شناسایی تغییرات کاربری اراضی برای ارزیابی و پایش مناطق حساس با هدف برنامه‌ریزی و مدیریت پایدار سرزمین امری ضروری است. سنجش از دور و استفاده از فناوری سیستم اطلاعات جغرافیایی، امروزه به‌عنوان یکی از روش‌های متداول و رایج دنیا در امر پایش بررسی تغییرات سرزمین به‌ویژه در بررسی اراضی با وسعت بالا به‌شمار می‌رود. در این مطالعه روند تغییرات مکانی کاربری اراضی در حوزه سد کارون ۳ در زمان‌های قبل و بعد از احداث و آبگیری سد با استفاده از علم سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی طی یک دوره ۲۷ ساله بررسی شد. در این پژوهش، تصاویر ماهواره‌ای لندست ۵ سنجنده TM مربوط به سال‌های ۱۹۹۱ و ۲۰۰۸ و لندست ۸ سنجنده OLI سال ۲۰۱۸ مورد تجزیه و تحلیل و پردازش قرار گرفت. با استفاده از طبقه‌بندی شی‌ءگرا نقشه‌های کاربری اراضی برای سه مقطع زمانی ۱۹۹۱، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۸ با صحت کلی شاخص کاپا به‌ترتیب ۰/۹۳ و ۰/۸۹ درصد برای سال ۱۹۹۱، ۰/۹۴ و ۰/۸۸ درصد در سال ۲۰۰۸ و ۰/۹۳ و ۰/۸۶ درصد سال ۲۰۱۸ تهیه شد. نتایج نشان می‌دهد کاربری آب منطقه با وسعت ۳۷/۶۸ کیلومترمربع روند افزایشی و اراضی کشاورزی و مناطق مسکونی با وسعت به‌ترتیب ۱۳۹/۰۴ و ۲۲۶/۵۶ روند کاهشی، اراضی جنگلی با وسعت ۱۰۴۱/۴۹ به‌عنوان پوشش غالب منطقه باقی ماند و اراضی مرتعی با طی کردن روند کاهشی افزایش در هر دو دوره بعد از کاربری جنگل با وسعت ۸۷۸/۸۷ بیشترین وسعت را داشتند. با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان گفت احداث سد کارون ۳ باعث زیرآب رفتن زمین‌های کشاورزی و تبدیل آنها به کاربری دیگر شده است، درنتیجه مردم روستا به‌دلیل از دست دادن شغل خود مجبور به مهاجرت شده‌اند و مناطق مسکونی رها شده به سایر کاربری‌های تبدیل می‌شوند.
