۱۲ نتیجه برای نوشاد
حمید نوشاد، عبدالمجید رونقی، نجف علی کریمیان،
جلد ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۰ )
چکیده
مصرف کودهای شیمیایی ازته در کشت ذرت (.Zea mays L) بر پایه اندازه‌گیری ازت قابل جذب خاک، می‌تواند باعث کاهش میزان مصرف کودهای ازته و آلودگی محیط زیست، به ویژه آبهای زیرزمینی و آشامیدنی شود. هدف‌های این پژوهش عبارت بود از: ۱) تعیین غلظت بحرانی ازت نیتراتی خاک در مرحله ۴-۶ برگی، ۲) بررسی چگونگی توزیع ازت نیتراتی در خاک، ۳) تعیین میزان ازت مورد نیاز ذرت دانه‌ای، ۴) تعیین میزان ازت نیتراتی باقی مانده در خاک پس از برداشت محصول و ۵) استفاده از کلروفیل‌متر دستی در ارزیابی وضعیت ازت گیاه. آزمایش در شرایط مزرعه و به صورت کرت‌های خرد شده در چارچوب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار، در دو ایستگاه پژوهشی باجگاه و کوشکک (استان فارس)، در سال ۱۳۷۶ اجرا گردید. کرت‌های اصلی شامل شاهد و سه سطح ۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ کیلوگرم ازت در هکتار از منبع کودی اوره بود. در مرحله ۴-۶ برگی، هر کرت اصلی به دو کرت فرعی تقسیم شد، و در یکی از دو کرت فرعی کود ازته به میزان ۶۰ کیلوگرم در هکتار به عنوان سرک به خاک اضافه، و از کرت فرعی دیگر به عنوان شاهد استفاده گردید.
نتایج نشان داد که در مرحله ۴-۶ برگی، غلظت بحرانی ازت نیتراتی در عمق صفر تا ۳۰ سانتی‌متری برای عملکرد نسبی حدود ۹۰ درصد، در خاک باجگاه ۱۲-۱۴ و در خاک کوشکک ۸-۱۰ میلیگرم در کیلوگرم خاک بود. بیشترین ضریب تعیین میان عملکرد دانه ذرت با ازت نیتراتی در عمق صفر تا ۳۰ سانتی‌متری، در خاک باجگاه در نمونه خاک کف، و در خاک کوشکک مربوط به نمونه مرکب خاک کف و شانه بود. در دو منطقه بیشترین محصول دانه ذرت حدود ۱۴ تن در هکتار با ۵/۱۵ درصد رطوبت بود، که با کاربرد ۱۲۰ کیلوگرم ازت به صورت پیش کشت و ۶۰ کیلوگرم ازت سرک به دست آمد، که حدود نصف مصرف کشاورزان منطقه می‌باشد. بیشترین غلظت ازت نیتراتی باقی‌مانده در خاک پس از برداشت محصول، در خاک باجگاه و کوشکک به ترتیب ۲۴ و ۱۸، و کمترین آن ۶/۲ و ۳ میلیگرم در کیلوگرم خاک بود. بیشترین محصول دانه ذرت هنگامی به دست آمد که عدد خوانده شده توسط کلروفیل متر در قسمت میان برگ و در مرحله خمیری شدن دانه، در دو منطقه مورد مطالعه برابر با ۴۹ بود. به طور کلی، به نظر می‌رسد میزان ازت مصرفی به وسیله کشاورزان منطقه بیش از حد مورد نیاز ذرت است.
مسعود نوشادی، سیف‌الله امین، نوروز ملکی،
جلد ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۲ )
چکیده
استفاده روزافزون از علف‌کش‌هایی مانند آترازین، نگرانی‌هایی را در خصوص آلودگی خاک و آبهای زیرزمینی ایجاد کرده است. پژوهش حاضر در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز روی خاک سری دانشکده صورت گرفته و تغییرات غلظت و حرکت آترازین را در عمق‌های مختلف خاک، و در زمان‌های متفاوت در طول دوره رشد بررسی نموده است. همچنین، پتانسیل آلودگی خاک و آبهای زیرزمینی در اثر آترازین بررسی، و مدل PRZM-۲ برای شبیه‌سازی غلظت آترازین ارزیابی شده است. آزمایش در یک مزرعه ذرت با سه پلات به ابعاد ۱۱۱۹ متر (۲۰۹ متر مربع) انجام شده و در هر پلات آترازین به مقدار ۵/۳ کیلوگرم آ. آی.در هکتار به کار رفته است. برای اندازه‌گیری غلظت آترازین در خاک در طول فصل رشد، نمونه‌های خاک از عمق‌های ۰-۱۰۰ سانتی‌متر در لایه‌های ۱۰ سانتی‌متری، در هفت زمان مختلف جمع‌آوری گردید. داده‌های به دست آمده نشان داد که غلظت آترازین با گذشت زمان در پروفیل خاک کاهش می یابد، به طوری که حداکثر عمقی که آترازین در آن ردیابی گردید ۵۰ سانتی‌متر بود. پارامترهای آماری شامل ME، EMSE، EF و CRM، برای مقایسه داده‌های مشاهده شده و پیش‌بینی شده توسط مدل PRZM-۲ استفاده گردید، که برای کلیه داده‌ها در همه زمان‌ها و عمق‌های خاک به ترتیب ۷۸/۲ ، ۱۲/۷۳ ، ۰/۴۹ ،۰/۲۵ میلیگرم در کیلوگرم خاک است. نتایج شبیه‌سازی دارای هم‌خوانی نسبتا"خوبی با داده‌های مشاهده شده می‌باشد. بنابراین، می‌توان از مدل PRZM-۲ برای شبیه‌سازی حرکت آترازین در خاک و آلودگی آبهای زیرزمینی استفاده کرد.
احمد کریمی، مسعود نوشادی، محسن احمدزاده،
جلد ۱۲، شماره ۴۶ - ( (ب)-زمستان ۱۳۸۷ )
چکیده
در این تحقیق برای بررسی اثر ماده اصلاحی ایگیتا بر رشد گیاه، وضعیت پژمردگی، امکان ادامه حیات گیاه، تعیین توانایی نگه‌داری و جذب رطوبت در خاک، دور آبیاری و میزان آب مصرفی، اقدام به کاشت گیاه آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در سه نوع خاک سطحی با بافت رسی، لومی و شنی گردید. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار که شامل ٤٥ تیمار بود، اجرا شد. تیمارهای اصلی شامل چهار سطح کاربرد ماده اصلاحی ایگیتا (٠٥/٠، ١/٠، ٢/٠ و ٣/٠ درصد وزنی) و یک تیمار شاهد بدون استفاده از این ماده، بودند. نتایج به‌دست آمده در این بررسی عبارت‌اند از: ۱- افزودن این ماده به خاک باعث تغییراتی در درصد فازهای جامد، گاز و مایع موجود در خاک شده است. در این آزمایش با کاربرد ٠٥/٠، ١/٠، ٢/٠ و ٣/٠ درصد وزنی از ماده ایگیتا افزایش حجم قبل از کاشت بین ۴۰ـ۱۰ درصد برای خاک رسی، بین ٣٢- ٥ درصد برای خاک لومی و بین ۳۷ـ۹ درصد برای خاک شنی می‌باشد. ٢- در اثر کاربرد ایگیتا جذب عناصر غذایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) افزایش یافت. بیشترین جذب عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در خاک‌های رسی، لومی و شنی به ترتیب در مقادیر کاربرد ۰۵/۰، ۱/۰ و ۳/۰ درصد ایگیتا می‌باشد که این مقادیر در سطح اطمینان ۹۰ درصد معنی‌دار می‌باشد. ٣- افزودن این ماده به خاک باعث افزایش ظرفیت نگه‌داری رطوبت و آب قابل استفاده در خاک شده و در نتیجه دور آبیاری زیاد می‌گردد. افزایش دور آبیاری در خاک رسی بین ۱۳۰ـ۳۰، در خاک لومی بین ۱۲۰ـ۶۰ و در خاک شنی بین ۳۰۰ـ۱۵۰ درصد است. مقدار صرفه‌جویی در مصرف آب، در خاک رسی ۳۰ درصد، در خاک لومی ۴۰ درصد و در خاک شنی حدود ۷۰ درصد می‌باشد. ٤- افزودن ماده اصلاحی به خاک باعث به تعویق انداختن زمان پژمردگی گیاه گردید. در خاک‌های با بافت رسی و لومی با کاربرد ٣/٠درصد ماده اصلاحی زمان وقوع نقطه پژمردگی موقت به ترتیب از ٤ روز به ١٠ روز (١٥٠درصد افزایش)، و در خاک شنی از ٤ روز به ١٢ روز (٢٠٠درصد افزایش) تغییر یافته است. زمان وقوع پژمردگی دائم نیز در خاک رسی از ٨ روز به ١٢ روز (٥٠درصد افزایش)، در خاک لومی از ٧ روز به ١٢ روز (۴/۷۱ درصد افزایش) و در خاک شنی از ٩ روز به ١٤ روز (۵/۵۵ درصد افزایش) تغییر یافته است. بنابراین افزایش این ماده اصلاحی بین ٥٠ تا ٧١ درصـد زمان وقوع پژمردگـی دائم و بین ١٥٠ تا ٢٠٠ درصد زمان وقوع پژمردگی موقت را به تأخیر انداخته است.
مریم آسمان رفعت، سیدحسن طباطبائی، مسعود نوشادی، حبیب‌اله بیگی هرچگانی،
جلد ۱۸، شماره ۶۸ - ( مجله علوم و فنون كشاورزي و منابع طبيعي-علوم آب و خاك-تابستان- ۱۳۹۳ )
چکیده
یکی از راه‌های کاهش فلزات سنگین از محلول‌های آبی، استفاده از زئولیت است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کاربرد زئولیت در حذف چند فلز از محلول با غلظت‌های مختلف است. این پژوهش در قالب یک طرح آزمایشی کرت‌های خردشده با ۴۵ تیمار و ۳ تکرار در محل دانشگاه شیراز در تابستان ۱۳۹۰ انجام شد. تیمارهای پژوهش شامل ۵ غلظت آلاینده و ۳ اندازه مختلف زئولیت (۰۷۵/۰ ، ۲/۰ و ۴۲۵/۰ میلی‌متر) بوده‌اند. برای سرب غلظت‌های۴۰، ۲۵۰، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۲۵۰ میلیگرم بر لیتر و برای نیکل و کادمیم غلظت-های ۴، ۶، ۱۵، ۲۰ و ۴۰ میلیگرم بر لیتر در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر غلظت‌های مختلف، معنی‌دار بوده است و با افزایش غلظت آلاینده، فرآیند جذب عناصر سنگین توسط زئولیت به‌صورت خطی افزایش یافته است. بیشترین مقدار جذب سرب در غلظت ۱۲۵۰ میلیگرم بر لیتر و برابر با ۹۷/۵۹ میلیگرم به‌ازای مصرف یک گرم زئولیت بوده است و کمترین میزان جذب سرب مربوط به غلظت ۴۰ میلیگرم بر لیتر و برابر ۸۲/۱ میلیگرم به‌ازای مصرف یک گرم زئولیت بوده است. بیشترین مقدار جذب نیکل مربوط به غلظت ۴۰ میلیگرم بر لیتر و برابر با ۹۲/۱ میلیگرم و کمترین میزان جذب نیکل مربوط به غلظت ۴ میلیگرم بر لیتر و برابر ۱۶/۰ میلی-گرم به‌ازای مصرف یک گرم زئولیت بوده است. بیشترین مقدار جذب کادمیم نیز مربوط به غلظت ۴۰ میلیگرم بر لیتر و برابر با ۸۷/۱ میلیگرم و کمترین میزان جذب کادمیوم در غلظت ۴ میلیگرم بر لیتر و برابر ۱۸/۰ میلیگرم به‌ازای مصرف یک گرم زئولیت رخ داده است. همچنین، اثر اندازه‌های مختلف زئولیت نیز مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که برای هر سه فلز سنگین سرب، نیکل و کادمیم، اثر اندازه زئولیت معنی‌دار نبوده است.
مسعود نوشادی، مهسا جمالدینی، علیرضا سپاس‌خواه،
جلد ۱۹، شماره ۷۱ - ( مجله علوم و فنون كشاورزي و منابع طبيعي-علوم آب و خاك-بهار ۱۳۹۴ )
چکیده
در این تحقیق، عملکرد دو نوع پوشش مصنوعی۴۵۰PP، تولیدی در داخل کشور و پوشش گراولی دانه‌بندی شده با استاندارد U.S.B.R در خاک سیلتی‌لوم در سه‌بار‌فشاری ۵۵، ۷۵ و ۱۰۵ (غرقاب) سانتی‌متر از محور زهکش با استفاده از دو مدل فیزیکی مخزن خاک بررسی شده است. دبی خروجی از زهکش‌ها در پوشش گراولی و در بارهای آبی ۵۵، ۷۵ و ۱۰۵ سانتی‌متر و در حالت همگام به‌ترتیب ۹/۱۸۸، ۰/۱۷۲ و۰/۸۹۷ درصد بیشتر از پوشش مصنوعی به‌دست آمد. هدایت هیدرولیکی پوشش گراولی در بارهای آبی ۵۵، ۷۵ و ۱۰۵ سانتی‌متر به‌ترتیب ۳/۱۷،۰/۱۴ و۶/۲۴ برابر پوشش مصنوعی بوده و نسبت گرادیان در این بارهای آبی در پوشش گراولی به‌ترتیب ۴/۱۴، ۸/۲ و ۲/۱۴% کمتر از پوشش مصنوعی بود. همچنین در هدایت هیدرولیکی، مقاومت ورودی لوله و پوشش در بار‌فشاری ۱۰۵ سانتی‌متر که حالت غرقاب است نسبت به دو‌بار‌فشاری ۵۵ و ۷۵ سانتی‌متر در هر دو پوشش رفتار متفاوتی مشاهده شد. به‌طورکلی براساس پارامترهای اندازه‌گیری شده پوشش گراولی عملکرد بهتری داشت.
مسعود نوشادی، سجاد جمشیدی ، فریده فروهرفر،
جلد ۱۹، شماره ۷۴ - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده
بررسی انتقال آلاینده‌ها درخاک از جنبه‌های مختلف زیست محیطی مانند آلودگی آبهای زیرزمینی و خاک اهمیت دارد. هدف از این تحقیق اندازه‌گیری غلظت -D۴, ۲ در نیمرخ خاک رس سیلتی و شبیه‌سازی آن توسط مدل‌های۳ PRZM-و LEACHP در مزرعه ذرت بود. علف کش -D۴, ۲ به مقدار ۵/۳ کیلوگرم در هکتار با سه تکرار روی سطح خاک پاشیده و آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با دو تیمار آبیاری کامل و کم آبیاری صورت گرفت. غلظت -D۴, ۲ در تیمار آبیاری نرمال در ۸، ۱۳، ۲۳، ۳۷ و ۵۷ روز پس از کاربرد به‌ترتیب ۵/۱۸، ۳۶/۱۶، ۶۷/۱۱، ۷۴/۱۰، ۴۷/۸ و ۲/۳ میلیگرم در کیلوگرم خاک بود. مدل LEACHP مقدار غلظت را در این زمان‌ها به‌ترتیب ۳۴/۲۳، ۹۳/۲۰، ۷/۱۶، ۳/۱۶، ۹/۱۲ و۴۱/۱۱ و مدل ۳ PRZM-به‌ترتیب ۲۴/۲۱، ۷۷/۱۹، ۱/۱۴، ۳/۱۰، ۵۹/۹ و۰۷/۵ میلیگرم در کیلوگرم خاک پیش‌بینی نمود. غلظت -D۴, ۲ برای تیمار کم آبیاری در زمان‌های فوق به‌ترتیب ۲/۲۰، ۷/۱۶، ۲۲/۱۱، ۰۵/۱۰، ۸/۸ و ۳/۷ میلیگرم در کیلوگرم خاک اندازه‌گیری شد. مدل LEACHP مقدار غلظت در این زمان‌ها را به‌ترتیب ۲۲/۲۵، ۳/۲۱، ۴۳/۱۹، ۵۸/۱۸، ۰۰/۱۸ و۲۷/۱۶ و مدل ۳PRZM- به‌ترتیب ۹/۲۱، ۸۹/۱۹، ۲/۱۴، ۶۲/۱۰، ۶/۹ و۲۲/۸ میلیگرم در کیلوگرم خاک پیش‌بینی کرد. به‌طور کلی در هر دو تیمار مدل ۳PRZM- کارایی بهتری نسبت به مدل LEACHP داشت.
آذر شیخ‌زین‌الدین، عبدالکریم اسماعیلی ، مسعود نوشادی،
جلد ۱۹، شماره ۷۴ - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده
کود اوره (%۴۶ نیتروژن) یکی از پرمصرف‌‌ترین و ارزان‌ترین کودهای شیمیایی نیتروژنی است و از آنجا که حلالیت بالایی در آب دارد، بخش قابل توجهی از آن در صورتی‌که آب آبیاری یا بارندگی زیاد باشد، به راحتی شسته شده و منجر به تغییر کیفیت آبهای زیرزمینی و سطحی می‌شود. از اینرو، در این مطالعه اثرات استراتژی‌های کم‌آبیاری و کوددهی بر روی تلفات نیترات با استفاده از مدل SWAT برای حوضه آبریز طشک- بختگان شبیه‌سازی شد. در این تحقیق از طریق مقایسه خروجی مدل با مشاهدات واقعی هیدرولوژیکی، عملکرد محصولات گندم، جو، ذرت و برنج و نیترات با استفاده از الگوریتم۲SUFI در نرم‌افزار SWAT_CUP واسنجی و اعتبارسنجی شد، سپس از مدل واسنجی شده جهت ارزیابی استراتژی‌های مدیریتی گوناگون استفاده شد. زمانی‌که مدل اثرات کاهش مصرف در کود اوره از ۱۰ تا ۷۰ درصد را مدل‌سازی نمود، عملکرد گندم بین ۱ تا ۲۷، جو ۸/۰ تا ۲۴ ، ذرت ۴۲/۰ تا ۲۱ و برنج ۴۷/۰ تا ۹ درصد کاهش یافت، این در حالی‌است که این امر منجر به کاهش تلفات نیترات از طریق آبشویی به میزان ۱۶ تا ۸۱، ۱۸ تا ۸۰، ۱۵ تا ۸۵ و ۵/۱۲ تا ۶/۸۳ درصد، به‌ترتیب در این محصولات شد. بنابراین با مقایسه تغییرات در عملکرد محصولات و تلفات نیتروژن از طریق آبشویی، این نتیجه حاصل می‌شود که کاهش قابل توجهی در تلفات نیتروژن می‌تواند با حداقل هزینه روی عملکرد از طریق بهینه کردن مصرف کود، حاصل شود.
مسعود نوشادی، علی باب الحکمی،
جلد ۲۱، شماره ۳ - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- پاييز ۱۳۹۶ )
چکیده
یکنواختی توزیع آب در سیستم آبیاری قطرهای تحت تأثیر شیب لوله رابط بوده و به‌همین دلیل ارزیابی سیستم‌های آبیاری قطرهای در اراضی شیب‌دار مهم است. در این پژوهش برای بررسی اثر شیب روی پارامترهای یکنواختی در قطره چکان‌های معمولی و تنظیم شونده، شیب‌های ۲/۰، ۶، ۱۱، ۱۶، ۲۰ و ۲۵ درصد برروی زمین اجرا شد و لوله‌های رابط به طول ۷۰ متر و قطرهای ۵۰، ۶۳ و ۷۵ میلی‌متر در جهت شیب و لوله‌های فرعی به طول ۴۰ متر و قطر ۱۶ میلی‌متر روی خطوط تراز قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در قطره چکان‌های معمولی در شیب‌های فوق مقادیر qv(avg) به‌ترتیب ۲۸۹، ۶۷۴۰، ۴۶، ۱۳۵، ۳۸ و ۲۷ درصد، qv(max) به‌ترتیب ۲۲۲، ۴۸، ۵۳، ۹۰، ۲۷ و ۹ درصد و CV به‌ترتیب ۳۰۰، ۱۱۴، ۳۳، ۱۴۰، ۶۳ و۲۵ درصد از قطره چکان‌های تنظیم شونده بیشتر بود. ولی مقادیرEU به‌ترتیب ۳۳، ۳۴، ۱۲، ۲۵، ۱۷ و ۹ درصد، EUa به‌ترتیب ۲۶، ۲۳، ۶، ۲۱، ۱۵ و ۱۳ درصد، UC به‌ترتیب ۱۷، ۱۶، ۴، ۱۳، ۱۴ و ۹ درصد و US به‌ترتیب ۱۰، ۸، ۲، ۸، ۵ و ۴ درصد از قطره چکان‌های تنظیم شونده کمتر بود. بنابراین حتی در شیب های زیاد (۲۰ و ۲۵ درصد) نیز راندمان‌های آبیاری در قطره چکان‌های تنظیم شونده بهتر بود. همچنین رابطه تعیین شده بین شیب و دبی قطره چکان‌ها بیانگر تغییرات اندک دبی قطره چکان‌های تنظیم شونده در اراضی شیب‌دار بود.
علیرضا فرارویی، مسعود نوشادی، سیف اله امین سیچانی،
جلد ۲۲، شماره ۱ - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- بهار ۱۳۹۷ )
چکیده
آلاینده (Polychlorinated biphenyl) PCBs که ساخته بشر و جزء مواد آلی آلاینده پایدار است، با توجه به خطرات زیاد زیست‌محیطی باید در محیط زیست ردیابی، تعیین مقدار و تجزیه شود تا از خطرات آن کاسته شود. جهت ردیابی این ماده در خاک باید روش استخراج و شرایط مناسب اندازه‌گیری آن بررسی شود. دو نمونه خاک دو کیلو گرمی با دو بافت خاک مختلف انتخاب و محلول‌های خاک با اختلاط آروکلر ۱۲۵۴ به میزان ml ۱۰۰۰/gµ جهت استفاده در دستگاه GC ساخته شد. برای اندازه‌گیری آروکلر ۱۲۵۴ ساخته شده در نمونه خاک، از دستگاهGC-MS با فاز ساکن CP ۷۴۷۷ شرکت اجیلنت استفاده شد. آنالیز واریانس و تست میانگین استخراج آروکلر ۱۲۵۴ (در دو سطح پنج درصد و یک درصد) در دو بافت خاک با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد که میانگین استخراج آروکلر ۱۲۵۴ در بافت خاک سبک‌تر (لوم‌شنی) بیشتر از بافت خاک ریز‌تر (لوم‌سیلتی) بوده و این اختلاف در سطح یک درصد (P≤۰/۰۱) معنی‌دار بود. این امر تأثیرگذاری بافت خاک را بر میزان استخراج نشان می‌دهد. با توجه به گران‌تر بودن قیمت حلال‌ها نسبت به آب، در این تحقیق برای استخراج بهینه، اقدام به افزایش رطوبت اولیه خاک در سطوح ۵ درصد، ۱۰ درصد، ۱۵ درصد، ۲۰ درصد شد تا میزان استخراج در رطوبت‌های متفاوت مشخص شود. نتایج نشان داد که در رطوبت اولیه ۲۰ درصد بیشترین میانگین استخراج رخ داد که نسبت به سایر رطوبت‌ها در سطح یک درصد ( (P>۰/۰۱معنی‌دار بود. البته تفاوت رطوبت از ۱۰ درصد به ۱۵ درصد اختلاف معنی‌داری نشان نداد ((P>۰/۰۵، ولی رطوبت ۱۰ درصد نسبت به رطوبت ۵ درصد ( (P>۰/۰۵دارای اختلاف معنی‌دار بود.
محمدحسن طرازکار، منصور زیبایی، غلامرضا سلطانی، مسعود نوشادی،
جلد ۲۲، شماره ۲ - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- تابستان ۱۳۹۷ )
چکیده
امروزه مدیریت منابع آب به‌جای ساخت سیستم‌های جدید عرضه آب، به سمت مدیریت و بهره‌برداری بهینه از سیستم‌های موجود حرکت کرده است. بر این اساس، در این مطالعه قواعد بهره‌برداری از مخزن سد درودزن در استان فارس، با استفاده از روش‌های مختلف تعیین شد و کاراترین روش انتخاب شد. برای این منظور، ابتدا با استفاده از داده‌های ماهانه یک دوره پانزده ساله (۹۲-۱۳۷۷)، مدل بهره‌برداری بهینه چند هدفه غیر خطی طراحی شد. توابع هدف مدل شامل حداقل‌سازی شاخص کمبود آب در بخش‌های مختلف شامل بخش شهری، صنعت، محیط زیست و کشاورزی در نظر گرفته شد. همچنین به‌منظور استخراج قواعد بهره‌برداری از مخزن، علاوه بر مدل بهره‌برداری بهینه غیر خطی از روش رگرسیونی حداقل مربعات معمولی، سیستم استنتاج فازی و شبکه عصبی تطبیق‌پذیر مبتنی بر سیستم استنتاج فازی (ANFIS) نیز بهره گرفته شد. به‌منظور مقایسه روش‌های مختلف از شاخص‌های عملکرد مخزن شامل اعتمادپذیری، حداکثر آسیب‌پذیری، میانگین آسیب‌پذیری، برگشت‌پذیری و پایداری استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که مدل ANFIS، به‌دلیل داشتن مقادیر بالای شاخص اعتمادپذیری (۷/۰)، برگشت‌پذیری (۴۲/۰) و مقدار کم شاخص آسیب‌پذیری (۱۳/۰)، دارای بالاترین مقدار شاخص پایداری (۲۶/۰) و بهترین عملکرد است. بر این اساس، می‌توان به‌طور کارا از مدل ANFIS، برای ایجاد قواعد بهره‌برداری از مخزن سد درودزن استفاده کرد.
مسعود نوشادی، سمانه کریمی،
جلد ۲۲، شماره ۳ - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- پاييز ۱۳۹۷ )
چکیده
رشد روز افزون جمعیت جهان و در نتیجه نیاز بیشتر به تولیدات کشاورزی، یکی از مسائل مهمی است که بشر همواره با آن روبه‌رو بوده است. به‌دلیل استفاده از کود نیتروژن در کشاورزی، نگرانی در مورد آلودگی آبهای سطحی توسط نیترات وجود دارد که با توسعه سیستم‌های مدیریت آب کشاورزی می‌توان نیترات در خروجی زهکش‌ها و در نتیجه آلودگی زیست‌محیطی را کاهش داد. این تحقیق به‌منظور بررسی اثر زهکشی کنترل شده و سطوح مختلف کود نیتروژن بر آبشویی نیترات و آلودگی محیط زیست به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، در سه فاکتور کنترل عمق سطح ایستابی و سه فاکتور مقدار کود در سه تکرار در دانشکده کشاورزی شیراز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح کودی صفر، ۲۰۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار و سه سطح زهکشی شامل زهکشی آزاد، کنترل سطح ایستابی در عمق۶۰ سانتی‌متری (CD۶۰) وکنترل سطح ایستابی در عمق ۹۰ سانتی‌متری ((CD۹۰ بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که مقدار زه‌آب و تلفات نیترات، در زهکشی کنترل شده نسبت به زهکشی آزاد به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا کرده است که به‌طور متوسط میزان کاهش زه‌آب در CD۶۰ و CD۹۰ نسبت به زهکشی آزاد به‌ترتیب ۳/۵۹ و ۷/۳۵ درصد و کاهش تلفات نیترات به‌ترتیب ۷۲ و ۴۴ درصد بود. با اعمال تیمار کودی ۲۰۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار نسبت به صفر کیلوگرم در هکتار میزان کل نیترات آبشویی شده به‌ترتیب ۸۶/۱ و۴۸/۲ برابر بیشتر شد.
مسعود نوشادی، علیرضا احدی،
جلد ۲۳، شماره ۴ - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- زمستان ۱۳۹۸ )
چکیده
بخش عمده‌ای از تأمین آب شرب و کشاورزی، دو نیاز اساسی بشر از آب زیرزمینی تأمین می‌شود. پیش‌بینی، پایش، بررسی عملکرد و برنامه‌ریزی این منبع حیاتی نیازمند مدل‌سازی است. تأخیر زمانی نوسانات عمق آب زیرزمینی با بارندگی یکی از داده‌های ضروری مدل‌ها است. تحلیل رفتار پیزومترها با استفاده از روش همبستگی متقاطع پیرسون بین شاخص‌های SPI و GRI در آبرفت دشت شیراز به‌منظور تعیین تأخیر زمانی مذکور هدف پژوهش حاضر است. نتایج نشان داد که رفتار ۲/۸۶ درصد از پیزومترها شبیه یکدیگر است و در ۳/۷۹ درصد از پیزومترها عمق آب زیرزمینی یک ماه پس از بارندگی کاهش نشان می‌دهد. بهترین ضریب همبستگی بین شاخص‌های موصوف در امتداد محور جنوب غربی به‌سمت شمال شرقی دشت وجود دارد. به‌علت شیب شمالی- جنوبی دشت، آبرفت شمالی از ضریب همبستگی بهتری نسبت به بخش جنوبی برخوردار است. منطقه مرکزی دشت دارای بیشترین ضریب همبستگی است و حداکثر ضرائب همبستگی در مقیاس زمانی ۴۸ ماهه رخ می‌دهد. همچنین از سال ۱۳۸۳ به بعد به‌دلیل کاهش نزولات جوی دشت شیراز، شاخص SPI به‌سمت خشکسالی میل کرده، اگرچه روند معنی‌دار نبوده است. اما شاخص GRI از این روند تبعیت نکرده و به‌طور معنی‌داری خشکسالی هیدرولوژیک حاد را نشان می‌دهد که علت آن برداشت بیش از تغذیه، از آبخوان آبرفتی این دشت است.
