مریم رضایی پاشا، عطااله کاویان، قربان وهابزاده،
جلد ۱۵، شماره ۵۸ - ( علوم و فنون كشاورزي و منابع طبيعي، علوم آب و خاک-زمستان ۱۳۹۰ )
چکیده
فرسایش پاشمانی باران بهعنوان اولین رویداد در فرسایش خاک، حرکت ذرات و کلوخههای خاک را سبب میشود، و یک فرآیند مهم در فرسایش بینشیاری محسوب میشود. نرخ جدایش در فرسایش پاشمانی با ویژگیهای خاک و باران مرتبط بوده و تحت تأٔثیر فرسایندگی باران و فرسایشپذیری خاک است. بنابراین در این بررسی نرخ فرسایش پاشمانی و مقایسه آن در کاربریهای مختلف و ارتباط آن با برخی خصوصیات خاک مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ۱۲۰ نمونه خاک از سه کاربری اراضی مجاور هم شامل جنگل، مرتع و کشاورزی در دو عمق ۰-۱۰ و۱۰-۲۰ سانتیمتری از حوزه آبخیز کسیلیان جمعآوری شد. اندازهگیری فرسایش پاشمانی تحت شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از شبیهساز باران و فنجان پاشمان انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری بین نرخ فرسایش پاشمانی در کاربریهای مختلف وجود ندارد و تغییر کاربری جنگل به کاربری کشاورزی و مرتع درصد ماده آلی را به ترتیب ۹۳/۵۹ و ۶۲/۳۳ درصد در عمق سطحی و ۳۳/۳۳ و ۵۹/۲۵ درصد در عمق زیرین کاهش داده است. درصد سیلت در کاربری کشاورزی دارای همبستگی مثبت معنیدار (۷۴۲/ ۰=r ، ۰۱۸/۰= p)، ماده آلی در کاربری مرتع دارای همبستگی منفی معنیدار (۷۹۸/۰= r ، ۰۰۱/ ۰= p) و شاخص فرسایشپذیری خاک در کاربری کشاورزی دارای همبستگی مثبت معنیدار (۶۶۸/۰ r =و ۰۰/۰ p=) با نرخ پاشمان است.