایی شد. تعداد باندهای شناسایی شده به ازای هر آغازگر بین ۱۶-۴ با دامنه تغییرات ۲۱۰۰- ۲۰۰ جفت باز بوده میزان چند شکلی بدست آمده در این جمعیت ۴۵% بوده است بیشترین درصد چند شکلی مربوط به آغازگر PR-۹ با ۷۲% و کمترین درصد چند شکلی مربوط به آغازگر PR-۱۴ با ۱۶% نشانداده شد. فراوانی اشتراک باندی (BSF) برای هر آغازگر محاسبه و در دامنه ۹۶/۰-۷۹/۰ بوده است. تشابه ژنتیکی درون جمعیتی (WGS) بعنوان متوسط فراوانی اشتراک باندی و واریانس ژنتیکی محاسبه و مقدار آنها به ترتیب برابر ۸۹/۰ و ۱۱/۰ برآورد شد. در نتیجه سطح بالای چند شکلی بعد از ده نسل انتخاب می‌تواند مبین ارزیابی درست ژنتیکی، راه‌کارهای انتخاب مناسب و همچنین اندازه مؤثر جمعیت می‌باشد.
سعید اسماعیل خانیان، اردشیر نجاتی جوارمی، فضل‌ا... افراز، پیمان دانشیار، صابر قنبری،
جلد ۱۱، شماره ۴۱ - ( پاییز ۱۳۸۶ )
چکیده
در این مطالعه به منظور تعیین سطح تنوع ژنتیکی در جمعیت گوسفند بلوچی از ۱۹ جایگاه ریزماهواره‌ای استفاده شد. نمونه‌های خون کامل از تعداد ۱۵۶ راس گوسفند بلوچی در ایستگاه اصلاح دام شمال شرق کشور (عباس‌آباد- مشهد) تهیه و استخراج DNA به روش استخراج نمکی بهینه شده انجام شد. تمام نشانگرهای مورد استفاده به غیر از نشانگر UNC۵C جایگاه‌های مربوطه را تکثیر کردند. محصولات PCR با استفاده از الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید واسرشته ساز ۸% تفکیک و رنگ آمیزی به روش نیترات نقره سریع انجام شد. فراوانی‌های آللی و ژنوتیپی به روش شمارش مستقیم به‌دست آمد و برآورد معیارهای مختلف تنوع درون جمعیتی و معیارهای چندشکلی برای هر نشانگر برآورد شد. آزمون تعادل هاردی- واینبرگ نشان داد که این جمعیت به‌جز در جایگاه OarAE۱۰۱، در سایر جایگاه‌ها انحراف معنی‌داری از حالت تعادل داشت (P<۰,۰۰۵). دامنه هتروزیگوسیتی (تنوع ژنی) برای این جایگاه‌ها بین ۱/۰ تا ۹۳/۰ متفاوت بود. همچنین دو جایگاه BM۱۳۲۹ و BULG۵E یک شکل بودند. در مجموع نتایج حاکی از چند شکل بودن اکثر نشانگرهای مورد مطالعه بود که امکان استفاده از آنها را در مطالعات بعدی در این جمعیت تأیید می‌کند.
