جهانگیر عابدی کوپایی، مریم گلابچیان،
جلد ۱۹، شماره ۷۲ - ( مجله علوم و فنون كشاورزي و منابع طبيعي-علوم آب و خاك-تابستان ۱۳۹۴ )
چکیده
امروزه، بهدلیل قابلیت تطابق زیاد مدلهای پیشرفته شبیهسازی آب زیرزمینی با سیستم هیدرولیکی آبخوان، امکان استفاده از این مدلها برای مدیریت و بهرهبرداری جامع از منابع آب زیرزمینی فراهم شده است. هدف از این تحقیق، بررسی و مدلسازی منابع آب زیرزمینی زیرحوضه کوهپایه- سگزی و بهطور خاص تخمین ضرایب هیدرودینامیک آبخوان سطحی این زیرحوضه میباشد. در این راستا، پس از تهیه لایههای ورودی به مدل، پارامترهای مؤثر در مدلسازی، شرایط مرزی و شبکهبندی آبخوان تعیین ردید. سپس با استفاده از اطلاعات موجود اقدام به اجرا و واسنجی مدل در حالت ماندگار (سال آبی ۱۳۸۱) و ناماندگار سالهای آبی (۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳) نموده و برای کسب اطمینان از نتایج شبیهسازی آزمون صحتسنجی برای سال آبی ۱۳۸۴ انجام شد. هدایت هیدرولیکی آبخوان از ۲۶/۱۵ تا ۸۷/۱۹ متر بر روز و آبدهی ویژه (ضریب ذخیره) آبخوان از ۰۱۰۷/۰ تا ۰۱۸۶/۰ بهدست آمد. با بررسی هیدروگراف معرف تغییرات سطح آب زیرزمینی آبخوان از سال آبی ۱۳۷۴ تا ۱۳۹۱ میزان افت سطح آب بهعلت وجود دو ناحیه زیر پوشش شبکه آبیاری کانالهای آبشار و رودشتین (ناحیه سبز) که موجب بالاآمدگی سطح آب زیرزمینی شده زیاد نیست و متوسط سالانه آن حدود ۲۲ سانتیمتر میباشد ولی با حذف ناحیه سبز، میزان افت سطح آب زیرزمینی آبخوان بهطور متوسط بیش از ۸۰ سانتیمتر در سال حاصل شده است. با تحلیل حساسیت مدل در حالت ناماندگار بهمنظور بررسی نحوه و میزان تأثیر هر یک از پارامترهای تغذیه، هدایت هیدرولیکی و آبدهی ویژه (ضریب ذخیره) بر نتایج مدل، صحت نتایج حاصل از واسنجی مدل مورد تأیید قرار گرفت. همچنین در طول دورههای زمانی اجرای مدل، مقادیر تراز هیدرولیکی محاسبه شده توسط مدل با مقادیر مشاهده شده در محل کلیه پیزومترها تطابق خوبی دارند.