ارزیابی کیفیت خاک، به ایجاد تعادل بین عملکرد و منابع خاک، بهبود کیفیت خاک و دستیابی به کشاورزی پایدار کمک میکند. برای ارزیابی کمی کیفیت خاک دشت شهرکرد، ۱۰۶ نمونه خاک مرکب از عمق صفر تا ۲۵ سانتیمتر جمعآوری شدند. بعد از تیمارهای اولیه خاک، ۱۱ ویژگی فیزیکی و شیمیایی به‌عنوان کل داده (Total Data Set)، به روشهای استاندارد تعیین شدند. تحلیل آماری نشان داد که تجزیه به مؤلفههای اصلی (Principle Component Analysis, PCA) سودمند است. حداقل دادهها (Minimum Data Set) با استفاده از PCA انتخاب شدند. فرایند تحلیل سلسله مراتبی (Analytical Hierarchy Process) برای تعیین کمی اولویتها و وزن‌دهی شاخصها انجام شد. کیفیت خاکها با استفاده از شاخصهای تجمعی (Integrated Quality Index, IQI) و شاخص نمرو (Nemero Quality Index, NQI) در مجموعه دادهها، تعیین شدند. نتایج نشان دادند که ترتیب کیفیت خاک در کاربریها عبارتست از: مراتع < کشت دیم > کشت آبی. ضریب همبستگیIQI ، با کل دادهها و حداقل دادهها ۹۷/۰ و این مقدار برای NQI برابر ۹۸/۰ بود. همبستگی بین نقشه‌های کیفیت خاک تجمعی و نمرو برای کل دادهها ۸۷/۰ و برای حداقل دادهها ۹۱/۰ بود. طبقه‌بندی نقشه کیفیت خاک IQI-TDS نشان داد ۵/۱۲ و ۵/۱۵ درصد اراضی به‌ترتیب در شرایط بسیار بالا و بسیار پایین کیفیت قرار دارند.
