علی زمردیان، علیرضا علامه،
جلد 6، شماره 4 - ( زمستان 1381 )
چکیده
برنج پس از گندم مهمترین منبع غذایی مردم ایران است. خشک کردن برنج پس از برداشت، به خاطر داشتن رطوبت بیش از حد مجاز در فراوری و یا انبارداری، لازم و ضروری است. در بیشتر مناطق برنجخیز ایران، این غله به صورت سنتی، با پهن کردن شلتوک در سطح گسترده و با عمق کم در برابر تابش خورشید خشک میشود، که نتیجه آن افزایش افت کمّی و کیفی محصول میباشد. زیرا شلتوک بدون هیچ گونه حفاظت و به مدت نسبتاً طولانی رها میشود، که سبب هدر رفتن محصول در اثر حمله پرندگان و جوندگان، آلوده شدن به گرد و غبار، خطر بارانهای موسمی، و ایجاد تنشهای حرارتی و رطوبتی میگردد. در این آزمایش خشک کردن شلتوک به روش لایههای نازک، با استفاده از یک خشککن خورشیدی از نوع غیر فعال مختلط، که جریان هوا در آن به صورت جا به جایی آزاد (در اثر نیروهای محرک شناوری) برقرار میشود، با بهرهگیری از معادلات نیوتن و پیج بررسی گردید. هدف اصلی این آزمایش بررسی شرایط خشک شدن برنج به روش لایههای نازک و تعیین ضخامت بهینه لایه بود.
دادههای آزمایشگاهی گویای این است که ضخامت دو سانتیمتری همگونی قابل قبولی با مدلهای ریاضی حاکم بر خشک شدن به روش لایههای نازک دارد. بنابراین، میتوان عمق دو سانتیمتری را لایه نازک به حساب آورد، در صورتی که عمقهای بیشتر از دو سانتیمتر چنین نتیجهای را به دست نمیدهند.