مجید وحدت خواه، محمد هادی فرپور، مهدی سرچشمه پور،
جلد ۱۷، شماره ۶۴ - ( علوم و فنون کشاورزي و منابع طبيعي، علوم آب و خاک-تابستان ۱۳۹۲ )
چکیده
مطالعه تأثیر کاربری اراضی بر شاخصهای کیفیت خاک امکان شناسایی مدیریتهای پایدار و به تبع آن پیشگیری از تخریب فزاینده خاک را فراهم میسازد. در این تحقیق از دادهسنجندههای TM (۱۳۶۶) و ETM+ (۱۳۷۹ و ۱۳۸۴) جهت بررسی تغییرات کاربری اراضی دشت ماهان- جوپار استفاده شد. سپس با کمک نقشههای بهدست آمده تعداد ۵۰ نمونه به طور تصادفی از عمق ۰-۳۰ سانتیمتری خاک مربوط به هر کاربری تهیه شد و مقدار ماده آلی، پتانسیل تنفس میکروبی، وزن مخصوص ظاهری، pH، EC و بافت خاک به عنوان شاخصهای کیفیت خاک اندازهگیری شدند. هشت نوع کاربری شامل باغ میوه، پوشش درختی (غیر بارور)، باغ پسته، زراعی، بایر، رها شده، شخم خورده و تاغزار براساس مطالعات صحرایی در منطقه تفکیک گردید. نتایج نشان داد که صحت کلی نقشه سالهای ۱۳۶۶، ۱۳۷۹ و ۱۳۸۴، به ترتیب ۴/۸۹، ۲/۹۵ و ۷/۹۱ درصد و ضریب کاپای آنها به ترتیب ۸۵، ۹۲ و ۸۸ درصد میباشد. به طور کلی میزان شاخصهای کیفیت اندازهگیری شده نشان داد که کیفیت خاک در کاربریهای پوشش درختی، باغ میوه، زراعی و باغ پسته نسبت به سایر کاربریها بهتر بوده است.